อยากทราบความเห็นครับ

มีปัญหาครอบครัวมาปรึกษานิดหน่อยครับ แฟนของผมเป็นคนขี้ระแวงมากๆ ประมาณว่าคิดเองเออเอง ทึกทักเอาเองประมาณนั้น คิดว่าผมออกไปทำงานต้องไปทำเลวทำชั่วบ้างล่ะ ต้องไปจีบหญิงมั่งล่ะ ต้องไปเล่นยา,กินเหล้ากินเบียร์มั่งล่ะ ทั้งๆที่ผมออกไปทำงานแล้วก้อตั้งใจทำงานให้เสร็จไวๆในแต่ละวัน เรื่องกลับบ้านไม่ตรงเวลาหรอก เพราะผมทำอาชีพขับรถบรรทุก วันไหนรถไม่เสียงานไม่เยอะก็กลับเร็ว วันไหนรถเสีย มีงานค้างก็ต้องวิ่งให้เสร็จจะได้รีบกลับ ถ้าผิดเวลาล่ะก็ผมยิ่งรีบ (ขับรถไม่คิดชีวิต)กลัวเค้าไม่สบายใจ แต่ผมก็ไม่ได้ละเลยเค้านะครับ วันไหนไม่สบาย หมอนัดโรงพยาบาลผมก็ลางานพาไปตลอด เห้อ!!พูดถึงเค้าน่าจะเข้าใจผมนะเพราะก่อนหน้านี่เค้าก็ไปทำงานอยู่กับผมบ่อยๆก็น่าจะรู้ แต่นี่ไม่เลย กำลังใจก็ไม่มีให้ แถมยังทำลายมันอีก ปัญหานี้มีมานานแล้วครับ หลายครั้งหลายหน พูดคุยไปก็
ปล่าวประโยชน์ เพราะเค้าเอาแต่ความคิดเค้าอย่างเดียว ผมเหนื่อยมากๆ กับสิ่งที่เค้าคิดกับผม ท้อมาก ยอมแพ้แล้วครับ ยิ่งยื้อยิ่งเหนื่อย ไม่มีอะไรดีขึ้นมีแต่แย่ลงทุกวัน ตั้งใจทำงาน เลิกงานรีบกลับบ้านไม่เคยแวะไหน ไม่สุงสิงกับเพื่อนฝูง เหล้าก็ไม่ดื่ม ผมทำดีที่สุดแล้วครับแต่ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย ผมคิดว่าพอแล้วครับเหนื่อยมากกับ
ชีวิตจริงๆ อยากให้เพื่อนช่วยวิเคราะห์เรื่องนี้หน่อยครับ