ทุกข์ใจกับการอาศัยอยู่ร่วมกับผู้ให้กำเนิดที่มีแต่ความระแวงและความอคติ😪

ชีวิตเราย่างก้าวสู่วัยทำงาน อายุ 33 มีงานการทำเป็นหลักแหล่ง ทำงานด้วยลำแข้งของตัวเองมาโดยตลอด โดยมีพ่อเป็นกำลังแรงใจ และกำลังจะเข้าสู่การสร้างครอบครัวของตัวเอง แต่ช่วงนี้กลับมีเรื่องทุกข์ใจตลอดเวลา เนื่องจากผู้ให้กำเนิดอีกคน ทำเรื่องให้เราคิดมากอยู่ตลอด ต้องบอกว่า เรากับแม่ เหมือนไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอดตั้งแต่เลิกกับพ่อเราไป ตั้งแต่เราอายุ 15 และเราก็เป็นฝ่ายให้แม่มาตลอด ทุกเรื่อง ดูแลทุกอย่าง จนกระทั่งต้องย้ายมาอยู่ด้วยกันจริงจัง เราก็เริ่มรู้สึกว่า แม่มีอาการแปลกๆ เปลี่ยนเป็นคนละคนจากที่เราเคยรุ้จักมักคุ้น จนกระทั่งตอนนี้ หนักที่สุดตั้งแต่เคยอยุ่กันมา เค้ามีความระแวง คิดเล็กคิดน้อย คิดมาก และคิดอคติกับทุกคน ไม่เว้นแม้แต่กระทั่งกับเรา กลัวไปหมดทุกอย่าง ชอบคิดว่าคนรอบข้างจะเอาเปรียบและมาคิดร้ายกับเค้า คิดว่าคนรอบข้างลักขโมย ชอบพูดจาแรงๆ ด่าลอยๆ กระทบกระแทกคนอื่นๆ แล้วบางครั้ง ก็มานั่งหัวเราะสะใจในสิ่งที่ตัวเองได้พูดออกมา เราสังเกตและปรึกษากับญาติๆ ซึ่งญาติๆก็ไม่คิดว่าเค้าจะเป็นขนาดนี้ เคยแยกกันอยู่ มห้เค้าลองไปอยู่คนเดียว ก็มักจะได้รับฟังเรื่องราวว่า มีใครงัดเข้าห้องมา มาเปิดแอร์ มาลักข้าวของเครื่องใช้ สารพัดเล่าไม่หมด จนตอนนี้เราทุกข์ใจมาก ใช้ชีวิตไม่เหมือนคนปกติเพราะเค้าจะคอยปิดน้ำ ปิดนู้นปิดนี่ เพราะคิดว่า คนข้างบ้านลักขโมยใช้ เราพยายามทุกอย่างที่จะคุยกับเค้า ดีบ้าง เถียงบ้าง ทะเลาะบ้าง แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะดีขึ้นเลย มีแต่จะหนักขึ้นๆๆ แฟนเราอยู่บ้านเดียวกับเรา เค้าก็พยายามเข้าใจในความที่แม่เป็นแบบนี้ เราไม่รุ้จะทำยังไง หาทางออกไม่เจอ ญาติเคยบอกมห้ลองพาเค้าไปหาหมอ แต่ไม่มีทางแน่นอน เค้าไม่ยอมแน่ๆ เพราะเค้าคลไม่ยอมรับ เพื่อนๆบ้านไหนมีใครเคยเจอแบบเรามั้ยคะ แล้วหาทางออกแบบไหน เอาจริงๆ ลึกๆแล้วเราไม่มีความสุขเลย ช่วงนึงที่แยกกับเค้าไป รู้สึกสบายใจมากๆ แต่ก็นั่นแหละ ด้วยความที่เป็นเค้า เมื่อเค้ากลับมาอยู่ด้วย เราก็ปฎิเสธ ไม่ได้ บางครั้งเราก็คิดว่า หรือเรากับแฟนควรแยกออกไปใช้ชีวิตกันเองจะดีกว่า เรากลัวว่าวันนึง เราเก็บๆๆมากๆ แล้วเราจะทนไม่ไหวในสักวัน ขอคำแนะนำจากเพื่อนๆช่วยแชร์กันหน่อยนะคะ อย่างน้อยวันนี้ก็ได้ระบายออกมาเปราะนึง ขอบคุณทุกท่านล่วงหน้าค่ะ 🙏🙏