ไร้ตัวตน

อร่อยดีนะรสชาติของการตัวคนเดียวทั้งๆที่ก็ทำทุกอย่างแล้ว เต็มที่ไปเลยจร้า ทำงานบ้านไม่เท่าไหร่ แต่หากินเองนี่ดิ ทำงานเหนื่อยๆน่าจะได้กินข้าวอย่างน้อยๆหุงข้าวไว้ให้ก็ดี เพราะกับข้าว คิดว่าพอหาได้ ใช่หุงข้าวเป็นแล้วแต่แล้วยังไงหรอในเมื่องานบ้านก็ทำให้แล้ว อ้างว่าเลี้ยงลูกซักผ้าทำงานเหมือนกัน อ่อ เครซึ่งในขณะที่เมื่อก่อนก็ทำได้ ได้มากกว่าหุงข้าวหรือหาข้าวไว้ให้กินด้วย เอาเหอะๆเพราะทุกวันนี้ก็ นอนก็นอนข้างล้างเพื่อจะไม่ให้รบกวนเวลาตื่นไปทำงานเวลาตี1 ตี2 จะได้พักผ่อนเดะหาว่าเป็นเพราะผมอีกที่ทำให้ไม่ได้นอนเพราะต้องทำงาน เหมือนกัน พอจะนอนด้วยก็บอกถ้าไม่ตื่นเดียวกูอาระวาดนะ อืมใครจะกล้าทุกวันนี้ นี่เกรงใจล้วนๆเลย ถ้ากลับบ้านเที่ยงคืนจะรอไหม ถ้าไม่กลับจะรอไหม เอาไหมนะได้ไม่กลับ จะกี่โมงก็บอกได้มั้งยอมทุกอย่าง ด่าว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนก็ยอมทั้งๆที่เมื่อก่อนผมนี่แสนเลวเลย แต่ก็นะสุดท้ายแล้วผลมันก็ชัดๆอยู่ ว่า 1.ต้องหา-เอง 2.ตัวคนเดียวอย่าหือเพราะเรามาอาศัยบ้านเค้าอยู่ 3.โดนด่าต้องรับให้ได้ต่อให้จะรับไม่ได้ก็ตาม 4.ไม่มีสิทธิ์ขึ้นไปนอนบนห้องนอกจากขึ้นไปปัดกวาดเช็ดถูถ้านอนละไม่ตื่นเดะโดนอาราวาดเอา 5.ต้องรับสภาพและสถานะตนให้ได้ 6.จะกลับหรือไม่กลับกุไม่มีสิทธิ์รับรู้จะไปไหนก็ไม่มีสิทธิ์รู้ สุดท้ายแล้ว
อดทนไปนะเพราะกูไม่มีครอบครัวไหนแล้วนอกจากแม่คนสุดท้ายจบแม่วันไหนกูก็คงตัวคนเดียวจริงๆ เดินให้ระวังนอบน้อมเท่าที่ทำได้เพราะวันไหนเค้าเกิดไม่พอใจขึ้นมากูก็ไม่มีที่ซุกหัวนอนเพราะตอนนี้กุต้องลงมานอนข้างล่างแล้วอีกหน่อยคงได้นอนนอกบ้าน