เราทะเลาะกับพี่เขยบ่อยมาก พี่เขยเอาเราไปเล่าเสียๆๆหายๆๆที่ที่ทำงานของพี่เขย รุ่นพี่ที่ทำงานกับพี่เขยก็มาเล่าให้เราฟังทั้งๆๆที่เรื่องที่เค้าเล่าเค้ามโนมาเอง หาว่าเราใช้เงินเปลือง เราชอบกินของในตู้เย็น เงินที่เค้าว่าก็เป็นเงินของเราเอง เรื่องกินเราก็อาศัยกินของพี่สาว เวลาเรากินอะไรเค้าก็มองเหมือนไม่อยากให้เรากิน เวลาเราสั่งของใช้ส่วนตัวมา ก็ว่าเราใช้เงินเปลือง หาว่าเราขอเงินพี่สาวเราทีละ300 ทั้งๆๆที่เราไม่เคยขอพี่สาว เราหาเงินมาเอง แล้วก็ใช้เงินเก็บกับเงินกยศ.  เวลาเราซื้ออะไรมาไว้ในตู้เย็นเค้ากินเราก็ไม่เคยว่าอะไร เวลาพี่สาวเราซื้อพวกลูกชิ้นมาไว้ตู้เย็นเราก็เอามาใส่มาม่ากิน เค้าก็ไปบอกพี่สาวเราว่าจะซื้อมาทำไม เวลาของพัง ก็โยนความผิดมาที่เรา ทั้งๆๆที่เราไม่ผิด เราก็เป็นแพะรับปาบ แล้วชอบยุให้พี่สาวเราด่าเราทั้งๆๆที่เราไม่ผิด  ตอนนั้นเค้าทะเลาะกับพี่สาวเราเรื่องที่เค้าบอกว่าเราอ้วนไม่สวยเอาเราไปว่าลับหลังพี่สาวเราไม่พอใจ เค้าก็พูดออกว่าเราไม่ใช่ลูกทำไมต้องแคร์ ต่อหน้าแม่เราทำเป็นคนดี แต่พอเรามาเรียนอยู่ที่นี้และอาศัยกับพี่สาว ก็เปลี่ยนเป็นคนละกับต่อหน้าแม่เรา พี่เขยเราเป็นคนที่ไม่มีเห็นผล วันๆๆก็จะหาเรื่องแต่ด่าเรา เวลาพี่เขยเราผิดก็จะแถให้ตัวเองถูก เค้าไม่เคยมองว่าตัวเองผิดสักครั้ง  ตอนนี้ก็อดทนอยู่เพราะติดเรียน อดทนจนเราเบื่อกับพฤติกรรมของเค้า เวลาเถียงไรไม่ออกก็ใช้แต่กำลัง ใช้แต่อารมณ์ไม่เคยใช้เหตุผล เราควรทำไงดี