เวลาเสียใจมากๆ อยากทำอะไรกันคะ

ชีวิตคู่ที่กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง 

อยากจะออกไปเที่ยวผับ บาร์ต่างๆ แต่คงทำได้เพียง เปิดเพลงให้ดังกระหึมจนหูแตกตายในรถส่วนตัว และยกเบียรขึ้นมากระดก สัก 5 6 กระป๋อง คลายเครียด
แล้วรีบขึ้นบ้านมานอนหลับเป็นเพื่อนลูกตัวน้อยวัย ขวบกว่า 

ในความเป็นแม่ ไม่สามารถออกไปเมาหัวทิ่ม เหมือนตอน ไม่มีลูกได้อีก 

ตามหลักพุทธศาสนา หากรักใคร ก็ควรสุขใจที่เค้ามีความสุข แต่ทำไม เรารู้สึกเสียใจ และเจ็บปวด ที่ครอบครัวกำลังจะพังลงตรงหน้า 

 สามีที่เคยแสนดี คนที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ครอบครัวมีความสุข  คนที่พร้อมมอบความสบายใจ ให้เราได้ตลอด  มันกลายเป็นตอนนี้ ไม่มีอีกแล้ว 

ผู้ชายคนนั้นได้เปลี่ยนไป เพียงเพราะมีอีกคนที่คงจะดีกว่าเรา เข้าใจในสามีของเรามากกว่าเรา

เจ็บที่ต้องยอมรับความจริง ทั้งสีหน้า แววตา การกระทำที่สามีไม่ยอมหยุดที่จะคุยเชิงรุกเพื่อจีบ ผญ.คนนั้นให้เป็นของเค้าให้ได้ 

ลูกสาวจะรู้สึกอย่างไร เราจะสามารถเลี้ยงเค้าคนเดียวได้ดีมั้ย 
เรารู้แค่เพียง พรุ่งนี้ เราควรจะเก็บน้ำตา 
แล้วลุกขึ้นปัดฝุ่น ออกไปหางานทำ 

เราจะเสียใจให้จบแค่นี้ พรุ่งนี้เราจะลุกขึ้นสู้ เพื่อตัวเองและลูก   

ถ้าสามีได้มาอ่าน อยากบอกว่าขอบคุณมากๆ ที่ครั้งนึงได้ทำให้ ผญ.คนนึง ได้มีความรักดีๆ 
แม้เพียงเวลาไม่กี่ปี 
ขอให้พี่มีความสุขกับ ผญ.ที่พี่อยากดูแลคนใหม่ 
ขอให้มีความสุข
และเราขอโทษในทุกสิ่งทุกอย่าง ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด แต่เราก็ทำเพื่อสามีอย่างเต็มที่ที่สุด เท่าที่ ผญ คนนึงจะยอมแลกให้ได้แล้ว 

เราจะขอจำแค่สิ่งดีๆ ที่เคยมีต่อกัน