เหนื่อยกับปัญหาชีวิตมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกหมดแพชชั่นในการเรียน ตอนนี้เราเรียนครูประถม รู้สึกเหนื่อยมากๆ ไม่อยากไป ไม่อยากเรียน เพราะว่าเรารู้สึกว่าเราชอบเด็กอนุบาลมาก

เราไม่สบายเป็นไข้เค้าไม่เคยถามเราเลยว่าดีขึ้นไหมเป็นยังไง มีแต่ด่าว่าสำออยพูดคำแรงๆใส่เหนื่อยมากคือเราเสียใจมากเราควรรู้สึกยังไงคะ

ขอเล่าเลยละกันครับ ​ผมอายุ 25ปี ครับ เกิดในครอบครัวยากจน ตอนนี้ ผมแทบไม่มีอะไรเลยในชีวิต ก่อนชีวิตจะเป็นแบบนี้ ผมเคยทำงานดีๆ แล้วพอตกงานชีวิตก็เปลี่ยนไป เมียทิ้งจนต้องติดคุกเพราะมาค้ายา ออกมาผมก็ไม่มี

มันเหนื่อยปัญหารุมเร้า หมดไฟทุกอย่างไร้หนทางไร้คนซัพไม่มีกำลังใจ เบื่อหน่ายชีวิตยิ่งคิด:)ก็ยิ่งท้อ พยายามสร้างแพชชั่นทุกวันในการตื่นไปทำงาน เราคงรทำไงต่อไปดี เราอยากมีแพชชั่นในทุกๆวัน มันจะได้เหนื่อยน

คือเราอยู่ในวัยทำงาน อายุ 25 ปี เรารู้สึกหมดแพชชั่นในการใช้ชีวิตมาก  เมื่อเวลามีปัญหาเรื่องงานหรือท้อ ก็ไม่รุ้จะหันไปหาใคร  เราเหนื่อยมากกับชีวิตตอนนี้ ทุกคนช่วยคิดหน่อยว่าเราจะหาแรงบรรดาลใจ

คือตอนนี้เราเรียนอยู่แต่รู้สึกว่าเราเริ่มหมดแพสชั่นในการเรียนไปเลยทำอะไรก็เบื่อไปหมดท้อหมดกำลังใจเพราะเรียนมาทั้งวันกลับบ้านมาแม่ก็คอยด่าอีกเราควรทำยังไงคะให้มีความสุข

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า แม่ของหนูเป็นคนอารมณ์ไม่ค่อยคงที่มักจะดุจะด่าแล้วทำร้ายร่างกายค่ะ ทางนี้โดนจนแพนิคไม่อยากอยู่ด้วยแล้วค่ะ อยากบอกกับแม่ว่าไม่อยากอยู่แล้วแต่ไม่กล้าบอก มันรู้สึกใจสั่น กลัว แพนิค ถ

เราเรียนโรงเรียนเอกชนมาตลอดค่ะ (ทางเลือก/อินเตอร์) จนมปลายที่ติดเตรียม สายวิทย์คณิต เรียนมาจบเทอม1แล้วยังรู้สึกไม่โอเค รู้สึกรับไม่ได้กับการศึกษาไทยเลย เรื่องอื่นๆไม่มีปัญหา เพื่อนๆทุกคนน่ารักมาก มีก

สวัสดีค่ะ เราพึ่งได้รับเข้าทำงานตำแหน่งธุรการที่รร.พึ่งจะเข้าอาทิตย์ที่ 3 ค่ะเราจบใหม่ไม่มีประสบการณ์ด้านงานธุรการมาก่อนเเต่เนื่องจากที่นี้เป็นรร.เก่าที่เคยเรียนเราเลยสมัครเเละได้รับเข้าทำงาน เราชอบค่