“ว้าว..โชคดีที่คุณมาด้วยค่ะ  ขวัญเลยไม่เป็นอะไรมาก”  พานแก้วชมวิลเลี่ยม

                 “ใช่ค่ะ  ถ้าเรามากันสองคน  คงจะแย่แน่ค่ะ” ฉันกล่าวสมทบไปกับพานแก้ว

                 “ครับ  ไม่เป็นไรครับ  ยินดีมากครับที่ได้ร่วมเดินลุยหิมะ  ท่ามกลางหิมะตกด้วยกัน  ฮ่าๆ  สนุกดีไหมครับ”  

                 วิลเลี่ยมพูดไปหัวเราะไป  เพราะคงเห็นสภาพของพานแก้วกับฉันตอนนี้  คงดูไม่ได้เลย

                 พอขึ้นรถไฟขบวนสุดท้าย  ทั้งพานแก้วและฉันหลับไม่รู้เรื่อง  เพราะความเหนื่อยล้าจากการเดินตะลุยหิมะบนยอดเขาBrocken

                มารู้สึกตัวอีกทีก็ถึงสถานีต้นทางที่ขึ้นมา  หลับไปเป็นชั่วโมง  ตื่นมาค่อยรู้สึกสดชื่นขึ้นมามาก  พานแก้วดูหายเหนื่อย  กระปรี้กระเปร่าขึ้น  

               “คุณแก้วและคุณขวัญ  จะกลับไปพักที่ไหนครับคืนนี้”  วิลเลี่ยมถาม

                “เราจองโรงแรมพักที่เมืองนี้ค่ะ  พรุ่งนี้เที่ยวที่นี่แล้วจะไปฉลองคริสต์มาสที่เมืองนูเรมเบิร์กค่ะ  แล้วคุณวิลเลี่ยมละคะ  กลับบ้านเลยเหรอคะ” ฉันถามวิลเลี่ยม

              “ ว้าว...ดีจังเลยครับ  บ้านผมอยู่เมืองนูเรมเบิร์กพอดีครับ  วันนี้ผมกลับบ้าน  ถ้าอย่างไรคุณขวัญกับคุณแก้ว  ถ้าไปถึงเมืองนูเรมเบิร์ก  โทรหาผมนะครับ  ผมจะพาเที่ยวครับ”  วิลเลี่ยมส่งนามบัตรให้ฉัน

              “ กรี๊ด...ดีเลยค่ะคุณวิลเลี่ยม  เราจะได้ฉลองคริสต์มาสด้วยกันพรุ่งนี้เย็นนะค่ะ  เจอกันค่ะ”  แก้วดีใจอย่างชัดเจน  เพราะจะมีคนพาเที่ยวแล้ว

              “ ครับด้วยความยินดีครับ  ผมไปก่อนนะครับ  หวัดดีครับ”  วิลเลี่ยมรีบไปขึ้นรถไฟกลับ     
 
               ส่วนแก้วกับฉัน  หาทางไปโรงแรมที่จองไว้  เพื่อพักผ่อนหลังจากผจญภัยตะลุยหิมะบนยอดเขา Brocken มาอย่างหนักหนาสาหัส  
  
              “ แก้ว...แก้ว  ลุกได้แล้ว  เราหลับเพลินจนทางโรงแรมโทรมาให้เช็คเอาท์เมื่อกี้  รีบๆเลย” 

              ฉันรีบปลุกแก้ว  เพราะเวลาล่วงเลยมามากเกือบครึ่งวัน  คงไม่ได้เที่ยวแล้วละเมืองนี้

              หลังจากเช็คเอาท์จากโรงแรม  แก้วกับฉันออกไปเดินเล่นบริเวณใกล้ๆโรงแรม  เพราะไม่มีเวลาเที่ยวแล้ว  เพลียจนหลับเพลินทั้งคู่  จากนั้นก็ขึ้นรถไฟไปเมืองนูเรมเบิร์ก  เพราะตามแผนเที่ยวตั้งใจไปเที่ยวคริสต์มาสที่นั่นและได้นัดกับวิลเลี่ยมเอาไว้แล้วว่าจะเที่ยวด้วยกันที่นั่น

              การเดินทางเกือบ 5 ชั่วโมงจากเมืองมัคเดอบอร์คไปเมืองนูเรมเบิร์ก  ถึงที่หมายเกือบ 5 โมงเย็น  พอดีได้เที่ยวงานคริสต์มาสทันเวลา

              ฉันโทรหาวิลเลี่ยมเมื่อถึงเมืองนูเรมเบิร์ก  

            “ หวัดดีค่ะ  แก้วกับฉันมาถึงแล้วค่ะ  รออยู่ที่สถานีรถไฟค่ะ”

            ...... ฉันลุ้นอยู่ว่าวิลเลี่ยมจะรับโทรศัพท์หรือเปล่า 

           ...... เพราะบางครั้งคนแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักกัน  และยิ่งเป็นคนต่างชาติด้วยแล้ว  

           ..... ส่วนใหญ่เขาจะไม่ดูแลต่อ  เพราะไม่แน่ใจว่าจะมาแนวไหน 

           ..... ไม่ไว้ใจซึ่งกันและกัน 

           ...... แต่ผิดคาดวิลเลี่ยมรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว  และมีน้ำเสียงที่สดใส  เหมือนดีใจที่พวกฉันมาเที่ยวกันจริงๆ 

           ..... แต่พวกฉันก็ต้องระวังตัวเช่นกัน 

           ...... เพราะรู้หน้าไม่รู้ใจ  

            .....แต่ที่วิลเลี่ยมช่วยเหลือตอนที่อยู่บนยอดเขา 

            .....ก็นับว่าวิลเลี่ยมเป็นคนมีน้ำใจ  มีความเป็นมิตร  ทำให้ฉันรู้สึกประทับใจมาก

             “ครับ  รออยู่ที่นั่นนะครับเดี๋ยวผมไปรับครับ”  วิลเลี่ยมตอบรับ

             “ ดีจัง วิลเลี่ยมมารับ  อย่างไรเราเลี้ยงข้าวเขาสักมื้อเนอะแก้ว  ขอบคุณที่เขาช่วยเหลือ” ฉันชวนพานแก้วเลี้ยงขอบคุณวิลเลี่ยม

             “หวัดดีครับ  คุณแก้วและคุณขวัญ เหนื่อยเลยไหมครับ  นั่งจากรัฐที่เหนือสุดมารัฐใต้สุดของเยอรมนี”  วิลเลี่ยมทักทายอย่างเป็นกันเองมากขึ้น

               “ที่นี่คือนูเรมเบิร์ก" ........ วิลเลี่ยมผายมือออกไปทางเมืองของเขา 
 
              "นอกจากบรรยากาศประดับประดาของคริสต์มาสแล้ว"

             "คุณจะได้ยินเสียงเพลงของเทศกาลคริสต์มาสที่ขับร้องและบรรเลงสดจากหน้าโบสถ์ในช่วงค่ำทุกคืน"

            "สถานที่ไม่ควรพลาดคือตลาดคริสต์มาส ที่นูเรมเบิร์ก มีความเก่าแก่ถึง 500 ปี"

             "ที่นี่จะอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของ อาหาร และขนมนมเนย เช่น ขนมปังขิง อบเชย อัลมอนด์คั่ว ไส้กรอกเยอรมัน และไวน์อุ่น"

             "เราไปสัมผัสในสิ่งที่กล่าวมานี้กันเลยนะครับ” 

              วิลเลี่ยมแนะนำเมืองของเขาอย่างมั่นใจว่าพานแก้วกับฉัน  จะต้องชอบเมืองนี้ในยามเทศกาลคริสต์มาสอย่างแน่นอน

              “ ไปกันเลยค่ะ  เราพร้อมแล้ววววววว....”  

               พานแก้วพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้นจะได้สัมผัสบรรยากาศคริสต์มาสในประเทศเยอรมนี 

               และเป็นเมืองที่ติดอันดับใน 10 เมืองที่ควรไปฉลองคริสต์มาส  เป็นอะไรที่วิเศษสุดอย่างมาก  

               โดยเฉพาะมีหนุ่มหล่อพาเที่ยวด้วย  สมบูรณ์แบบสุดๆ  โอกาสดีๆแบบนี้หายาก

              เวลาล่วงเลยไปจนเกือบเที่ยงคืน  ได้สัมผัสสิ่งที่ปรารถนามานานได้ครบทุกอย่าง  ชิมไวน์จนมึนๆ  วิลเลี่ยมพาไปพักโรงแรมที่ดีที่สุดในเมือง  ซึ่งพานแก้วจองไว้แล้วก่อนมา  

              “ขอบคุณมากนะค่ะ  ที่พาท่องราตรียามวันคริสต์มาส  สนุกมากค่ะ” 

              พานแก้วขอบคุณวิลเลี่ยม  เขายิ้มและน้อมรับอย่างมีความสุขที่ได้พาคนต่างชาติเที่ยวเมืองที่เขาอยู่อาศัยในช่วงเทศกาลคริสต์มาส

             “สุขสันต์วันคริสต์มาสค่ะวิลเลี่ยม  มีความสุขมากๆนะค่ะ  และขอบคุณสำหรับวันนี้ค่ะ” ฉันกล่าวขอบคุณก่อนจะขึ้นไปพักผ่อนที่โรงแรม

             “พักผ่อนนะครับ  พรุ่งนี้ผมจะมารับแต่เช้า  พาเที่ยวก่อนกลับครับ”  วิลเลี่ยมนัดพาเที่ยวอีกวันก่อนที่พวกเราจะกลับเมืองไทย 

             “ฝันดีค่ะ” พานแก้วรีบตัดบท  เพราะดูแล้วเธอจะเมากว่าฉัน  คงอยากนอนแล้ว

              เช้านี้อากาศสดใส  ถึงแม้ท้องฟ้าจะครึ้มเพราะเป็นฤดูหนาว  มีแสงแดดอ่อนๆ  วิลเลี่ยมมาแต่เช้า 

             ..... และพาไปเที่ยวปราสาทนูเรมเบิร์ก  .....จัตุรัสเมนมาร์เก็ตสแควร์และตบท้ายด้วยสวนสัตว์นูเรมเบิร์ก  

                พานแก้วและฉันขอเลี้ยงอาหารกลางวันเพื่อขอบคุณวิลเลี่ยม  และช่วยเติมค่าน้ำมันรถยนต์ที่เขาพาเที่ยว  ขอบคุณวิลเลี่ยมที่ช่วยเหลือและพาเที่ยวในช่วงที่อยู่เยอรมนี

               “ ถ้าวิลเลี่ยมไปเที่ยวเมืองไทยเมื่อไหร่บอกก่อนล่วงหน้า  มาเมื่อไหร่  แก้วและฉันจะได้วางแผนพาคุณเที่ยวให้สนุกสุดๆไปเลยค่ะ”  

              ...... ฉันรู้สึกซาบซึ้งที่วิลเลี่ยมมีน้ำใจ  จึงขอแลกเปลี่ยนที่จะพาเขาเที่ยวเมื่อเขามาเที่ยวเมืองไทย

               “ ผมมีโอกาสผมจะไปแน่นอนครับ  ผมจะบอกก่อนล่วงหน้า  เพื่อให้คุณและคุณแก้ววางแผนพาเที่ยวครับ”

               วิลเลี่ยมยิ้มอย่างมีความสุขที่ได้ช่วยเหลือคนไทย

              ......  และจะได้รับสิ่งตอบแทนที่มีคุณค่ามากที่สุด  คือพานแก้วและกมลขวัญรับอาสา  จะพาเขาท่องเที่ยวเมืองไทยเช่นกัน

               หลังจากบอกลากันเรียบร้อย  พานแก้วกับฉันก็ขึ้นรถไฟไปเมืองฮันโนเวอร์  เพื่อกลับเมืองไทย

              วันขากลับก่อนขึ้นเครื่องวิลเลี่ยมโทรหา  ขอให้เดินทางกลับด้วยความปลอดภัย  ฉันรู้สึกประทับใจมากกลับการมาเที่ยวเยอรมนีในครั้งนี้

             ....... ลาก่อนเยอรมนี

             ......  ขอบคุณประเทศที่ร่ำรวยและแสนสวยงาม  เมืองเทพแห่งนิยาย.......

             .......ผู้คนมีวัฒนธรรมที่ดี  มีโอกาสจะมาเที่ยวใหม่  บ๊ายบาย......

              .....รักจังเยอรมนี....

              ............แต่ที่ไม่ลืมคือการผจญภัยตะลุยหิมะบนยอดเขา Brocken...................

              **********  ต้องไปตามหาหิมะขาว  ที่ประเทศอื่นอีก*************

               ฮ่า..ฮ่า...ฮ่า....

              "พานแก้ว  ตกลงจะไปตามหาหิมะขาว  ที่ไหนอีกนะ"

              .......รัสเซียไงจ้า.........

             " โอเค..ตามนั้น  จัดไป...."