คือเราพึ่งมาอ่านนิยายจีนแฟนตาซีที่บูมๆอยู่ในยุคนี้ พวกแนวผู้ฝึกตนเป็นเซียน ปราบผี เทพเซียน อะไรแบบนี้ คืออ่านแล้วสนุกดี และดูซีรีย์ด้วย
แต่เราแปลกใจมากๆว่าทำไมมันมีความเป็นไซไฟอยู่มาก คือบิดนิดนึงเป็นไซไฟได้เลย เลยสงสัยว่าพื้นแฟนตาซีพวกนี้มันเป็นตำนานจีนตั้งแต่ยุคโบราณของจีนจริงๆ หรือนักเขียนนิยายสมัยใหม่เแต่งขึ้นมาเอง แต่ถ้าแต่งกันเองทำไมทุกเรื่องที่เป็นแนวนี้ถึงมีพื้นฐานเหมือนๆกันยังกับเอามาจากตำนานร่วมอะไรสักอย่าง เช่น
บำเพ็ญตบะถึงจุดนึง ไม่ต้องกินอาหาร เอาพลังงานแสงพลังงานลมมาเป็นพลังงานของตัวเองได้ (เหมือนติดโซล่าเซลล์)
ถุงเอกภพ เป็นถุงอีกมิติที่เก็บของได้ไม่จำกัด (เหมือนถุงโดเรมอน)
บำเพ็ญไปนานๆ ไม่แก่ เป็นอมตะได้ (ชะลอเซลล์ไม่ให้แก่)
มีวิชาที่ฝึกแล้วทำให้เปิดประตูมิติ ย้อนเวลา หรือไปโลกคู่ขนานได้
เทพเซียนบนสวรรค์โดนลงโทษให้มาเกิดเป็นมนุษย์ พอตายก็ลืมตาตื่นไปอยู่บนสวรรค์ต่อ เหมือนทุกอย่างเป็นความฝัน แต่ความเจ็บปวดเกิดขึ้นจริง(เหมือนโดนส่งเข้าไปอยู่ใน ซิมูเลชั่น ในหนังไซไฟ)
จริงๆเหมือนจะมีอีกแต่นึกได้เท่านี้ก่อน
นิยายจีนที่แนวผู้บำเพ็ญ/เทพเซียนที่บูมๆกันยุคนี้ มันมีพื้นความแฟนตาซีมาจากไหน ทำไมหลายอย่างคล้ายพลอตไซไฟมากๆ
แต่เราแปลกใจมากๆว่าทำไมมันมีความเป็นไซไฟอยู่มาก คือบิดนิดนึงเป็นไซไฟได้เลย เลยสงสัยว่าพื้นแฟนตาซีพวกนี้มันเป็นตำนานจีนตั้งแต่ยุคโบราณของจีนจริงๆ หรือนักเขียนนิยายสมัยใหม่เแต่งขึ้นมาเอง แต่ถ้าแต่งกันเองทำไมทุกเรื่องที่เป็นแนวนี้ถึงมีพื้นฐานเหมือนๆกันยังกับเอามาจากตำนานร่วมอะไรสักอย่าง เช่น
บำเพ็ญตบะถึงจุดนึง ไม่ต้องกินอาหาร เอาพลังงานแสงพลังงานลมมาเป็นพลังงานของตัวเองได้ (เหมือนติดโซล่าเซลล์)
ถุงเอกภพ เป็นถุงอีกมิติที่เก็บของได้ไม่จำกัด (เหมือนถุงโดเรมอน)
บำเพ็ญไปนานๆ ไม่แก่ เป็นอมตะได้ (ชะลอเซลล์ไม่ให้แก่)
มีวิชาที่ฝึกแล้วทำให้เปิดประตูมิติ ย้อนเวลา หรือไปโลกคู่ขนานได้
เทพเซียนบนสวรรค์โดนลงโทษให้มาเกิดเป็นมนุษย์ พอตายก็ลืมตาตื่นไปอยู่บนสวรรค์ต่อ เหมือนทุกอย่างเป็นความฝัน แต่ความเจ็บปวดเกิดขึ้นจริง(เหมือนโดนส่งเข้าไปอยู่ใน ซิมูเลชั่น ในหนังไซไฟ)
จริงๆเหมือนจะมีอีกแต่นึกได้เท่านี้ก่อน