1. ถ้าได้ไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่สามารถเข้าถึงมันได้ จะเลิกอยากอัตโนมัติ ไม่นึกอยาก ไม่สนใจ อารมณ์แบบชิวๆ เหมือนคนไม่เคยเสพ 
2. ถ้าใจอยากเลิก ไม่ช้าก็เร็วเขาจะเลิก ล้านเปอร์เซ็นต์!!
3. ถ้ายิ่งมีเงินเยอะ มีกำลังจะซื้อมาเสพเยอะ ก็มีโอกาสที่จะเลิกได้ยากกว่าคนที่ไม่มีเงินไปซื้อเสพ
4. การบำบัด หรือหักดิบ คือความว่างเปล่า ถ้าผู้เสพไม่เต็มใจไป 
5. ความรัก และการเอาใจใส่ จากครอบครัว และได้ใช้เวลาร่วมกัน ช่วยให้ผู้เสพเลิกได้ 100%
6. ความเข้าใจว่าผู้เสพอยากเลิกแต่หักห้ามใจไม่ได้ การเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งด้วยความรักอย่างจริงจังจริงใจ เพื่อตัดใจเขาออกจากยาที่กำลังจะเสพ โดยคนที่ผู้เสพให้ความเคารพ หรือรัก จะทำให้เลิกได้ และถ้าเลิกจะเลิกขาดที่สุด
7. การกดดัน บีบคั้น เร่งเร้าให้เขาเลิกเสพ จะทำให้ผู้เสพเตลิด และเลิกได้ยากขึ้น
8. ผู้เสพยาถือเป็นผู้ป่วย ถ้าไม่สามารถเลิกได้ หรือไม่มีใจคิดจะเลิกเท่านั้น
9. ผู้ที่ติดยาเสพติด ไม่ทราบว่ามันจะติดในที่สุด ถึงได้เล่นไป เหมือนเดินไปติดบ่วง เพราะงั้นการทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความรักจะทำให้เขาเลิกได้ ถ้าบีบคั้นกล่าวว่า ดุด่า จะทำให้ร้ายแรงขึ้น 
10. สนับสนุนและปฏิบัติกับเขาเหมือนตอนที่เขาไม่ติดยาเสพติด แล้วเขายังเล่น นั่นแสดงว่าเขายังไม่อยากเลิก 
11. การสนับสนุนเขาให้มีชีวิตที่ดีขึ้น จะทำให้เขาเปลี่ยนใจจากยาเสพติด
12. การจับผู้เสพยาไปติดคุกไม่ได้ทำให้เขาเลิกขาดได้ เพราะถ้าผู้เสพติดคุกน้อยๆก็มีโอกาสที่จะกลับมาเล่นอีก นอกจากถ้าเยอะก็มีโอกาสสูงที่จะเลิกขาดแม้จะกลับมาอยู่ในสภาพสังคมเดิม
13. จิตใจผู้เสพยาเสพติดเอง คือตัวชี้วัดว่าเขาจะเลิกยุ่งเกี่ยวกับยาเสพติดได้หรือไม่