หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
หนาวกายไม่หนาวจิต
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
หนาวกายไม่หนาวจิต
ย่อมพิชิตความเหน็บหนาว
อึกทั้งระงับความปวดร้าว
ไม่ยืดยาวคราวพอทน
.
จิตอุ่นละมุนละไม
อยู่ในพลังไร้สับสน
แก้ปัญหาผ่อนคลายไม่วกวน
เกิดเป็นคนหนาวกายอย่าหนาวจิต.
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
ใครบางคน
ลมหนาวพฤศจิกายน ฉันค้นหาอดีตเก่าแก่ ภาพร่างของความทรงจำ ห้วงคำนึงใครบางคน หัวใจสร้างประวัติศาสตร์ ถกเถียงกับความคิด ขณะอุ่นลมหายใจ ละมุนละไม ในลมหนาวเช้าตรู่ หมาดน้ำตา ภาพรอยยิ้มใครบางคน เหนือลานความค
ขี้เมี่ยง ชาแนล
***ฤดูเหงา***
เริ่มเข้าสู่ฤดูเหงาที่หนาวเหน็บ กล้ำลืนเก็บเจ็บล้นจนฟ้าสาง สีงที่เห็นเหลือบแลแค่หมอกจาง สีเทาทอทาบวาง เส้นทางเดิน รออุ่นไอ ฉายนวลอวลกรุ่นกลิ่น ที่ถวิลรินรื่นดูตื้นเขิน สายน้ำตา จากใจยังไหลเพลิน ต้องเ
สุนันยา
+++เส้นสายปลายฝัน+++
ดุจดั่งเดินเดียวดายในโลกกว้าง แสนอ้างว้างเหว่ว้าน่าใจหาย ขาดคนคุ้นอุ่นแอบเนาแนบกาย กลางเส้นสายปลายฝัน..ฉันมืดมน สายลมหวลชวนเศร้าปวดร้าวจิต พรหมลิขิตขีดไว้คล้ายสับสน ให้พบแต่ปวดร้าวจำเฝ้าทน ผ่านหลายฝน
สุนันท์ยา
…….. ชั่วคราว ……..
ในค่ำคืนที่ความหนาวสะท้านหนาว คนหนึ่งคนกับเรื่องราวที่ตอกฝัง คนคนหนึ่งชีวิตเพียงภวังค์ ไร้ความหวังไร้ความคิดไร้จิตใจ แล้วหนึ่งคนมาพานพบใครคนหนึ่ง ใครคนซึ่งบังเอิญกว่าคราไหน ใครที่จิตไม่คาดหวังใดใด ใค
Po_Po_Sung
หาชื่อเพลงเก่า ผู้หญิงร้อง
ค้นหาอากู๋ก็ไม่พบเลย เคยฟังตอนเด็กๆ เนื้อร้องมีอยู่ว่า (จำได้ไม่หมด) ขอบคุณผู้รู้ล่วงหน้าจ้า... ... ค่่ำคืนที่เหน็บหนาว กับความปวดร้าว กำลังผ่านมา รู้ว่าเธออ่อนล้า และเหนื่อยกับรักที่เธอเฝ้าคอย ลองเ
โครโมโซม
...* * รอ * * ...
ใครหรือนั่นปล่อยฉันรอพอศอเปลี่ยน คิดวนเวียนรุมเร้าเอาไม่อยู่ จิตมันตกอกระกำช้ำน่าดู คนขาดคู่อยู่ไฉนไยละเลย ใจลอยล่องลดเลี้ยวเที่ยวตามหา หลบสายตาอื่นมองต้องทำเฉย กลัวมันฟ้องความเศร้าร้าวอกเอย ครวญภิเป
คุณแม่ใจดี
***ฤดูเหงา***
เริ่มเข้าสู่ฤดูเหงาที่หนาวเหน็บ กล้ำกลืนเก็บเจ็บล้นจนฟ้าสาง สีงที่เห็นเหลือบแลแค่หมอกจาง สีเทาทอทาบวาง เส้นทางเดิน รออุ่นไอ ฉายนวลอวลกรุ่นกลิ่น ที่ถวิลรินรื่นดูตื้นเขิน สายน้ำตา จากใจยังไหลเพลิน ต้อง
สุนันท์ยา
O แรกอรุโณทัย .. O
0 เมื่อแสงเรื่อรองงามแห่งยามรุ่ง ค่อยค่อยฟุ้งฟายอณูเพรียกตรู่สาง คลี่ปลายปีกปักษินล้อมถิ่นทาง โลกเบื้องล่างก็ค่อยฟื้นขึ้นตื่นตัว 0 ดอกดวงมวลน้ำค้าง .. หยาดวางเม็ด พร่างราวเกล็ดแก้วบน .. ความหม่นหลัว ล
สดายุ...
กลอนปลอบใจคนหยิ่งแต่จริงๆแล้วอ่อนแอ
ถ้ามีฝน ตกมา ในหน้าหนาว ฉันคงเศร้า ปวดร้าว ไปถึงใจ คงสุดกลั้น น้ำตา อย่ารินไหล มิบอกใคร ให้ห่วงหา อาทรเลย แม้เหน็บหนาว จนกายสั่น สะท้านทั่ว ขอเก็บตัว อยู่ในมุม มิเปิดเผย จะทนหนาว ร้าวใจ ให้มันเคย น้ำต
สมาชิกหมายเลข 7732205
แสงปลายอุโมงค์
ท่ามความมืดมนอนธการ สองขาล้ารอนรานเริ่มสั่นไหว ค่อยสืบเท้าก้าวคลำทางระหว่างไป สองมือไต่เลียบผนังต่างดวงตา กายเหน็บหนาวราวโลกไร้ไอแดดอุ่น กลิ่นแฉะชื้นหืนทารุณหนักยิ่งกว่า อยากยกธงลงหลับนับเวลา จำนนฟ้า
คุณชายต้วน
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
หนาวกายไม่หนาวจิต
ย่อมพิชิตความเหน็บหนาว
อึกทั้งระงับความปวดร้าว
ไม่ยืดยาวคราวพอทน
.
จิตอุ่นละมุนละไม
อยู่ในพลังไร้สับสน
แก้ปัญหาผ่อนคลายไม่วกวน
เกิดเป็นคนหนาวกายอย่าหนาวจิต.