ผู้หญิงเเบบนี้เเสดงว่าเค้าไม่ได้สนใจผมใช่ไหม

สวัสดีครับตอนนี้ผมอยู่ปีหนึ่งคือผมมีเรื่องจะถามครับคือต้องบอกก่อนว่าผมเป็นคนนึงที่ยังไม่เคยมีแฟนเเละไม่ค่อยคุยกับผู้หญิงเพราะผมคุยไม่เก่งเเละตอนนี้ผมมีคนที่ชอบเเล้วครับ(ชอบมานานแล้วล่ะ)ผมเจอเค้าตอนม.1ผมยังจำวันเเรกที่ผมเห็นเค้าได้ผมชอบมากบอกได้เลยว่าชอบตั้งแต่ที้เจอเเต่ก็ไม่กล้าพูดคุยจนเวลามันผ่านมา3ปีจะ4ปีเเล้วผมพึ่งจะได้คุยจริงๆกับเค้าในฐานะเพื่อนสนิทผมก็เลยชวนคุยเรื่องราวตอนมัธยมต้น(ลืมบอกไปผมตอนมัธยมเป็นเด็กที่ติดเกมไม่เรียนไม่สนใจอะไรเลยมีคนมาบอกชอบก็ไม่สนใจเอาจริงๆพอถึงม.2เริ่มคิดได้เเละตัดความสัมพันธ์รักๆใคร่ๆออกเพราะรู้ตัวดีว่าติด0รมสรวมๆ20ตัวเนี้ยไม่มีความรับผิดชอบมากพอจะมีเเฟนหรอกก็เริ่มมีเเต่คนด่าคนว่าไม่มีใครให้กำลังใจผมเลยยกเว้นคำว่าสู้ๆนะที่เวลาแพ้ในเกม)กลับมาต่อเค้าเล่าว่าเค้ามีเเฟนมาหลายคนเเล้วตอนที่เรียนอ่ะคบๆเลิกๆมีแค่ผมอ่ะที่คุยให้กำลังใจ(เอาจริงๆผมกับเค้าคุยกันนานเเล้วในฐานะเพื่อนสนิทแต่ก็ไม่มีอะไรเกินเลย)ต่อนะเเละคนที่เค้าคบเนี้ยก็มีเพื่อนสนิทผมด้วยเค้าอ่ะเคยป่วยนอนโรงบาลนานหลายวันและมีเพื่อนผมค่อยไปดูอาการก็เขิลๆกัน(ผมก็แน่นอนเล่นเกม)จนเค้าก็เริ่มคบกันจริงๆฉากนี้ผมเห็นนะในงานโรงเรียนเค้านั่งติดกันสวีทกันโอบกันไปมาผมหัวใจสลายแต่ผมอยู่กับเพื่อนอีกกลุ่มผมเลยพยานามไม่ร้องผมพยายามหนีจากภาพนั้นซึ่งมันติดตายันตอนนี้ผมทำได้แค่กลับมาร้องไห้ที่บ้านว่าตัวเองว่าทำไมไร้ประโยชน์ขนาดนี้เรียนได้ที่โหล่ของห้อง40กว่าคนไม่ทำงานบ้านไม่มีความฉลาดโง่ติดเกมไร้คุณค่าโตไปจะทำไรได้เกิดมาเเฟนก็ไม่เคยมีไม่เข้าใจคนอื่นสยใจแต่ตัวเองทำให้พ่อแม่ตัวเองผิดหวังผมทนด่าตัวเองตลอดตอนกลับบ้านมา3ปีผมเจ็บปวดกับคำด่าของตัวเองซ้ำๆมากแต่ก็ทำต่อไปเผื่อสักวันจะปรับตัวช่วงนั้นท้อมากกลับบ้านต้องหลบสายตาพ่อแม่และฟังเสียงด่าพอถุงห้องก็ด่าตัวเองไปเล่นเกมไป(บางเกมคนด่าก็เสียใจเเหละแต่ก็มีคนชมผมเลยเล่นต่อ)พอไปโรงเรียนก็ไปดูคนที่ผมชอบจู๋จี๋กับผู้ชายอื่นลวนลามกันไปมาและผมต้องพยายามยิ้มสุดชีวิตถึงเเม้ว่ารอยยิ้มของผมมันแย่มากไปเนื่องจากหน้าตาก็ไม่ดีด้วยอ่ะนะเงินก็ไม่มีไปเลี้ยงใครอีกเลี้ยงเองยังไม่รอก(ครอบครัวยากจน)จนก่อนจะจบม.3ผมได้มีโอกาสนั่งเล่นกีต้ากับเค้า(ให้เค้าสอนเล่นเพราะผมเล่นไม่เป็น)ซึ่งผมรู้สึกดีขึ้นมานิดนึงเพราะมีแค่ผมที่ยิ้มส่วนเค้าก็ยิ้มแบบฝืนๆอยู่ผมก็เลยถอยออกมาแต่นั้นครั้งแรกนะที่ผมได้ใกล้ชิดกับเค้าขนาดนั้นพอจบมาผมก็แทบไม่ได้เจอเค้าอีกเลยคุยกันก็น้อยลงจนตอนนี้ผมพยายามชวนเค้าคุยแล้วแต่ก็ไม่ค่อยตอบ(ขอโทษที่ออกทะเลไปไกลเลย)ผมชวนคุยอยู่ฝ่ายเดียวแต่ก็พยายามคิดว่าเค้าไม่ว่างนะอ่อเเละผมก็เคยถ่ายรูปคู่กับเค้าด้วยซึ่งแน่นอนมีเเค่รอยยิ้มน่าเกลียดๆของผมที่เป็นของจริงส่วนเค้าก็ยังฝืนอยู่เพราะมันไม่เหมือนรอยยิ้มตอนเค้าคุยกับเเฟนเก่าผมพยายามเคยเลิกยื้อเค้าไว้นะแต่ผมชอบเค้ามากจริงๆเรียกได้ว่ามูฟออนไม่ได้เลนตลอด3ปีที่ผ่านมาถ้าไม่ได้เห็นรูปเค้าเเล้วผมจะนอนไม่หลับเลยเเละแน่นอนถ้าเป็นไปได้ผมอยากแต่งงานกับเค้าเลยผมว่างแผนเอาไว้หมดเเล้วถึงแม้ว่าผมจะยังเด็กอ่ะนะผมไม่กินเหล้าไม่สูบบุรี่ขับรถไม่เป็นแล้วก็เป็นหอบว่ายน้ำไม่เป็นด้วยทำให้ผมไม่ค่อยมีกิจกรรมทำเลยทำให้ผมพยายามเก็บเงินให้ได้มากๆมีลูกตอนพร้อมเท่านั้นจะไม่มีวันให้ลูกมาลำบากอย่างผมเด็ดขาดอยากได้อะไรต้องไม่เหมือนผมและต้องไม่มีใครมาว่าพ่อของเค้าได้ผมอาจจะน่าเกรียดมากๆในตอนนี้แต่สักวันผมจะหล่อให้ได้ไม่ว่าจะต้องใช้เงินมากแค่ไหนเพื่อให้เค้าเเละลูกของผมเจอแต่เรื่องดีๆไม่เจอเรื่องแบบผมผมจะให้ลูกที่ลูกต้องการไม่มากกว่านั้นไม่น้อยกว่านั้นเพื่อให้ลูกได้สิ่งที่ดีกว่าผมให้ลูกของผมได้เลี้ยงหลานให้ดีๆแทนการเลี้ยงดูผมเพราะผมไม่หวังให้ลูกมาเลี้ยงดูผมตอนแก่หรอกเห้ออออมันคือแผนที่ผมอยากใช้กับคนที่ผมรักจริงๆนะแต่ตอนนี้มีแค่เค้าซึ่งไม่มีผมในสายตาผมยังคุยกับเค้าอยู่มาระบายทุกข์ที่ผมเถอะผมจะเก็บไว้ไปใช้ในนรกเอง
คือผมเป็นเด็กอายุ16อาจจะมีอะไรที่เวอร์เกินจริงไปบ้างแต่นี้คือความรู้สึกของผมจริงๆผมขอบคุณที่อ่านจนจบหลังจากนี้ขอให้ทุกคนเจอแต่เรื่องดีๆนะเรื่องที่ผ่านมาผมคิดแค่ว่าอย่าทำให้ที่ตัวเองจะเสียใจภายหลังผมสูญเสียชีวิตม.1-3ไปแล้วเพราะเกมแต่เกมก็มีส่วนที่ผมยังอยู่ตอนนี้เเละเธอด้วยถ้าเธอเจอคนที่ดีกว่าเราเราจะพยายามหลุดให้ได้เพื่อให้เธอและเราไม่ทุกข์เราจะหาของเราใหม่แต่เป็นเเฟนเราเถิดดดดดดเราจะไม่นอกใจไม่กลับดึกจะรายงานตัวทุก2ชั่วโมงเลยยยย(การเขียนกระทู้ของผมผมต้องขอโทดด้วยนะที่มันหลุดประเด็นได้ขนาดนี้เพราะมันคืออีกครั้งที่ผมมาเขียนขอโทดและขอบคุณผมอ่านเสมอขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่