แค่รู้สึกว่า อยากจะรู้ว่า การที่คุณเจอคนที่พูดน้อยคุณคิดยังไงกันบ้าง ?

นิสัยส่วนตัวเราเลยนะเป็นคนที่ พูดน้อย ไม่ชอบถามเรื่องคนอื่น ไม่ชอบอยากรู้เรื่องของใคร และก็ไม่ชอบเล่าเรื่องของตัวเองให้ใครฟังนอกจาก คนที่สนิทจริงๆหรือรู้สึกอยากจะเล่าแค่นั้น

แต่ก่อนเราเป็นคนไม่ค่อยยิ้ม 😐แต่ลึกๆในใจเราไม่มีอะไรนะ เป็นคนขี้สงสารคนอื่น ชอบช่วยเหลือคนอื่นซะด้วยซ้ำ บางทีก็บ้าๆบอๆ ซุ่มซ่าม แต่แค่จะจิงจังเวลาทำงานเท่านั้นเองแต่แปลก คนอื่นๆมักไม่ค่อยอยากคุยกับเรา รู้สึกเลยว่าคนอื่นๆไม่กล้าเข้าหาเรา หน้าตาเราเป็นคนหน้าหวาน แต่เวลาหน้านิ่งมันดูเหวี่ยง นอกจากจะยิ้มเท่านั้น ถ้ายิ้มโลกก็สดใสขึ้นมาทันที 555

แต่ตอนนี้เราก็เริ่มฝึกให้ตัวยิ้มแล้วนะ 😁อยากให้คนอื่นมองว่า เห้ย! เราไม่มีอะไร เราคิดดีนะ แต่ติดที่ตอนนี้ การพูดน้อยมันคือตัวเราอะ ให้เราพูดมากๆเราพูดไม่ได้ เลยเหมือนคนไม่มีมนุษยสัมพันธ์ เราจะมีเพื่อนสนิทไม่กี่คน เพื่อนก็จะรู้นิสัยเรา เราชอบฟังหรือถนัดพิมพ์มากกว่า การพูดน้อยมันมีปัญหากับเราอย่างนึงคือ เวลาต้องรู้จักคนอื่นๆ ไม่ว่าจะเกี่ยวกับงานหรือการทำความรู้จักเพื่อนใหม่ๆ เราเข้าหาคนไม่เก่ง 🤔 เราเคยถามตัวเองนะ เราเป็นคนไม่ดีหรอนิสัยแย่หรอ?  ก็ไม่อะ

เป็นคนนิ่งๆเฉยๆเท่านั้น เลยทำให้บางทีเราเลยสงสัยว่า การที่เราเป็นคนแบบนี้มันผิดไหม หรือแปลกหรือเปล่า