โคลงสุภาพ หน้าสี่คำ (share)

ขอบคุณ ดุหยง Pantip ที่ให้แนว ครับ @ เชิญ ณ แห่งให้....ได้พัก งานหนักเปี่ยม"รัก"....เลิศแล้ เมตตาประจักษ์........ปฏิบัติ หล้าโลกสวรรค์แท้...พบได้โดยพลัน @ มุม

....ปัญญาธรรมตระหนักไว้.........เที่ยงตรง พุทธะ-"ตื่นรู้"จง.....................ประจักษ์แจ้ง กาลามสูตรพึงคง....................ยึดมั่น ขจัดอวิชชาย้อนแย้ง................สลัดสิ้น"ติดตน&q

....การเมืองจริงแน่แท้...........เรื่องคน เข้าร่วมสร้างสังคม................สุขแท้ เมตตารักผองชน..................คือหลัก หน้าที่เลิศแล้ ”พร้อม.............รับใช้” ....การเมืองใช่เข้าร่วม

@ จงเสมอ ซึ่ง สติพร้อม ....พลันทวี ใช้ชีพ ประโยชน์พลี ....เพื่อหล้า ปัญญา ยิ่งประจักษ์คดี ....เด่นกระจ่าง ธรรมสถิต ประเจิดจ้า ....แจ่มฟ้าโลกสวรรค์

@ มหาพรตลดกิเลสไซร้............สำคัญ มุมั่น"กลับใจ"พลัน.....................เพริศแพร้ว เมตตารักอภัยกัน.......................แกนแก่น สวรรค์จะเลื่อน เพาะผ่องแผ้ว......ผลิล้ำธรรมไสว @ ธรรมใช่

ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา...ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง...สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ...ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้...เมื่อสิ้นเสร็จงาน ฉันท์ไสว ๓ผัง : ค

@ ปัญญาธรรมตระหนักไว้ เที่ยงตรง พุทธะ-"ตื่นรู้"จง ประจักษ์แจ้ง กาลามสูตรพึงคง ยึดมั่น ขจัดอวิชชาย้อนแย้ง สลัดสิ้น"ติดตน" @ คน ผิดหลงอ่อนด้อย แน่นอน ผู้ปราชญ์ย้ำพร่ำสอน ตระหนักแล้

 ความหวัง            ....ความหวังหวังวาดไว้............วิไล "ธรรมสถิต"แนบเนื้อใน............สนิทแล้ ปรากฏดั่งสุริยะไข..................ขับมืด แสงสู่ถิ่นทั

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑) @ ค่ำเช้า เจ้าผ่านฅน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน @ สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสร

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน