ตัวอย่าง “กินคาวไม่กินหวาน สันดานไพร่” เป็นคำพังเพยที่มีที่มาจากวัฒนธรรมการเลี้ยงดูและมารยาทของชนชั้นในสมัยก่อน โดยเปรียบ "คาว" กับของคาว (อาหารจานหลัก) และ "หวาน" กับ

ผมก็เพิ่งเคยได้ยิน .... มันแปลว่าอะไรครับ // ถามผู้รู้ ... ?

ประโยคนี้คะ "ทางเดียวที่คุณจะมีชีวิตที่ดีขึ้นก็คือคุณต้องพยายาม" เหมือนคำคมนะคะ คำทางการ ปรัชญา เอาไว้เตือนใจ อะไรประมาณนี้คะ ขอบคุณมากคะ

เนื่องจากมีทั้งวลี สำนวน ประโยค และหลักไวยากรณ์ต่าง ๆ ที่พวกเราพูดคุยกันจนชินปาก บ้างก็พบตามงานเขียนจนนึกว่าเป็นภาษาไทยและใช้กันแค่ในไทน แต่พอผมลองค้นหาในอินเตอร์เน็ตเลยพบว่ามีบางอย่างที่เราเอามาจากต่

ขอบคุณล่วงหน้าครับ

เพราะอะไรจึงกล่าวว่าสุภาษิตและคำพังเพยเป็น"สำนวน"ดัวยกันทั้งคู่?