POSTHUMOUS (30)

ตัวฉันคือผลผลิตจากความล้มเหลว ทุกสิ่งในชีวิตก็ต่างล้มเหลวพังเละเทะไม่เป็นท่า. และนั่นก็เป็นจุดเริ่มตัวของทุกสิ่งที่สรรค์สร้างให้ฉันเป็นฉ้นแม้ไม่ใช่ตัวฉัน. ตัวฉันนั้นคือความทุกข์ทรมาน และฉันมิอาจปฏิเสธ

"ปฏิเสธ" ดวงตากลมโตคู่หนึ่งค่อยๆ เปิดขึ้น ท่ามกลางความมืดมิดที่ไร้สิ้นสุด เด็กชายรู้สึกถึงความหนาวเย็นที่แผ่ซ่านไปทั่วร่าง แต่ไม่มีเสียงลม ไม่มีแสงแดด มีเพียงความว่างเปล่าที่ไม่มีขอบเขต ไม่

มีนิยายเรื่องนึงมาแนะนำ เป็นเรื่องราวอิงประวัติศาสตร์ ช่วงต้นกรุงศรีอยุธยา ที่แทบไม่เคยเห็นใครจับช่วงเวลานี้มาทำละคร หรือเขียนเป็นนิยาย และเป็นช่วงที่อยุธยาทำศึกกับกัมพูชาเป็นครั้งแรก ที่ถูกบันทึกไว้