เชียงใหม่-นิทรรศการชวนคิด ณ TCDC คิดอย่างสร้างสรรค์ อย่างมีเหตุผล กับการใช้งานในชีวิต


เชียงใหม่-นิทรรศการชวนคิด ณ TCDC
......นิทรรศการนำเสนอการคัดสรรชิ้นงานหัตถกรรมที่ยังคงมีการใช้กันอยู่จริงในชีวิตประจำวันในเขตภาคเหนือตอนบน


นัยหนึ่งเพื่อแสดงให้เห็นเค้าโครงว่าในบริบทต่างๆ เช่น การอยู่อาศัย, การเลี้ยงชีพ, สันทนาการ, สุขภาพ,
ความเชื่อ เป็นต้น 


มีงานหัตถกรรมอะไรบ้างที่เราใช้กันอยู่ และอีกนัยหนึ่งเพื่อแสดงให้เห็นว่า งานหัตถกรรมชิ้นนั้นๆ 
ณ วันนี้ มีผลิตและใช้กันอยู่กี่รูปแบบ ซึ่งก็จะเผยให้เห็นส่วนหนึ่งของวิวัฒนาการของมัน


แหล่งสำรวจและศึกษาข้อมูลหลักคือ "ตลาด" ที่ซึ่งรวบรวมและสะท้อนความต้องการส่วนใหญ่ของทั้งผู้ซื้อ ผู้ขาย ผู้ใช้และผู้ผลิต


ชิ้นงานทั้งหมดที่จัดแสดงอยู่ ไม่ใช่ภาพสรุป แต่เป็นโครงคร่าว เป็นประเด็น กระตุ้นให้เกิดการคิดเห็น แลกเปลี่ยน ถก แย้ง
เติมเต็มข้อมูลและแง่มุมเกี่ยวกับงานหัตถกรรมหรืองานช่างที่เป็นอยู่ เกี่ยวกับสิ่งที่มันสะท้อน เกี่ยวกับทางเลือกและอำนาจ
ของการตัดสินใจของเรา


.............................................
เราจะเข้าไปชมนิทรรศการกันในห้องจัดแสดงของอาคาร TCDC กันครับ

ใช้จับปลาได้เกือบจะคล้ายๆ กัน
แต่วัสดุ ความคงทน คนละอย่าง
แต่ละคนที่ทำก็ทำคนละอย่าง
คนละเครื่องไม้เครื่องมือ คนละองค์ความรู้
คุณค่า ราคา การใช้งานจริง
การเป็นสิ่งสืบทอดทางวัฒนธรรม
การปรับตัว ดิ้นรน
หลักแหลมหรือหละหลวมเอาง่าย
หรือทั้งหลายแหล่รวมกัน
บางอันดูผิดฝาผิดตัว หรือก็ลงตัวดี
....................................

อันไหนหยาบ
อันไหนแยบคาย
..................................

รูปทรงตามน้ำ
...............................

หิงถักโดยคุณยายวัย 88 ปี
ที่มือปวดเพราะโรคเก๊าท์
.................................

ถ้าคุณคือพ่อหรือแม่ปลาไหล
อันไหนคือกับดักของคุณ
...............................

ใช้กรอด้ายทั้งคู่
ทำเองได้ทั้งคู่
ใช้ฝีมือ ใช้หัวคิด
อันหนึ่งฟรี อีกอันเคยฟรี
................................

ก่องเข้า แอ๊บเข้า
กระติ๊บข้าว กระติ๊กข้าว
ใบตาลใช้มากในภาคเหนือ
ส่วนไผ่ในภาคอีสาน
ทรงเหลี่ยม ทรงกลม มีขา
เพื่อทนการกระแทก
หรือเพื่อยกข้าวขึ้นจากพื้น
ข้างในมีผ้าขาวหุ้มข้าวไว้
เพื่อไม่ให้ข้าวติดก่อง
หรือเพื่อไม่ให้ข้าวแห้ง
แต่บางแห่งก็ใช้ถุงพลาสติก
หรือให้ง่ายก็ใช้กระติ๊ก
แต่ก็ยังมีผ้าขาวอยู่ข้างใน
หรือจะแบบใหม่กระติ๊บพลาสติก
ทำผิวให้มีลายไผ่
คงความงามแบบงานหัตถกรรมไว้
ในงานออกแบบอุตสาหกรรม
หลายแบบหลายเงื่อนไข
อย่างไหนจะดี
...................................

เพื่อความนุ่ม ความหนา
ความแน่น น้ำหนัก
เพื่อความงาม
หรือเพื่อความสม่ำเสมอได้มาตรฐาน
เพื่อการแข่งขัน หรือเพื่อเล่นสบายๆ 
เพื่อสนับสนุนให้ชุมชนมีรายได้
หรือเอาที่หาง่าย
พบได้ตามร้านเครื่องกีฬาทั่วไป
.................................

เอาแบบทุบแตกสนุกๆ แล้วซื้อใหม่
หรือเอาแบบแงะเปิดได้ไม่มีใครรู้
หรือเอาแบบตกไม่แตก
แต่ราคาแอบอกจะแตก
ใครเลือก ใครใช้ ใครจ่าย
.

เทียนกระดาษ หรือ เทียนไข
ให้กลิ่นหอมและแสงสีสดใสน่าใช้กว่ากัน
.

พลาสติก หรือ โฟม หรือ กระดาษ
หรือวัสดุอื่นๆ หรือ ของจริง
สิ่งใดคือเหตุและผล
.

"ขอเดิมตี้แป๋งบ้านเฮา เป็นเงิน แปง ขี้ดำ"
เจ๊อิม ฮ้านสลุง กาดต้นลำไย บอก
ตลกก่อ แป๋งตี้กุงเทพ แต่กุงเทพบะหมีไผใจ๊
เซาะตี้ไหนบะใจ้ได้ มีขายกะตี้เจียงใหม่
ละตี้เจียงใหม่ก่อบะหมีไผแป๋ง
ก่อซื้อของกุงเทพมา
สลุงแร่ร้อยเปอร์เซนต์บะดำ
ถ้าแบบบะร้อยเปอร์เซนต์ดำ
ใส่แกงบะได้เน้อ ฮั่ว
มีสีเงินกับสีทอง
สีทองนี้คนไตใหญ่ชอบซื้อ
มีใบน้อยไปจนถึงใบใหญ่
ข่ะได้ถูกๆ สลุงพลาสติกก่อมี
แต่ห้ามโดนลมเน้อ ดำ ป้าก่อต้องห่อไว้
เอาอันไหนดี
.

กระดาษสั้น ผ้ายืนยาว
.

ที่ยังเป็นหวายล้วนก็มี
ที่ผสมกับพลาสติกเส้นได้เล่นสี
อันไหนสวย อันไหนทน อันไหนดี
อำนาจกำหนดนี้อยู่ที่ใคร
คนปลูกหวาย
คนขายเส้นพลาสติก
คนใช้งาน
หรือคนเจ็บไม้เจ็บมือเจ็บหลังนั่นสาน
.

"กุ่มไก่" หรือ "สุ่มไก่"
อยู่ที่ว่าเรียกขานกันย่านไหน
แต่สินค้าและแบบสินค้า
ก็เดินทางไปมาไกล
จนบางทีหาถิ่นกำเนิดไม่ได้
เพราะไม่มีใครบันทึกไว้
เชียงราย เชียงใหม่ สิงห์บุรี อีสาน
หลากหลาย หลายทรง
.

อันไหนดีต่อระบบการหายใจ
.

มีแบบตอกล้วน
แบบตอกผสมพลาสติก
แบบพลาสติกเลียนแบบตอก
.

ทางเลือกต่างกันน้อยเดว
.

ข้อได้เปรียบ หรือมิใช่
.

"ดีหมด ดีคนละอย่าง แล้วแต่งาน"
พี่ต๋อง ร้าน ช.215 ตลาดคำเที่ยงบอก
.

แบบใหม่ หรือ แบบเก่า
ราคาก็เท่าๆ กัน
อันหนึ่งวางนิ่งไม่ขยับ
อันหนึ่งต้องคอยจับเอาไว้
อันหนึ่งหาง่าย
อีกอันได้อารมณ์
.

ดั้งเดิม หรือ ทันสมัย
.

คนที่ร้านศุขโข (ช้างม่อย) บอก
"ปีนี้ช่างก็ตายไปอีกสองคน..."
.
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่