เหนื่อยกับปัญหาชีวิตมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนนี้เรารู้สึกหมดแพชชั่นในการเรียน ตอนนี้เราเรียนครูประถม รู้สึกเหนื่อยมากๆ ไม่อยากไป ไม่อยากเรียน เพราะว่าเรารู้สึกว่าเราชอบเด็กอนุบาลมาก

เผลอโพสต์ซ้ำค่ะ😰

เราเรียนโรงเรียนเอกชนมาตลอดค่ะ (ทางเลือก/อินเตอร์) จนมปลายที่ติดเตรียม สายวิทย์คณิต เรียนมาจบเทอม1แล้วยังรู้สึกไม่โอเค รู้สึกรับไม่ได้กับการศึกษาไทยเลย เรื่องอื่นๆไม่มีปัญหา เพื่อนๆทุกคนน่ารักมาก มีก

มันเหนื่อยปัญหารุมเร้า หมดไฟทุกอย่างไร้หนทางไร้คนซัพไม่มีกำลังใจ เบื่อหน่ายชีวิตยิ่งคิด:)ก็ยิ่งท้อ พยายามสร้างแพชชั่นทุกวันในการตื่นไปทำงาน เราคงรทำไงต่อไปดี เราอยากมีแพชชั่นในทุกๆวัน มันจะได้เหนื่อยน

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ อีกประมาณ 2 เดือนจะสอบใบประกอบวิชาชีพครูรอบ2 นั่งอ่านหนังสือทำข้อสอบก็รู้สึกท้อค่ะ ยิ่งต้องผ่านวิชาเอกด้วยอีก รู้สึกกดดันตัวเองค่ะ สอบรอบแรกพลาดไป 1 คะแนนก็จะผ่านอยู่แล้ว ทั้งอ่า

สวัสดีค่ะ วันนี้อยากจะมาแบ่งปันเรื่องราวดีๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรา เราอยู่ม.6แล้วนะคะใกล้สอบมหาลัย เราหวังว่ากระทู้นีจะชสามารถช่วยใครบางคนหรือเด็กวัยรุ่นราวคราวเดียวกับเราได้บ้างไม่มากก็น้อย (ช่วงเริ

คือเราอยู่ในวัยทำงาน อายุ 25 ปี เรารู้สึกหมดแพชชั่นในการใช้ชีวิตมาก  เมื่อเวลามีปัญหาเรื่องงานหรือท้อ ก็ไม่รุ้จะหันไปหาใคร  เราเหนื่อยมากกับชีวิตตอนนี้ ทุกคนช่วยคิดหน่อยว่าเราจะหาแรงบรรดาลใจ

เราเป็นแพนิค แบบเกือบทั้งวัน และเกือบทุกวัน ไม่ได้รุนแรงจนมือชา แต่เหนื่อย ทานอาหารได้น้อย แต่ไม่เคยมีความเครียดด้านไหนเลย พอเป็นถี่ๆเข้าก็เริ่มจะเหนื่อยและเริ่มเครียดกับอาการที่เป็นมากกว่า

สวัสดีค่ะพี่ๆน้องๆทุกคน คือเราเป็นคนที่ชอบทำงานบ้านอยู่พอสมควรคะแต่ไม่ได้ชอบถึงขั้นสุดแบบสะอาดมองไปสว่างอะไรงี้ค่ะ คือเราชอบล้างจาน กรอกน้ำ ซักผ้า เก็บผ้า หุงข้าวอะไรงี้ค่ะแต่ปกติชอบล้างจานที่สุด ข้อเ

การที่เราเกิดมาทำไมเราต้องเจอกับปัญหามากมาย โคตรเหนื่อย ถึงวันนี้จะท้อมันก็ไม่ได้หมายความว่าโลกนี้มันจะใจดีกับเรานะคะ แล้วคุณคิดว่าโลกนี้มันเป็นยังไงบ้างมันดีหรือแย่กัน?