เรื่องราวของคนไม่รู้จัก ณ ป้ายรถเมล์สาย 60

ต้นเรื่องรอสาย รถเมล์ 21E บริเวณป้ายรถเมล์ เซนต์หลุยที่จะไปวัดคู่สร้าง ช่วงเวลา ประมาณ 16.50-56 เวลาอาจจะคลาดเคลื่อน เข้าใจค่ะ ว่าคนเยอะ แต่ประตูด้านหน้ารถ คนขับไม่เปิดประตูให้ขึ้น แล้วให้คนไปอัดแน่นก

เรื่องราวมันเริ่มขึ้นตอนช่วงเดือนสิงหาคมที่ผ่านมานี้เองค่ะ หนูอยู่ชั้นม.4ค่ะ และได้มีโอกาสไปทัศนศึกษาที่อยุธยา ตลาดนํ้า ตอนนั้นหนูเดินคนเดียวกำลังจะไปหาเพื่อนค่ะ โดยที่ในตลาดนํ้าก็จะมีเด็กรร.อื่นหลายร

เมื่อเรานานๆจะมากรุงเทพครั้งนึง ปีนึงมาครั้งถึง2ครั้งค่ะ เมื่อสักครู่18.48น. 11กย.68 นั่งรถเมล์134 จากนนทบุรีจะไปขึ้นรถทัวร์ที่หมอชิต เพื่อกลับบ้านต่างจังหวัด แม่เรานั่งห่างจากคนขับรถเมล์3แถว พอมาถึงจ

เวลาเราได้คุยกับแกเรามีความสุขนะเอาจริงๆแล้วเวลาคุยกับแกเราก็แอบหวังหละ ว่าเราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไหม? แต่จากการกระทำของเราและจากอะไรหลายๆอย่างแล้วเราว่ามันคงกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ยาก แต่เวลาคุย

เราคุยกับเค้ามาประมาณ8เดือน เพิ่งมีโอกาสจะได้เจอกัน ทำตัวยังไงดีคะ เราดูโก๊ะๆ กลัวเค้าไม่ปลื้ม ตอนคุยกันในแชทเราแทบจะเป็นคนละคน ก็มีตลกบ้างแต่เราชอบคีพลุคเป็นผญเรียบร้อย แต่ตัวจริงเราโก๊ะมากกกก ส่วนเร

ดู business proposal แล้ว ยิ้มไม่หยุด รู้สึก น่ารักอบอุ่นใจ แล้เพ้อเจ้อมาก 😂😂😂😂 หรืองานหนักไป เลยอยากมีโลกจิตนาการมาก

แชร์เรื่องราวที่เราเคยชอบใครบางคน ในช่วงนี้ชีวิตที่ผ่านมา รู้สึกดี หรือมีโมเม้นดีๆยังไงกันบ้างคะ