ณ แห่งร้อน (share)

ภุชงคประยาตรฉันท์ ๑๒ ....อธรรมฟุ้ง คละคลุ้งฟ้า.........ฤ เหล่าข้า ขยาดกลัว ประพฤติตน มิหมองมัว............สยบชั่ว สว่างแดน ....ณ แห่งร้อน และทุกข์ล้น......มุมั่นดล สงบแทน พลังธรรม มิคลอนแคลน........

@ ประจงประเจิด ประดิษฐ์คำ มโนกระทำ สถานกาล ระลึกพระคุณ นิรันดร์ขาน มุมั่นจะสาน พระเมตตา

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ @ โอ้โอสหาย สติคะนึง...........นยะซึ่ง ประกอบเป็น รูปนามก็แค่ ภวะจะเห็น............บ่มิควร ประเด็น"หลง" @ สิ่งสรรพ(ะ)ล้วน มตะมลาย.....สิบ่สาย มุธรรมคง แม้ทุกข(ะ)ท้น ก็จะป

แม้มีเกณฑ์ นิยม กันอยู่ แต่ หากไม่คิด ริเริ่ม/ปรับเปลี่ยน/ดัดแปลง ผู้ฅนก็อาจนิยม แต่งร้อยกรอง กันน้อยลง โคลงคลุมฉันท์ โคลงสี่ดั้น จัตวาทัณฑี @ ใส่ใจพร้อมถี่ถ้วน...คำนึง ภัยเภทเหตุคลายลด...เลี่ยงได

วีรธรรมฉันท์ ๘ ผัง : คลค คค คลค @ วีรธรรม นำใจ ใสสว่าง กล้ามุสร้าง เส้นทาง ท้าผยอง เพื่อ"ระทม" โอกาส สุข(ะ)ปอง กาลสถาน เผื่อผอง ธรรมนิรันดร์ โคลงสองคำสุภาพ (ใช้ บาท 2, 4 ของโคลงสี่สุภาพ)

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

* @ ฉันท์ กระไรมิง่าย จะร่ายจะลอง ประดิดประดอย ประจงฉลอง สนุกกัน ** @ จะริประเดิมขยับกวีฉันท์ ดนุมุมั่น จะค่อยประคับประคองไป ** @ จะลุสนุกไสวนะเพื่อนเกลอ วิริยะเธอ ก็ล้นทะลักนภาเพลิน *** @ กุญแจแห

@ ขอพระโปรด หทัย ประจักษ์ ....ชีพตระหนัก "สงบ" มิคลาย ....มั่น!มุมุ่ง "ระทม" สบาย ....จักกระทำ มิท้อ มิถอย สมาน(ะ)ฉันท์ ๗

ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา...ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง...สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ...ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้...เมื่อสิ้นเสร็จงาน ฉันท์ไสว ๓ผัง : ค

ลค ลลค.....ลลค ลคลค @ มุมั่น ปฏิบัติ......สติชัด ระวัง ระไว ประจักษ์ หิริใส....สละไซร้ สิกาย กมล @ มุมั่น พละให้.......ระอุใช้ ประโยชน์ สิดล ประจักษ์ ปะทุผล....สิประชา