โคลงสุภาพ หน้าสี่คำ (share)

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

....ปัญญาธรรมตระหนักไว้.........เที่ยงตรง พุทธะ-"ตื่นรู้"จง.....................ประจักษ์แจ้ง กาลามสูตรพึงคง....................ยึดมั่น ขจัดอวิชชาย้อนแย้ง................สลัดสิ้น"ติดตน&q

31. ททมาโน ปิโย โหติ ผู้ให้ ย่อมเป็นที่รัก การให้ละโลภได้........ตระหนี่สูญ กิเลสบ่พอกพูน..........สร่างแท้ จิตเปี่ยมเมตตาจรูญ....คูณสิริ เป็นที่รักนักแล้...........แซ่ซ้องสรรเสริญ เพลินใจบริสุทธ

กระทู้ ๔ คำ ธรรมจงมุมั่น หันห่างหนพาล เที่ยงธรรมทุกสถาน สาน"รักเมตตา" @ ธรรมจงมุมั่น ไว้.............ไสวธง หันห่างหนพาล จง..............ขจัดพ้น เที่ยงธรรมทุกสถาน ตรง!...ตระหนัก สาน"ร

*** เบญจางคอักษร *** กาพย์พรหมคีติ (มีเสียงขับอันไพเราะ) บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์  วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัมผัส บทท้ายวรรค ๘ รับสัมผัส บทท้ายวรรค ๒ @ กานท์กาพย์แบบเก่าก่อน อุระร้อนจารขับขา

ขอบคุณ ดุหยง Pantip ที่ให้แนว ครับ @ เชิญ ณ แห่งให้....ได้พัก งานหนักเปี่ยม"รัก"....เลิศแล้ เมตตาประจักษ์........ปฏิบัติ หล้าโลกสวรรค์แท้...พบได้โดยพลัน @ มุม

กระสวน โกสุมคลุมโคลง ๐ ๐ x .. x ๐ y(โท) ๐ ๐ y ...... ๐ ๐ z ๐ ๐ เอก ๐ z ..... ๐ เอก (๐ สร้อย) ๐ เอก ๐ ๐ y(โท) .... เอก โท ๐ a ; a --> y ริเริ่ม : Werzik "เร่าร้อนมะลุลี" 4 เมษายน 2564

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

@ สรรเสริญทุก ค่ำเช้า พระทรงฤทธิ์ โปรดพระพร ประสิทธิ์ สุภาพล้ำ เมตตารัก "หลงผิด" มิเหยียบย่ำ ธรรมส่งสุข สร้างค้ำ ทั่วสกล @ แท้ธรรมพึง เลิศด้วย การกระทำ ทุกเข้าค่ำ แห่งหน มิละเว้น ใจจร

@  จริงแท้ กระบี่นั้น..........ที่ใจ หากขาด ฝึกปรือ ไป..........ชีพสะบั้น ธรรมะขาด "ปฏิบัติ" พลัน....ทุกข์ไล่ เพียง"พร่ำ" นำชีพให้........ห่างชั้นสรวงสวรรค์ โคลง มัสยาทันต์