น้องเสียแล้วนะคะ
ลูกสุนัขเราอายุ2เดือนกว่าเป็นลูกสุนัขตัวสุดท้อง เป็นไข้หัด แรกเริ่มน้องหายใจไม่ค่อยได้ น้ำลายไหล หายใจฮึดฮัด นอนราบไม่ได้ แต่ทานได้ปกติ วิ่งเล่นวิ่งซนปกติ(น้องเป็นเฉพาะกลางคืน) แต่พอเขาเริ่มทรมานจากอาการหายใจไม่ออก เวลาหายใจไม่ได้น้องจะร้องมีเสียง นอนไม่ได้เลย เราเลยพาไปหาหมอ คลีนิคแรกบอกเหมือนมีอะไรติดที่ซีโครงให้ไปเอกซเรย์ คลีนิคที่สองที่ไปเอกซเรย์ก็บอกไม่มีอะไรผิดปกติ ทั้งปอดทั้งซีโครง คลีนิคที่สามบอกเป็นลำไส้อักเสบ รักษาอยู่2-3วันไม่ดีขึ้น สุดท้ายเราก็กลับมาที่แรก รักษาไปตามอาการ จนกระทั่งหมออีกคนมาตรวจ เขาบอกที่น้องหายใจฮึดฮัดเพราะน้องพยายามยื้อไม่ให้ตัวเองชัก ที่น้ำลายไหลเป็นปกติของอาการจะชัก ลองให้กินยาระงับชักดู(เป็นยาระงับชักของอีกตัว เพราะตัวนี้ก็เป็นไข้หัด) หลังจากน้องำได้กินยาก็อาการดีขึ้นไม่หายใจฮึดฮัด วิ่งเล่นปกติอยู่2วันก็ทรุดลง น้องนอนซมไม่ร่าเริง กินอาหารเองไม่ได้ อ้าปากไม่ได้ แต่เริ่มมีอาการชักนิดหน่อยจนกระทั้งยาหมด คลีนิคปิดปีใหม่ เราเลยใช้วิถีชาวเน็ต กินยาเขียว กินฟ้าทะลายโจร อะไรที่เขาบอกหายเราพยายามหมดแต่น้องไม่ดีขึ้นเลย จนคลีนิคเปิด เขาก็ให้กินยากระตุ้นประสาท ยาบำรุงประสาท ยาระงับชัก ฉีดยาระงับชักเข้าเส้นเลือด หรือกระทั่งฉีดยาระงับชักเข้าตูดแต่สุดท้ายน้องก็ยังคงชักอยู่ดีและชักถี่มาก พ่อแนะนำว่าให้เรากับแม่ปล่อยน้อง เพราะยิ่งยื้อน้องยิ่งทรมาน แต่เรากับแม่ทำใจไม่ได้ ใครพอมีวิธีอะไรเพิ่มเติมมั้ยคะ เราอยากยื้อน้อง ทำใจไม่ไหวจริง แต่ถ้าหมดหนทางจริงๆคงต้องปล่อยน้อง เพราะเราก็ไม่ไหวเหมือนกันเห็นน้องชักว่าเจ็บแล้วแต่น้องร้องหลังชักด้วย เรายิ่งเจ็บ ทำได้แค่โอ๋เขาบอกเขาสู้ๆ กอดเขาแค่นั้น 😥😥😥
ลูกสุนัขเป็นไข้หัด กินยาระงับชักไม่ดีขึ้น ควรปล่อยเขามั้ยคะ
ลูกสุนัขเราอายุ2เดือนกว่าเป็นลูกสุนัขตัวสุดท้อง เป็นไข้หัด แรกเริ่มน้องหายใจไม่ค่อยได้ น้ำลายไหล หายใจฮึดฮัด นอนราบไม่ได้ แต่ทานได้ปกติ วิ่งเล่นวิ่งซนปกติ(น้องเป็นเฉพาะกลางคืน) แต่พอเขาเริ่มทรมานจากอาการหายใจไม่ออก เวลาหายใจไม่ได้น้องจะร้องมีเสียง นอนไม่ได้เลย เราเลยพาไปหาหมอ คลีนิคแรกบอกเหมือนมีอะไรติดที่ซีโครงให้ไปเอกซเรย์ คลีนิคที่สองที่ไปเอกซเรย์ก็บอกไม่มีอะไรผิดปกติ ทั้งปอดทั้งซีโครง คลีนิคที่สามบอกเป็นลำไส้อักเสบ รักษาอยู่2-3วันไม่ดีขึ้น สุดท้ายเราก็กลับมาที่แรก รักษาไปตามอาการ จนกระทั่งหมออีกคนมาตรวจ เขาบอกที่น้องหายใจฮึดฮัดเพราะน้องพยายามยื้อไม่ให้ตัวเองชัก ที่น้ำลายไหลเป็นปกติของอาการจะชัก ลองให้กินยาระงับชักดู(เป็นยาระงับชักของอีกตัว เพราะตัวนี้ก็เป็นไข้หัด) หลังจากน้องำได้กินยาก็อาการดีขึ้นไม่หายใจฮึดฮัด วิ่งเล่นปกติอยู่2วันก็ทรุดลง น้องนอนซมไม่ร่าเริง กินอาหารเองไม่ได้ อ้าปากไม่ได้ แต่เริ่มมีอาการชักนิดหน่อยจนกระทั้งยาหมด คลีนิคปิดปีใหม่ เราเลยใช้วิถีชาวเน็ต กินยาเขียว กินฟ้าทะลายโจร อะไรที่เขาบอกหายเราพยายามหมดแต่น้องไม่ดีขึ้นเลย จนคลีนิคเปิด เขาก็ให้กินยากระตุ้นประสาท ยาบำรุงประสาท ยาระงับชัก ฉีดยาระงับชักเข้าเส้นเลือด หรือกระทั่งฉีดยาระงับชักเข้าตูดแต่สุดท้ายน้องก็ยังคงชักอยู่ดีและชักถี่มาก พ่อแนะนำว่าให้เรากับแม่ปล่อยน้อง เพราะยิ่งยื้อน้องยิ่งทรมาน แต่เรากับแม่ทำใจไม่ได้ ใครพอมีวิธีอะไรเพิ่มเติมมั้ยคะ เราอยากยื้อน้อง ทำใจไม่ไหวจริง แต่ถ้าหมดหนทางจริงๆคงต้องปล่อยน้อง เพราะเราก็ไม่ไหวเหมือนกันเห็นน้องชักว่าเจ็บแล้วแต่น้องร้องหลังชักด้วย เรายิ่งเจ็บ ทำได้แค่โอ๋เขาบอกเขาสู้ๆ กอดเขาแค่นั้น 😥😥😥