ขอสอบถามผู้รู้ครับ

กระผมโดนส่งฟ้องในข้อหา พกพาปืนพร้อมเครื่องกระสุนไปในที่สาธารณะ แต่ความเป็นจริงมันไม่ใช่แบบที่ถูกกล่าวหาครับ เพราะผมต้องตกเป็นเหยื่อของการหา ผลงานของเจ้าหน้าที่ คือเมื่อวันที่ 27 ตุลาคม 2564 เวลาประมาณ 12.30น. ได้มีตำรวจ 5คนได้เข้ามาหาผมที่บ้านที่ผมพักอาศัยอยู่ ผมกำลังทำกับข้าว แล้วก็มีตำรวจเข้ามาตรวจค้น แต่ก็ไม่พบอะไร(ตรวจโดยไม่มีหมายค้น)และระหว่างค้นก็ถามผมว่าเคยโดนจับ คดีปืน รึป่าว ผมก็ตอบไปว่าไม่เคยและไม่เคยมี และนำตัวผมไปที่ห้องสอบสวน เพื่อตรวจปัสสาวะ (คือเจอสารในตัวผมครับ)และผมก็พูดขอความเห็นใจช่วยเหลือผม และเจ้าหน้าที่ก็พูดว่า ถ้าเป็นคดีเสพต้องไปขังเพื่อรอการพิสูจน์ ที่เรือนจำ และตำรวจก็บอกว่างั้นเอาคดี ครอบครองอาวุธปืนไปแค่ไปขึ้นศาลและเสียค่าปรับ ผมก็พยายามถามว่า คดีนี้มันจะติดคุกรึป่าวครับ ตำรวจที่ไปขับผมมาก็บอกเหมือนกันว่า เสียค่าปรับรอลงอาญา และตำรวจก็พาผมกลับมาที่หน้าบ้านอีกครั้ง ถ่ายรูปทำแผนขณะจับกุม(ตอนถ่ายรูปอยู่ในบริเวณบ้านเช่าที่พักอาศัยครับ)โดยให้ผมยืนบริเวณหน้าบ้านเช่าและตำรวจคนนึงได้นำอาวุธปืนพร้อมซองใส่ปืนมาใส่ที่เอวและบอกให้ผมแบมือและเอาลูกปืนมาวางไว้ที่มือและให้ผมชี่และเขากืารถ่ายรูปเพื่อเป็นหลักฐานและพาผมมาทำสำนวนที่ห้องสอบสวน และให้ผมเซ็นชื่อรับสารภาพ ผมก็ยังไม่แน่ใจ เข้าก็เอาสำนวนมาให้ผมเซ็นแค่ใบหรือสองใบครับ ผมก็ยังถามอีกว่าแล้วมีกระสุนปืนแล้วจะติดคุกรึป่าว ตำรวจยังตอบแบบเดิมคือ รอลงอาญา เสียค่าปรับไม่เท่าไรหรอก และส่งตัวผมไปฝากขังที่ร้อยเวร ตอนร้อยเวร นำตัวผมไปสอบสวน ผมก็ยังถามร้อยเวรว่า คดีนี้จะมีโทษจำคุกรึป่าวครับ ร้อยเวรยังบอกผมเลยว่า รอลงอาญาและเสียค่าปรับไม่เท่าไรหรอก ผมก็เ็ซ็นรับสารภาพครับ และวันที่จะส่งตัวไปฝากขังต่อทางศาลก็ วิดีโอคอลมาถามว่าคดีนี้จะรับสารภาพมั้ย (ด้วยความที่ผมเข้าใจตามที่ตำรวจบอกมาว่ารอลงอาญาไม่ติดคุกหรอก)ผมเลยยอมรับสารภาพครับและส่งตัวไปฝากขังต่อที่เรือนจำต่อครับ จนภรรยาของผมไปหากู้ยืมเงินมาได้ เลยไปประกันตัวออกมาเพื่อสู้คดี ควรทำอย่างไรดีครับ