บุญตาพบ กานดา บนฟ้าโพ้น
เธอช่วงโชน โดนจิต ครรชิตมั่น
ราตรีกลาย พรายพร่าง เป็นกลางวัน
สุดอัศจรรย์ ฉาบฉวย จืนต์สวยดี
..................................................................
เจ้านาลนาง ย่างเยื้อง ชำเลืองเหลียว
เดือนดาวเซียว ซีดแรง ด้อยแสงสี
ยอมแจรง แต่งเงา เคล้านที
สีเงินคลี่ ไหวไหว ณ.ใต้ลม
..........................................................................
เรียบเคียงนาง ห่างตัว ชั่วมือเอื้อม
ดวงนัยน์เลื่อม ระยับ วับผสม
ละมุนหอม เปรียบปาน สุมาลย์พรม
กำจายฉม พรายพร่ำ ขอรำพัน
..........................................................................
อรชร เอวลอย งามช้อยชด
ดุจด่ำหยด ทิพย์ธาตุ หยาดสวรรค์
เสน่หา ชอนไช ใคร่จำนรรจ์
แอบกรองกลั่น ไออุ่น กรุ่นละเมอ
...............................................................................
แม้นได้หล่อน นอนเตียง ร่วมเคียงชิด
กระท่อมพิศ ปราสาท ผงาดเผยอ
เพียงแรงเทียน ริบหรี่ ก็ปรีดิ์เปรอ
จำนนเห่อ ปมุม ทรงพุ่มพวง
....................................................................................
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้จินต์ระบายพลุกพล่าน สบสุมาลย์ฉุกเฉิน องคาพยพจำเริญ เพลิดเพลินจนตาลาย คริคริ
**** ฉาบฉวย ****