**** คืนหนาว ****

........................ ๐ พินิจพลางแคลงคลางช่างขมขื่น เทวีแห่งฟองคลื่นไม่คืนหลัง ทะเลโครมโหมครวญหวนประดัง ปลอบใจเราเขลาถูกฝัง .. ที่พลั้งผิด ๐ ฟ้าพร่างพราวเดือนดาวหนาวน้ำค้าง เราอ้างว้างซวนซุกท

เพียงใกล้นางร่างน้อยช้อยกระชดดั่งดื่มหยดทิพย์หยาดธาตุสวรรค์ความหนาวรวดปวดอุราสารพันกลับกลายกลั่นกลั้วอุ่นกรุ่นละเมอ"เพียงมีนางข้างเรียงคู่เคียงใกล้กระท่อมไผ่เยี่ยงปราสาทผงาดเผลอแรงเทียนริบระยิบหร

ฉันคืนสู่ สวนฝัน สุคันธ์คลี่ดอกราตรี ต้องฝน ร่วงกล่นเกลื่อนฉมขจร ประทิ่น กรายยินเยือนอวลโรงเรือน กลางสวน หวนจินตนา"ดวงเดือนพราว ดาวพราย ระบายวาดเมฆลีลาศ ปุยปั้น ลอยหรรษามิเคยลืม เลือนนะ กระดังงาเ