ลาออกมาขายของออนไลน์ 2 เดือน เริ่มคิดถึงงานประจำ

ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณ จขกท แบบลึกซึ้งเลย
ตัวผมเองก็ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนมาตั้งแต่เรียนจบ
ย้ายงานมาก็หลาย บ. แต่ก็เดินสายงานเดิมมาตลอด
เจองานยากบ้าง ง่ายบ้าง สลับกันไป
จนวันนึงรู้สึกว่าเบื่อกับงานประจำเต็มทน
เลยมาทำอาชีพเสริมโดยการขายของออนไลน์ จากวันๆขายได้บ้างไม่ได้บ้าง
จนเริ่มขายได้เยอะขึ้น จนวันนึงตัดสินใจลาออกมาขายของออนไลน์แบบเต็มตัว
สารพัดที่จะเจอปัญหา บางเดือนได้กำไรเยอะ บางเดือนขาดทุน
เราเสี่ยงนำสิ่งสินใหม่มาขาย ไม่นานก็มีร้านอื่นเอาข้ามาขายตาม ไม่พอยังขายตัดราคาอีก
แย่งกันตัดราคา จนทำให้ราคาตลาดพัง
ผมก็ต้องหาทางนำสินค้าใหม่ๆ เข้ามาขายเรื่อย
คิดเสมอว่า เราต้องนำหน้าเขา 1-2 ก้าวเสมอให้ได้
ส่วนเรื่องเคลมของ ผมจะไม่ค่อยเจอ
เพราะก่อนการจัดส่งผมจะเช็คสินค้าอย่างดีว่าไม่มีตำหนิใดๆ แพคอย่างดี
แต่ถ้ามีเคสสินค้ามีปัญหา ผมจะส่งชิ้นใหม่ไปให้ทันที ชิ้นที่มีปัญหาก็เคลมกับ บ. ขนส่งต่อไป เพราะลูกค้าไม่เกี่ยวกับปัญหานี้
ถ้าถามว่า ตอนนี้ร้านโอเคไหม ตอบว่า โอเคมาก
แต่ก็ไม่วายที่บางครั้ง ก็คิดถึงสังคมหรือบรรยากาศการทำงานของมนุษย์เงินเดือน บางทีขนาดฝันถึงยังเคย
แต่ผมไม่เคยมีความคิดที่จะกลับไปเป็นมนุษย์เงินเดือนอีกเลย
เหตุผลของผมก็คือ
มนุษย์เงินเดือน มากสุดก็ทำงานได้แค่ อายุ 55 จากนั้นก็ออกมารับเบี้ยสูงอายุ หรือจะออกมาทำอะไรก็ทำไป แต่จะช้าไปไหมก็อีกเรื่อง
แต่การทำธุรกิจของตัวเอง ต่อให้ 70 ผมด็ยังสามารถทำงาน ทำเงินได้อยู่
เมื่ออายุมาก อันไหนที่ต้องใช้แรงมากก็จ้างคนอื่นทำ เราทำแค่ดูแลกิจการโดยภาพรวมพอ
ผมมองไปถึงตอนผมอายุ 70 ผมยังมีรายได้จากธุรกิจ รวมไปถึง passive income ที่ได้ลงทุนไว้
ผมไม่มั่นใจว่า ความคิด สิ่งที่ผมทำนั้นจะตอบโจทย์ความรู้สึกของคุณ จขกท ได้บ้างไหม