ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ เรื่องเกิดเมื่อคืนตอนเที่ยงคืนกว่าๆ เรานอนเล่นโทรศัพท์เหมืนปกติแต่อยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลออกมาเอง ร้องแบบไม่มีสาเหตุ อยู่ๆก็ร้องแล้วคือร้องหนักมาก มันตื้อมันตันมันหน่วงรู้สึกแย่ไปหมด เราเล่าให้แฟนฟังทั้งๆที่ร้องอยู่แบบนั้น จนเราร้องแบบเศร้าไม่ไหวแล้วจริงๆ ก็เลยเดินไปหาแม่ เล่าให้แม่ฟังว่าอยู่ดีๆมันก็ร้องเอง รู้สึกว่าช่วงนี้เราไม่มีความสุขแล้ว เราหาความสุขของตัวเองไม่เจอแล้ว ทั้งๆที่เราก็พยายามเล่นเกม เข้าไปคุยดิสกับพี่ๆตามปกติ แต่มันก็รู้สึกไม่เหมือนเดิม เรารู้สึกว่าตัวเองมาจนสุดทางแล้วมันจะจบแล้ว พอแม่ได้ยินแม่ก็ร้องไห้ตาม เรานั่งคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าหรอแต่มันไม่มีความอยากฆ่าตัวตายเลย เรารักชีวิตตัวเองมากๆ ยังอยากมีชีวิต อยากอยู่กับครอบครัว ไม่แน่เราอาจจะเก็บกดมากเกินไปเพราะช่วงที่ผ่านมาเราเจออะไรแย่ๆมาเยอะแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจ
เราอยากจะถามว่าใครเคยมีอาการแบบนี้บ้างค่ะ ㅠㅠ เราสงสัยว่าตัวเองเป็นอะไรหรือว่าเก็บกดมากเกินไปแบบที่เราคิดรึป่าว กลัวอย่างเดียวคือเป็นโรคซึมเศร้า
ปล.เราร้องไม่หยุดเลยร้องนานมากเกือบ1ชม.เลย
รู้สึกว่าไม่มีความสุขแล้ว
เราอยากจะถามว่าใครเคยมีอาการแบบนี้บ้างค่ะ ㅠㅠ เราสงสัยว่าตัวเองเป็นอะไรหรือว่าเก็บกดมากเกินไปแบบที่เราคิดรึป่าว กลัวอย่างเดียวคือเป็นโรคซึมเศร้า
ปล.เราร้องไม่หยุดเลยร้องนานมากเกือบ1ชม.เลย