เราไปทำพาร์ทไทม์วันแรก ที่ร้านอาหารทั่วไป ช่วยแม่ครัวแพ็ค ซึ่งตอนสมัครเขาบอกเลือกกะได้ เราว่างตอนเช้าเลยมา เราตั้งใจทำมาก แต่ด้วยความที่มาครั้งแรกเลยถามเยอะมาก เขาอาจจะหงุดหงิด หรือบางทีทำช้าไป ปล.ชีวิตนี้ไม่ค่อยได้เข้าครัวเพราะเคยฝังใจกับเรื่องในอดีต แต่ไม่ใช่ข้ออ้างแค่บอกเฉยๆว่าไม่ค่อยเข้าไปทำ เกือบสี่ห้าปีได้ ทอดไข่ได้ ทอดไก่ได้ ปลอกไรไม่เป็นเลย เคยฝึกตอนอยู่บ้าน ไปทั้งเนื้อเลย พยายามทำให้เซียนสรุปหนักเลย ตอนทำพี่ที่ร้านสั่งทำไรก็ทำหรือบางทีเขาบอกให้เขียนออเดอร์ที่อยู่ เราก็ทำ ตอนทำงานกับพี่เขาเราทำตามเขาทุกอย่างแต่เขาก็มีผิดพลาดทำให้เราพลอยโดนดุไปด้วย ละมันจะกระทบเราไง กลายเป็นคนทำงานเซ่อๆ เพราะเรามาวันแรก อีกทั้งยังขี้ลืมเพราะเมนูเยอะ พี่คนนี้ก็พนักงานนะคะสนิทกับเจ้าของร้าน ส่วนเราพันธมิตรไม่ค่อยดีเท่าไหร่ โลกส่วนตัวสูงมาก บางที เรียกๆเราแบบกะทันหันเราก็เผลอพูดห้วนๆเพราะตกใจ แต่พยายามตั้งใจทำงาน พยายามคุยพยายามตอบมากที่สุด พยายามใส่หางเสียง พอทำงานเสร็จพี่ที่รับสมัครทักมา บอกว่าถ้าจะมาอีกให้ทำกะเย็นไปก่อน เพราะหนูทำงานไม่คล่อง แต่ช่วงนี้หยุดก่อนนะ เปิดอีกทีปีใหม่ แต่เรายังเห็นที่ร้านเปิดปกติ งานก็ดูล้นอ่ะค่ะ พอเห็นประโยคที่ว่าช่วงนี้หยุดก่อนนะ เลยรู้สึกแย่ค่ะ เราตีความแค่ว่าเราทำงานแย่มากไปรึเปล่า ขอโทษที่คิดลบค่ะ หนูพึ่งทำครั้งแรกในชีวิต ก็เลยกังวลเป็นพิเศษสำหรับบางคนอาจปกติ แต่ชีวิตนี้ไม่เคยทำงานเพราะที่บ้านไม่ให้ทำ เราแค่อยากหาเงินใช้เอง จากน้ำพักน้ำแรงที่มี  แค่หวังน้อยจะมีคำชมเล็กๆไว้พัฒนาตัวเองแต่ว่าพอเจอประโยคเราไม่รู้ว่ามันปกติหรือเปล่าและควรทำยังไงดี แค่วันเดียวยังแบบนี้