เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่9แล้วค่ะที่ผ่านมาเค้าก็ไม่ได้เป็นคนที่ใส่ใจหรือหวงเรามากมายอะไรหลายๆครั้งเราเสียใจน้อยใจเพราะว่าเค้าเอาเราไว้เป็นสิ่งสุดท้ายในทุกๆเรื่องเสมอ เรื่องที่1ที่เราจำฝังใจเลยก็จะมีตอนที่เราขายของออนไลน์เราไม่มีรถขี่มอไซค์ก็ไม่เป็นแต่เค้าก็ยังทิ้งเราให้ขนของเกือบ50-60ชิ้นไปส่งเองเพียงเพราะเค้าจะไปหาเพื่อน เรื่องที่2เค้าพาเราไปมอไซค์ล้มได้แผลกันทั้งคู่แต่เราเป็นที่หัวเข่ามันตึงเดินลำบาก เค้าจะออกไปหาเพื่อนเราขอว่าอย่าไปถ้าไปใครจะซื้ออะไรมาให้เรากินตอนนั้นยังไม่มเดลิเวอรี่นะคะ เค้ากับบอกกับเราว่าแผลเค้ายังใหญ่กว่าอีก แล้วเค้าก็ออกไปกลับมาตี3-4วันนั้นเราไม่ได้กินอะไรเลย เรื่องที่3 คือเค้าเกือบจะนอกใจเราเคยพูดกับเค้าว่าเธอไม่ใช่คนเจ้าชู้หรอกแค่เธอไม่กล้าจีบหรือเข้าหาใครก่อนถ้ามีคนเข้ามาเสนอเธอก็สนอง แล้วมันก็เป็นอย่างที่เราว่าจริงๆ เค้าไปทำงานพิเศษไม่ก
วันมีผญ.มาเล่นด้วย แต่เหมือนเค้ายังชั่งใจเลยยังไม่ได้แลกไลน์กันตอนนั้น กลับมาถึงบ้านจึงให้น้องสาวของเค้าไปขอให้แต่ด้วยความเซนต์เราแรงเราเอาโทรศัพท์เค้ามากะเช็คเฉยๆแต่อะไรดลใจไม่รู้ให้เรากดเข้าไปดูเพื่อนที่เพิ่มใหม่ แล้วก็มีจริงๆทีแรกเราไม่แน่ใจเลยถามไปเลยเค้าก็ยอมรับแต่มันยังไม่ทันเริ่มคุยเป็นการกำลังจะเริ่มตอนนั้นเราสับสนแต่ก็ยังเลือกให้โอกาส เรื่องที่4 เค้าต้องเข้ากรมวันสุดท้ายก่อนเข้ากรมเราขอให้เค้าอยู่กับเราเพราะเค้าเป็นคนติดเพื่อนติดสังคมมาก เราเลยไม่ร้องขอกินหน้านั้นเพื่อไม่ให้ทะเลาะกัน เราเลือกขอวันของเราเป็นวันสุดท้ายก่อนเข้ากรม แต่แล้วเค้าก็ไม่เลือกเราแลวบอกับเราว่า นี่มันเป็นวันสุดท้ายที่เค้าจะได้อยู่กับเพื่อนแล้วนะ วันนั้นเราเสียใจร้องไห้แต่ทำไรไม่ได้ เช้ามาก็ไปส่งเค้า ช่วงที่เค้าอยู่ในกรมเป็นช่วงที่เรารู้สึกว่ามันดีที่สุดในความสัมพันธ์ที่ผ่านมา เหมือนเค้าเหลือแค่เราคนเดียวทำให้เค้าเห็นเราในสายตา 4เรื่องที่เอ่ยมาทุกคนคงแบบทำไมไม่เลิก ถ้าเราอ้างไปก็เหมือนแก้ตัว แต่สิ่งที่ทำให้เรายังอยู่คือโมเมนต์ที่มันมีแค่เรา2คนมันดีมากๆจริงๆค่ะเค้าเอาใจใส่ดูแลตามใจเงินทุกบาทเค้าให้เราหมด แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่มีปัจจัยที่3เมื่อนั้นแหละคือความทุกข์ของเราปัจจัยที่3ที่เข้ามาไม่ว่าจะเป็นอะไรเค้าพร้อมจะทิ้งเราไว้ข่งหลังเสมอเลยค่ะ โดยใช้คำว่าแค่นี้เองแค่นั้นเองทำให้เรื่องมันดูเล็กน้อย ที่ผ่านมาเรารู้สึกเสียใจน้อยใจก็ยิ่งค่ะ แต่มันไม่เท่ากับปัจจุบันในตอนนี้เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะสังคมที่เค้าไปอยู่ตอนนี้ทำให้เราระแวงและน้อยใจมากขึ้นหรือเพราะว่ามันเก็บอัดอั้นมานานจนมันเริ่มล้นออกทำให้เรื่องเล็กน้อยมาสะกิดก็พาลจะเอามาน้อยใจมาทะเลาะ ตอนนี้เค้าทำงานในสังคมที่มีแต่เพื่อนผู้หญิงแต่ทุกคนในนั้นคือมีแฟนหมดแล้ว แต่เราก็ยังเก็บมาคิดมากมาน้อยใจ เวลาเค้าไปปาร์ตี้ ไปกินข้าว ไปดูหนัง กะเพื่อนกลุ่มนั้น เราไม่ชอบที่เวลาคนในนั้นเมาแล้วแฟนเราคอบดูแล ไม่ชอบที่เค้าใช้เสียงสอง ไม่ชอบที่นัดเราก่อนแต่ก็เลื่อนออกไปเพียงเพราะ พวกเค้าชวนไปที่ไหนๆไปก่อน เราอยากใก็เค้าเลือกเราแม้เราจะทำตัวไร้สาระ ตอนนี้มันอึดอัดไปหมดค่ะ ไม่รู้ว่าเวลาที่เค้าทำอะไรแบบนี้เราควรโหดไหม เพราะถ้าเราของให้ถือสายทิ้งไว้แล้วเราก็คอยฟังเค้าก็ยอม มันกล้ำกลึ่งจนเราไม่รู้ว่าที่เราเอามาเป็นอารมณ์แบบนี้เรางี่เง่าเกินไปรึป่าว  จากที่เราเล่ามาทุกคนคิดว่าเราควรจัดการตัวเองยังไงดีคะ