คือเรื่องมีอยู่ว่า บ้านตรงข้ามเรา เป็นบ้านของเพื่อนร่วมชั้นในโรงเรียน ไม่ได้สนิทกันแม้แต่นิด คือเขามีลูกชาย อายุ 3ขวบครึ่งซนมากกกก แล้วเรามีลูกสาวอายุ 3ขวบ
คือเด็กผู้ชายชอบวิ่งออกจากบ้านข้ามถนนมาเล่นกับลูกสาวเราในบ้านบ่อยๆ ซึ่งเราไม่ชอบตรงที่ว่า เด็กชายคนนี้ชอบพลักลูกเรา และเมื่อวานเย็นช่วงประมาณ5โมงเย็น เราเพิ่ง
ทำกับข้าวเสร็จก็กำลังจะนั่งพัก สามีเราก็เพิ่งกลับจากที่ทำงานมา ลูกสาวเราก็นั่งเล่นอยู่ในบริเวรบ้าน ล้ะเด็กผู้ชายคนนั้นเขาก็วิ่งออกจากบ้านมาเล่นในบ้านเรา ล้ะแม่เขาก็วิ่งตามมา ล้ะพร้อมกับพูดว่า ฝากให้ลูกเขาเล่นที่นี่ไปก่อนน่ะ ดูเด็กๆด้วยน่ะเดี๋ยววิ่งออกถนน
อะไรอ่ะ หน้าที่เราหรอที่ต้องมานั่งดูลูกให้เขาอ่ะค่ะ คืองงอ่ะ มีลูกแต่ไม่มีปัญญาดู จะเอาออกมาทำไม (บ้านตรงข้ามเขามีลูก2คนค่ะ คนที่วิ่งมาบ้านเราคือคนโต)
คือมันเป็นแบบนี้บ่อยค่ะ ที่เขาปล่อยให้ลูกเขาวิ่งมาบ้านเราแล้วไม่มาตามกลับ เราต้องคอยจูงไปส่งตลอด เด็กคนนี้ซนมาก ลื้อของในบ้านเราทุกอย่าง อยากจะรู้ว่าคุณเป็นแม่คุณไม่รู้หรอว่าลูกคุณซนขนาดไหน เราก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นด้วยน่ะ ลูกเราก็ซนน่ะ เราถึงเลือกไม่ให้ลูกเราไปเล่นบ้านใคร
เเละมีอีกเหตุการณ์หนึ่งค่ะ ก่อนหน้านั้น ลูกเขาเข้ามาบ้านเรา เรานั่งกินข้าวอยู่ ล้ะเด็กคนนี้ก็วิ่งมาเอาของเล่นของลูกสาวเรา มาเทใส่จานข้าวที่เราทาน สิ่งที่แม่เด็กคนนี้ทำคือ ยืนเฉยๆล้ะถามลูกตัวเองว่า กลับกันมั้ย จะกลับรึป่าว โอ่ยย อุ้มออกไปสิคุณ ลูกเทของเล่นใส่จานข้าวดิฉันล้ะนั่นเล่นตรงที่กับข้าววาง ยังมายืนนิ่งถามลูกอยู่ได้ มันควรจะอุ้มออกไปเลยมั้ย ทุกคนมีความเห็นยังไงบ้างคะ ส่วนตัวเราก่อนท้องไม่ชอบเด็กนะคะ แต่พอมีลูกก็รักเด็กขึ้นมา แต่พอมาเจอเด็กหน้าบ้านคนนี้ เริ่มจะไม่โอเคแล้วค่ะ ทุกวันนี้ เราอยู่บ้านกับลูกสาว2คนเราก็ล็อคประตูหน้าบ้านเลยค่ะ ถ้าจะวิ่งข้ามถนนมาอีกก็ตามใจล้ะเหนื่อยเหนื่อยกันค่ะ ที่ต้องมาคอยดูให้ เมื่อก่อนตอนเด็กผู้ชายคนนี้อายุ 2ขวบ เขาวิ่งออกถนนมา เรานี่หละที่ต้องวิ่งตามให้ล้ะส่งตัวกลับบ้านกลัวว่ารถจะชน(เกือบชนเป็นสิบๆรอบล้ะ) อยากถามพ่อแม่มันอ่ะ ทำไร ลูกวิ่งออกบ้านเป็นสิบสามสิบรอบ ไม่เห็นกันบ้างหรอ
สอบถามความเห็นแม่ๆที่ลูกหน่อยค่ะ
คือเด็กผู้ชายชอบวิ่งออกจากบ้านข้ามถนนมาเล่นกับลูกสาวเราในบ้านบ่อยๆ ซึ่งเราไม่ชอบตรงที่ว่า เด็กชายคนนี้ชอบพลักลูกเรา และเมื่อวานเย็นช่วงประมาณ5โมงเย็น เราเพิ่ง
ทำกับข้าวเสร็จก็กำลังจะนั่งพัก สามีเราก็เพิ่งกลับจากที่ทำงานมา ลูกสาวเราก็นั่งเล่นอยู่ในบริเวรบ้าน ล้ะเด็กผู้ชายคนนั้นเขาก็วิ่งออกจากบ้านมาเล่นในบ้านเรา ล้ะแม่เขาก็วิ่งตามมา ล้ะพร้อมกับพูดว่า ฝากให้ลูกเขาเล่นที่นี่ไปก่อนน่ะ ดูเด็กๆด้วยน่ะเดี๋ยววิ่งออกถนน
อะไรอ่ะ หน้าที่เราหรอที่ต้องมานั่งดูลูกให้เขาอ่ะค่ะ คืองงอ่ะ มีลูกแต่ไม่มีปัญญาดู จะเอาออกมาทำไม (บ้านตรงข้ามเขามีลูก2คนค่ะ คนที่วิ่งมาบ้านเราคือคนโต)
คือมันเป็นแบบนี้บ่อยค่ะ ที่เขาปล่อยให้ลูกเขาวิ่งมาบ้านเราแล้วไม่มาตามกลับ เราต้องคอยจูงไปส่งตลอด เด็กคนนี้ซนมาก ลื้อของในบ้านเราทุกอย่าง อยากจะรู้ว่าคุณเป็นแม่คุณไม่รู้หรอว่าลูกคุณซนขนาดไหน เราก็ไม่ได้สนิทกันขนาดนั้นด้วยน่ะ ลูกเราก็ซนน่ะ เราถึงเลือกไม่ให้ลูกเราไปเล่นบ้านใคร
เเละมีอีกเหตุการณ์หนึ่งค่ะ ก่อนหน้านั้น ลูกเขาเข้ามาบ้านเรา เรานั่งกินข้าวอยู่ ล้ะเด็กคนนี้ก็วิ่งมาเอาของเล่นของลูกสาวเรา มาเทใส่จานข้าวที่เราทาน สิ่งที่แม่เด็กคนนี้ทำคือ ยืนเฉยๆล้ะถามลูกตัวเองว่า กลับกันมั้ย จะกลับรึป่าว โอ่ยย อุ้มออกไปสิคุณ ลูกเทของเล่นใส่จานข้าวดิฉันล้ะนั่นเล่นตรงที่กับข้าววาง ยังมายืนนิ่งถามลูกอยู่ได้ มันควรจะอุ้มออกไปเลยมั้ย ทุกคนมีความเห็นยังไงบ้างคะ ส่วนตัวเราก่อนท้องไม่ชอบเด็กนะคะ แต่พอมีลูกก็รักเด็กขึ้นมา แต่พอมาเจอเด็กหน้าบ้านคนนี้ เริ่มจะไม่โอเคแล้วค่ะ ทุกวันนี้ เราอยู่บ้านกับลูกสาว2คนเราก็ล็อคประตูหน้าบ้านเลยค่ะ ถ้าจะวิ่งข้ามถนนมาอีกก็ตามใจล้ะเหนื่อยเหนื่อยกันค่ะ ที่ต้องมาคอยดูให้ เมื่อก่อนตอนเด็กผู้ชายคนนี้อายุ 2ขวบ เขาวิ่งออกถนนมา เรานี่หละที่ต้องวิ่งตามให้ล้ะส่งตัวกลับบ้านกลัวว่ารถจะชน(เกือบชนเป็นสิบๆรอบล้ะ) อยากถามพ่อแม่มันอ่ะ ทำไร ลูกวิ่งออกบ้านเป็นสิบสามสิบรอบ ไม่เห็นกันบ้างหรอ