พี่ชายเราควรไปต่อหรือพอแค่นี้คะ

เพื่อนเราเป็นคุณหมอ รู้จักกับเธอมาตั้งแต่ปีสอง จนเธอจบมาใช้ทุนอยู่ต่างจังหวัด ส่วนเราสอบงานราชการได้ก็ไปทำงานที่บ้านเราซึ่งเป็นจังหวัดที่เพื่อนเรามาใช้ทุน ประเด็นคือพี่ชายเราชอบเธอมากค่ะ แต่พี่ชายเราเป็นคนหลงหน้าตาตัวเองมาก คือพี่เราเนี่ย นิสัยไม่ค่อยดี คือตอนเด็ก เพื่อนเรามาอยู่กับยายที่จังหวัดเดียวกับเรา เราไม่รู้ว่าพ่อแม่เพื่อนไหนอะไรยังไง แต่รู้แค่ว่าสุดท้ายยายตายแล้วเพื่อนอยู่คนเดียว ตอนนั้นเพื่อนเราเด็กมากๆ (เพื่อนเราเด็กกว่าเราสองปี) พี่ชายเราก็ไปดูถูกว่าต่อไปต้องไปยืนขอทาน (ตอนนั้นพีชายเราก็อายุแค่สิบห้า) และก็เคยฉีดน้ำไล่เพื่อนเราเพราะแค่เดินผ่าน  เราไม่แน่ใจว่านี่ฝังใจเพื่อนเรารึเปล่านะคะ วันนึงก็มีบ้านข้าราชการชั้นผู้ใหญ่มารับไปเลี้ยงไปเหมือนจะเลี้ยงแบบไหนไม่รู้ แต่เพื่อนเราออกจากจังหวัดนั้นไปหลายปี จนไปเป็นรุ่นน้องที่มหาลัยเดียวกัน เธอเปลี่ยนจากหญิงสาวมอซอกลายเป็นสาวสวยเลยค่ะ (แบบสวยจนต้องเหลียวมอง ถึงขนาดมีคนเคยเล่าให้เราฟังว่ามีแมวมองชวนไปออเลยทีเดียว) แต่ประเด็นคือ เพื่อนเราไม่รู้ว่าเราเป็นน้องของพี่เรา เราก็ไม่รู้จนกลับมาทำงานถึงได้รู้กัน จากนั้นเพื่อนเราก็ห่างจากเราออกไปเลยค่ะ ที่บ้านเราเป็นบ้านคนมีฐานะต่างจังหวัด เคยช่วยเพื่อนเรามาเลี้ยง เพื่อนเราก็ไม่มาค่ะ จากนั้นก็ห่างกัน แต่พี่เราค่ะ อีตานี่ก็ดันชอบเค้าอีก พยามเข้าหา ขนาดเพื่อนเราเค้าไม่สนใจก็ยังเข้าหา จนตอนหลังมาเหมือนจะเป็นซึมเศร้าเลย (พี่ชายเราไม่เคยจีบหญิงไม่ติดค่ะ แต่ก็นะ ส่วนใหญ่ก็เลิกเพราะนิสัยไม่ดี) จนวันนึงมีคนส่งรูปงานเลี้ยงปีใหม่ที่สำนักงานอะไรซักอย่างมาให้เรา เพื่อนเราคนนี้ไปนั่งควงแขนชายคนนึง เพื่อนเราแต่งตัวสวยมากเดรสสีแดง เข้ารูป สวยมาก เราเลยคิดว่าผู้ชายคนนี้น่าจะเป็นแฟน แต่มารู้ทีหลังเป็นพี่ชาย (เป็นลูกของบ้านที่เค้าของเพื่อนมาเลี้ยง) เราคิดว่าสองคนนี้น่าจะเป็นแฟนกัน แต่สอบถามเพื่อนของฝ่ายชายเขาว่าไม่ใช่ค่ะ ผู้ชายยังไม่มีแฟน และเพื่อนของฝ่ายชายบอกต่อไปว่าฝ่ายชายจะเรียกเพื่อนเราว่าน้องตลอด เรายังไม่กล้าให้พี่ชายเราดูรูปหรือเล่าเรื่องนี้ให้ฟังอ่ะค่ะ กลัวแกจะผิดหวังไปกว่านี้อีก เราควรให้พี่พอมั้ยคะ บางทีก็สะใจชอบดูถูกคนอื่น แต่จริงๆก็แอบสงสารมาก ทำยังไงไม่รู้จะให้พี่เราได้สติ ขอบคุณค่ะ