เราเลือกเดินออกมาจากชีวิตแฟนค่ะ โดยไม่ได้พูดคำว่าเลิก
ออกมาแบบงงๆ เพราะเราเหนื่อยใจจากการที่เวลาเรามีเรื่องอะไรไม่เคลียร์ เราจะถามดีๆแล้วแฟนจะหงุดหงิด ตอบประชดประชัน แล้วหายไปเลย จนเราต้องรอแบบกระวนกระวายทุกครัง ร้องไห้จนนอนไม่หลับ แล้วเค้าจะกลับมาแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นและไม่เคยแก้ปัญหาเก่าๆ ทุกอย่างสุมในใจเรารอวันปะทุ
จริงๆการขาดการติดต่อจากเค้ามันเป็นAccident ที่เราไม่ได้ตั้งใจหายไปเลยนะคะ เราแค่ไม่อยากนอนรอให้เค้าหายโกรธแบบข้ามวัน เลยย้ายไลน์ไปอีกเครื่อง ถ้าเงียบก็จะไม่ง้อไม่เซ้าซี้ แต่ในการที่เราย้ายไลน์มันผิดพลาดกลายเป็นลบไอดีนั้นทิ้ง ทุกอย่างหายวับ เค้าก็ติดต่อเราไม่ได้แอบเสียดายแต่ใจนึงก็คิดว่าดีเหมือนกันจะได้ตัดใจง่ายๆ ไม่กู้คืนอะไรทั้งนั้น ไม่อยากแอดไลน์ไปใหม่เพื่ออธิบาย
ทีนัเราไปเจอว่าไอจีเรา เขาอันฟอลเรา เราก็ไม่ฟอลเค้าแล้ว ฝีมือคงเป็นเค้าทำ(เราปิดไอจีไปแค่30นาทีเองค่ะเพราะตอนนั้นโกรธที่โดนประชดอีกแล้วพอเปิดปุ๊บโดนลบเพื่อนปั๊บ)
และตามที่คาดไว้คือเค้าต้องบล็อกเฟสบุคเรา แต่ผิดคาดค่ะ
เค้าปิดเฟสไปเลย ทั้งๆที่ในเฟสมีรูปเราแค่สองรูป ไม่เคยแท็กหรือมีเพื่อนร่วมกันเยอะแยะ เลิกกันก็เงียบ ไม่ต้องอายอะไรเพราะคนละสังคมเลย แต่เค้ามีความทรงจำอื่นๆทั้งทีเที่ยวและเพื่อนฝูงแต่ปกติไม่ใช่คนเล่นเฟส เพราะเป็นชาวยุโรปจะหนักไปทางไอจีมากกว่า และหลังจากที่สองปีก่อนเค้าเคยประชดเราแล้วหนีหายไปสามวันให้เราร้องไห้และกลับมาแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นเราเข็ดมาก เค้างอนราเลิกง้อ เซ้าซี้ส่งข้อความไปง้อใดๆ เคยมีภูมิจากการโดน ignore มันรู้สึกไร้ค่า
ขอถามคำถามว่า?
เราสงสัยค่ะ ขอถามคนที่มองออกว่าถ้าเป็นคุณทำไมต้องปิดเฟสทิ้งไปคะ แค่ลบรูปลบสเตตัสรีเลชั่นชิปออก บล็อกเราก็จบค่ะ จะคุยกับใครก็สบายใจไม่ต้องกลัวว่าจะมีอดีตให้มัวหมอง
ป.ล.รักทางไกลมาก และเป็นวัยทำงานทั้งคู่ โควิดกั้นไม่เจอกันจะสามปี เค้าสม่ำเสมอดีตอนไม่เจอกัน แต่เราใจบางค่ะ รับไม่ได้กับการพูดจาเสียดสีประชดประชัน คิดมากเรื่องความไกลแพชชั่นหมดเรื่อยๆ และหลายอย่างที่เค้าพูดว่าจะทำแต่ผัดไปวันๆ ถ้าถามก็จะโกรธ มองอนาคตไม่เห็นและเค้าเป็นคนไม่ชอบคุยอะไรให้เคลียร์ * เยอะไปก็ขอโทษนะคะ แผลสดความคิดค่อนข้างพร่างพรู ยังแคร์เค้าค่ะ แต่ความคิดลบในสมองมีมากกว่า
ขอถามคนที่รำคาญหรือไม่อยากเห็นหน้าแฟนเก่า ทำไมเลือกปิดเฟสบุค มากกว่าที่จะบล็อกทิ้งคะ
ออกมาแบบงงๆ เพราะเราเหนื่อยใจจากการที่เวลาเรามีเรื่องอะไรไม่เคลียร์ เราจะถามดีๆแล้วแฟนจะหงุดหงิด ตอบประชดประชัน แล้วหายไปเลย จนเราต้องรอแบบกระวนกระวายทุกครัง ร้องไห้จนนอนไม่หลับ แล้วเค้าจะกลับมาแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้นและไม่เคยแก้ปัญหาเก่าๆ ทุกอย่างสุมในใจเรารอวันปะทุ
จริงๆการขาดการติดต่อจากเค้ามันเป็นAccident ที่เราไม่ได้ตั้งใจหายไปเลยนะคะ เราแค่ไม่อยากนอนรอให้เค้าหายโกรธแบบข้ามวัน เลยย้ายไลน์ไปอีกเครื่อง ถ้าเงียบก็จะไม่ง้อไม่เซ้าซี้ แต่ในการที่เราย้ายไลน์มันผิดพลาดกลายเป็นลบไอดีนั้นทิ้ง ทุกอย่างหายวับ เค้าก็ติดต่อเราไม่ได้แอบเสียดายแต่ใจนึงก็คิดว่าดีเหมือนกันจะได้ตัดใจง่ายๆ ไม่กู้คืนอะไรทั้งนั้น ไม่อยากแอดไลน์ไปใหม่เพื่ออธิบาย
ทีนัเราไปเจอว่าไอจีเรา เขาอันฟอลเรา เราก็ไม่ฟอลเค้าแล้ว ฝีมือคงเป็นเค้าทำ(เราปิดไอจีไปแค่30นาทีเองค่ะเพราะตอนนั้นโกรธที่โดนประชดอีกแล้วพอเปิดปุ๊บโดนลบเพื่อนปั๊บ)
และตามที่คาดไว้คือเค้าต้องบล็อกเฟสบุคเรา แต่ผิดคาดค่ะ
เค้าปิดเฟสไปเลย ทั้งๆที่ในเฟสมีรูปเราแค่สองรูป ไม่เคยแท็กหรือมีเพื่อนร่วมกันเยอะแยะ เลิกกันก็เงียบ ไม่ต้องอายอะไรเพราะคนละสังคมเลย แต่เค้ามีความทรงจำอื่นๆทั้งทีเที่ยวและเพื่อนฝูงแต่ปกติไม่ใช่คนเล่นเฟส เพราะเป็นชาวยุโรปจะหนักไปทางไอจีมากกว่า และหลังจากที่สองปีก่อนเค้าเคยประชดเราแล้วหนีหายไปสามวันให้เราร้องไห้และกลับมาแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น หลังจากนั้นเราเข็ดมาก เค้างอนราเลิกง้อ เซ้าซี้ส่งข้อความไปง้อใดๆ เคยมีภูมิจากการโดน ignore มันรู้สึกไร้ค่า
ขอถามคำถามว่า?
เราสงสัยค่ะ ขอถามคนที่มองออกว่าถ้าเป็นคุณทำไมต้องปิดเฟสทิ้งไปคะ แค่ลบรูปลบสเตตัสรีเลชั่นชิปออก บล็อกเราก็จบค่ะ จะคุยกับใครก็สบายใจไม่ต้องกลัวว่าจะมีอดีตให้มัวหมอง
ป.ล.รักทางไกลมาก และเป็นวัยทำงานทั้งคู่ โควิดกั้นไม่เจอกันจะสามปี เค้าสม่ำเสมอดีตอนไม่เจอกัน แต่เราใจบางค่ะ รับไม่ได้กับการพูดจาเสียดสีประชดประชัน คิดมากเรื่องความไกลแพชชั่นหมดเรื่อยๆ และหลายอย่างที่เค้าพูดว่าจะทำแต่ผัดไปวันๆ ถ้าถามก็จะโกรธ มองอนาคตไม่เห็นและเค้าเป็นคนไม่ชอบคุยอะไรให้เคลียร์ * เยอะไปก็ขอโทษนะคะ แผลสดความคิดค่อนข้างพร่างพรู ยังแคร์เค้าค่ะ แต่ความคิดลบในสมองมีมากกว่า