ตามหัวข้อเลยครับ ต้องบอกก่อนนะครับว่าตอนนี้ผมยังอยู่ในช่วงเรียนมหาลัยอยู่ แต่ผมกลับเหนื่อยและเบื่อหน่ายกับการใช้ชีวิตอย่างมากจนไม่อยากดิ้นรน รู้สึกว่าตัวเราเองต้องดิ้นอย่างมากในยุคนี้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอนาคตหรือเรื่องสังคมครอบครัวต่างๆ ทั้งที่เมื่อก่อนผมเป็นคนที่สนุกกับการเดินทำตามความฝันอย่างมาก แต่พอมาถึงจุดๆหนึ่งผมกลับรู้สึกอยากจะช่างแม่มกับความฝันของตัวเองแล้วเพราะเหนื่อยกับมันมาก แต่ถ้าจะให้อยู่เฉยๆก็ไม่ได้อีกหรือบางทีเราก็รู้สึกว่าเราเก่งมีความสามารถแล้ว แต่มันก็ยังไม่พอ ผมอธิบายมันไม่ถูกครับ..