เราเป็นอะไร

สวัสดีค่ะ เรารู้สึกโดดเดี่ยวทั้งๆที่มี่เพื่อนเยอะเราเป็นคนfriendlyมากแต่กลับรู้สึกว่าอยากลดความfriendlyของตัวเองลงจนไม่เหลือความfriendlyอยู่แม้แต่นิดเดียว ไม่อยากคุยกับใครแม้กระทั่งกับพ่อแม่ พอมีใครมาชวนคุยด้วยจะหงุดหงิด กิจกรรมต่างๆที่เคยทำรู้สึกไม่อยากทำ รู้สึกเบื่อหน่ายกับทุกอย่างไม่อยากจะทำอะไรเลย ปกติเราเป็นfriendlyชอบเข้าสังคมและไม่เคยคิดว่าตัวเองจะโดดเดี่ยวด้วย แต่พอมาวันนึงเรารู้สึกว่าตัวเองโดดเดี่ยวมันก็อยากจะร้องไห้ออกมาทั้งๆที่เรามีเพื่อนรอบกายเยอะมาก เป็นการร้องไห้ที่เงียบแบบเงียบมากมีเพียงแค่น้ำตาที่ไหลมาไม่มีเสียงสะอื้น เงียบจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นว่าเต้นยังไง ในสมองเรามีแต่ความคิดว่าทำไมเราต้องโดดเดี่ยว เราอยู่ต่อเพื่ออะไร เราเป็นอะไรกันแน่