สวัสดีปีใหม่นะคะทุกคน อายุ18แล้วค่ะ ที่บ้านไม่ปล่อย ไม่เคยนอนบ้านเพื่อนไม่เคยสังสรรค์เข้าสังคมที่ไหนไม่เคยกลับบ้านดึก มันน่าเศร้ามากเลยค่ะ ในขณะที่คนรอบข้างหรือเพื่อนๆเขาจุดพลุนั่งสังสรรค์ปาร์ตี้กันอย่างสนุกสนาน เราได้แค่นอนในห้องเหมือนทุกๆวัน ดูเพื่อนๆเขามีความสุขผ่านสตอรี่ เราอยากมีชีวิตบ้างค่ะ เขาห้ามไม่ให้เราไปไหนเราก็ไม่ไปไหนตามที่เขาขอ แต่บางทีกลับมีคำพูดแย่ๆใส่เรา เขาบอกเดี๋ยวจะพาไปเที่ยว เรารอมาเป็น10ปีแล้วค่ะ ไม่เคยได้ไปไหนเลย😅 แต่อีกในแง่นึงเราแคร์ครอบครัวกลัวเขาจะงั้นงี้อะค่ะ เราไม่อยากมีปัญหาไปมากกว่านี้ หลายครั้งชอบทะเลาะกันเรื่องนี้เดิมๆบ่อยๆค่ะ เราควรทำยังไง เราแคร์พ่อแม่มากเกินไปรักเขามากเกินไปหรอคะ เราอยากมีชีวิตเหมือนคนทั่วไปบ้าง เราต้องทำยังไงดีคะ อยากดื้อนะคะ แต่ก็กลัวผลที่ตามมาใครที่ผ่านมาเห็นข้อความนี้ช่วยแนะนำเราทีค่ะ จะดื้อจะรั้นไปเลยไหม เรากลัว เคยพูดกับเขาแล้วนะคะ แต่ก็ได้คำพูดเดิมกลับมาก็คือห้ามเราน่ะค่ะ แต่เขาก็พูดดีนะคะ แค่เราไม่เข้าใจทำไมเขาไม่ให้เรามีความสุขกับเพื่อนๆบ้าง อราก็แค่อยากมีความทรงจำดีๆ ตามประสาวัยรุ่นอะค่ะ เราควรทำยังไงดีคะ รึต้องทนรอแบบนี้ต่อไป พิมพ์งงๆหน่อยนะคะแซดมาก55 ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบค่ะ🥰🙏🏻