ขอเล่าแบคกราวด์ก่อนนะครับ ว่าความสัมพันธ์ของผมกับแฟนเป็นยังไง
ผมกับแฟนเป็นนักเรียนมปลายครับ ใกล้จะเข้ามหาลัยแล้ว เจอกันที่รรทุกวัน และช่วงปิดโควิด เรานัดเจอกันบ่อยมาก เพราะอยู่บ้านใกล้กันครับ
ตอนเจอกัน ผมเทคแคร์เค้าในระดับที่ผมคิดว่าผมทำได้หมด เช่น สมมติไปกินอาหารที่ร้านกัน ผมก็เป็นคนไปตักน้ำ กินเสร็จผมก็จ่ายค่าอาหาร
วันครบรอบคบกัน ผมก็ซื้อของมาให้เขา พาไปเลี้ยงข้าวด้วย (วันครบรอบปีเขาไม่มีอะไรให้ผมเลย)
ผมไม่เคยด่า ไม่เคยพูดเสียหาย หรือนินทาเขา กับเพื่อนผมเลย และเขาต้องไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศปีหน้า ผมก็ภูมิใจมาก เล่าเรื่องเขาให้ที่บ้านฟัง
และตอนไม่ได้เจอหน้ากัน ก็คุยแชทครับ แต่ผมเป็นคนที่แชทไม่ค่อยเก่ง ผมพิมพ์ในแชทค่อนข้างที่จะเป็นภาษาพูดตรงๆ ไม่เหมือนเขา ที่เขาดูจะพิมพ์
ออกมาตามความรู้สึกที่เขาอยากจะสื่อได้ครับ แต่ผมก็ไม่เคยพิมพ์ด่า หรือว่าอะไรเขาเลยครับ บอกฝันดีแทบทุกคืน ผมคิดว่าส่วนที่ผมแย่ก็อาจจะเป็นที่เดียวก็คือในแชทนี่แหละครับ เพราะผมพิมพ์พูดกันไม่ค่อยเก่ง แฟนผมอาจจะไม่รู้สึกถึงว่าผมรักเขาหรืออะไรยังไง
แล้วนั่นแหละครับ ช่วงสองสัปดาห์ก่อน ผมก็ทะเลาะกับแฟน เรื่องที่แฟนบอกว่า ผมไม่ค่อยใส่ใจเขา เขาร้องไห้เพราะผมบ่อย แล้วเขาก็ยังบอกอีกด้วย ว่าเขาดูเหมือนรักผมข้างเดียว
ผมดูไม่ได้รักเขา เท่าเขารักผม แต่ทั้งๆที่ผมก็รักเขามาก เรื่องอะไรยอมได้ผมยอม เรื่องอะไรที่เขาขอ แล้วผมให้ได้ หรือให้ไม่ได้ ผมก็ไปหามาให้
แล้วหลังจากที่เขาบอกว่า ผมรักเขา ไม่เท่าเขารักผม ในแชทเขาก็ตอบแบบส่งๆ ไม่เหมือนเดิม
ผมก็เลยถามว่าแบบ เออ อยากจะแบบเลิกกันมั้ย ถ้าความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเดิม อยู่ไปมันก็ไม่มีความสุขทั้งคู่
แต่เขาก็บอกว่า อยากให้ผมไปคิด ให้ผมตัดสินใจเองว่าจะเลิกกันมั้ย แต่คือผมไม่อยากเลิกครับ ผมรักเขามาก แต่ถ้าจะให้อยู่ไปแบบที่เขาไม่เหมือนเดิม
ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะทนได้ขนาดไหน ผมร้องไห้แทบทุกวัน แต่ผมไม่รู้จะบอกอะไรกับเขาได้ เขาดูเย็นชากับผมมาก ผมก็งงๆอยู่ ทำตัวไม่ถูก ได้แต่ร้องไห้
ผมควรทำไงดีครับ (อะไรที่ผมพิมพ์ไม่ชัดเจน ก็ช่วยคอมเม้นท์ถามใหม่ได้นะครับผมพิมพ์เรียบเรียงคำพูดไม่ค่อยดี)
แฟนบอกว่า เขารู้สึกว่าเขารักเราข้างเดียว
ผมกับแฟนเป็นนักเรียนมปลายครับ ใกล้จะเข้ามหาลัยแล้ว เจอกันที่รรทุกวัน และช่วงปิดโควิด เรานัดเจอกันบ่อยมาก เพราะอยู่บ้านใกล้กันครับ
ตอนเจอกัน ผมเทคแคร์เค้าในระดับที่ผมคิดว่าผมทำได้หมด เช่น สมมติไปกินอาหารที่ร้านกัน ผมก็เป็นคนไปตักน้ำ กินเสร็จผมก็จ่ายค่าอาหาร
วันครบรอบคบกัน ผมก็ซื้อของมาให้เขา พาไปเลี้ยงข้าวด้วย (วันครบรอบปีเขาไม่มีอะไรให้ผมเลย)
ผมไม่เคยด่า ไม่เคยพูดเสียหาย หรือนินทาเขา กับเพื่อนผมเลย และเขาต้องไปแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศปีหน้า ผมก็ภูมิใจมาก เล่าเรื่องเขาให้ที่บ้านฟัง
และตอนไม่ได้เจอหน้ากัน ก็คุยแชทครับ แต่ผมเป็นคนที่แชทไม่ค่อยเก่ง ผมพิมพ์ในแชทค่อนข้างที่จะเป็นภาษาพูดตรงๆ ไม่เหมือนเขา ที่เขาดูจะพิมพ์
ออกมาตามความรู้สึกที่เขาอยากจะสื่อได้ครับ แต่ผมก็ไม่เคยพิมพ์ด่า หรือว่าอะไรเขาเลยครับ บอกฝันดีแทบทุกคืน ผมคิดว่าส่วนที่ผมแย่ก็อาจจะเป็นที่เดียวก็คือในแชทนี่แหละครับ เพราะผมพิมพ์พูดกันไม่ค่อยเก่ง แฟนผมอาจจะไม่รู้สึกถึงว่าผมรักเขาหรืออะไรยังไง
แล้วนั่นแหละครับ ช่วงสองสัปดาห์ก่อน ผมก็ทะเลาะกับแฟน เรื่องที่แฟนบอกว่า ผมไม่ค่อยใส่ใจเขา เขาร้องไห้เพราะผมบ่อย แล้วเขาก็ยังบอกอีกด้วย ว่าเขาดูเหมือนรักผมข้างเดียว
ผมดูไม่ได้รักเขา เท่าเขารักผม แต่ทั้งๆที่ผมก็รักเขามาก เรื่องอะไรยอมได้ผมยอม เรื่องอะไรที่เขาขอ แล้วผมให้ได้ หรือให้ไม่ได้ ผมก็ไปหามาให้
แล้วหลังจากที่เขาบอกว่า ผมรักเขา ไม่เท่าเขารักผม ในแชทเขาก็ตอบแบบส่งๆ ไม่เหมือนเดิม
ผมก็เลยถามว่าแบบ เออ อยากจะแบบเลิกกันมั้ย ถ้าความสัมพันธ์มันไม่เหมือนเดิม อยู่ไปมันก็ไม่มีความสุขทั้งคู่
แต่เขาก็บอกว่า อยากให้ผมไปคิด ให้ผมตัดสินใจเองว่าจะเลิกกันมั้ย แต่คือผมไม่อยากเลิกครับ ผมรักเขามาก แต่ถ้าจะให้อยู่ไปแบบที่เขาไม่เหมือนเดิม
ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะทนได้ขนาดไหน ผมร้องไห้แทบทุกวัน แต่ผมไม่รู้จะบอกอะไรกับเขาได้ เขาดูเย็นชากับผมมาก ผมก็งงๆอยู่ ทำตัวไม่ถูก ได้แต่ร้องไห้
ผมควรทำไงดีครับ (อะไรที่ผมพิมพ์ไม่ชัดเจน ก็ช่วยคอมเม้นท์ถามใหม่ได้นะครับผมพิมพ์เรียบเรียงคำพูดไม่ค่อยดี)