ถ้าเราเริ่มใหม่ เหมือนที่เขาเริ่มได้ก็คงดี

หลายปีแล้วเนาะ ที่เราต่างแยกย้ายกันไปเริ่มใหม่
แต่ก็ไม่มีมีวันไหน ที่จะลืมเขาเลย ไปสถานที่เดิมๆ
ความทรงจำยังคงเตือน ยังคงส่องเขาอยู่ตลอด
บางทีมันก็คงจริงแหละ ถ้าเรารักใครสักคนจริงๆ
เราแค่เห็นเขามีความสุขก็พอแล้ว เพราะตอนที่เขาอยู่กับเราเขาคงไม่มีความสุข เขาเลยเลือกที่จะไป ระหว่างทางที่เราเดินคนเดียว เราเจออะไรมากมาย เจอคนที่รักเรามากกว่าเขา เจอคนที่ดีและไม่ดี ก็ปะปนกันไป แต่ก็ไม่มีใครเข้ามาแทนเขาได้เลย เขายังอยู่ในใจ ในความทรงจำเสมอ…….