ช่วยให้คำแนะนำหรือช่วยรับฟังผมทีครับ

ช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาผมเหมือนพยายามฆ่าตัวตาย ด้วยการเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายต่าง ๆ เผื่อ fluke ตายแต่มันก็ไม่เกิดขึ้น ผมนำเรื่องนี้ไปบอก
พ่อแม่ พวกเขาพาผมไปหาญาติที่ทำงานเกี่ยวกับเรื่องนี้ ญาติพยายามบอกผมให้ปรับพฤติกรรมแต่ผมบอกว่าผมไม่ไหวแล้ว ผมได้ยามากินช่วงหนึ่งตามคำแนะนำของเขา หลังจากนั้นแม่ก็ถามผม "ลูกไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม" ผมรู้ได้ทันทีว่าเขาต้องการให้ผมตอบตามที่เขาต้องการว่าดีแล้ว หลังจากนั้นพวกเขาก็ไม่เคยถามผมอีกเลย
     ย้อนไปตอนอายุ 13 ผมทะเลาะกับยายหนักมาก ได้รับทั้งคำด่าและคำขู่ เพราะผมไม่เชื่อฟัง ตอนผมได้ยินหัวใจตัวเองเต้นพร้อมกับการร้องไห้แบบไม่มีเสียง ผมคิดอยากฆ่าตัวตาย ผมบอกพ่อแม่ แต่พวกเขาก็แค่ให้ผมอดทน
     โดยรวมแล้วผมเหมือนคนที่เก็บทุกอย่างไว้ในตัว ผมเคยบอกทุกอย่างที่ผมรู้ให้กับคนที่ผมเชื่อใจแแต่เขากับเอาไปเล่าให้คนอื่นฟังและการหักหลังจากคนรอบข้างที่เกิดขึ้นซ้ำ ๆ ผมรู้ว่าผมไม่ได้ดีไปหมดทุกอย่าง ผมเคยพยายามปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น เป็นคนที่ทำดีมากขึ้น แต่พอผมพลาดทุกคนกลับหันหลังให้ผม

ผมไม่รู้ว่าสิ่งที่ผมเป็นมันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ แต่ตรงนี้จะเป็นสิ่งที่ผมเคยทำและคิด เท่าที่จำความได้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้- 5 ขวบ โดนครูตีจนน่องช้ำ เพราะ ไม่ไปร่วมกิจกรรม (ภาพยังติดอยู่ในหัว ผมโดนแรงกว่าเพื่อน)
- 7 ขวบ เห็นพ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อเริ่มใช้กำลัง และเกือบหย่ากัน
- 8 ขวบ ผมเคยบีบคอเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เสียงกริ่งในโรงเรียนช่วยชีวิตเธอไว้ทำให้ผมปล่อยมือ ผมจำไม่ได้ว่าทำไมถึงทำ
- 12 ขวบ จากผู้ถูกกลั่นแกล้ง กลายเป็นคนที่ชอบแกล้งคนอื่น ใช้กำลัง โกหก และทำให้ร้องไห้ หลังจากนั้นผมรู้สึกผิดและอยากขอโทษกับสิ่งที่ผมทำกับพวกเขา แต่ผมไม่เคยทำ
ช่วงมัธยม 
-พยายามปรับตัว แต่โดน Bully เพราะมีลักษณะขวานผ่าซากและโดนหมั่นไส้ เริ่มไม่ชอบการเข้าสังคมและแยกตัว มีเพื่อนน้อย สิ่งที่ยากในตอนนั้นคือการสบตากับผู้ที่สนทนาด้วย
-แหกกฎโรงเรียน ไม่เคยโดนจับได้ เพราะอยู่ห้องต้น ๆ และเป็นเด็กกิจกรรม [ร่วมกิจกรรมบางประเภท]
-ทะเลาะกับเพื่อนและครอบครัว
-ไม่มีใครให้ปรึกษา ทั้งโดนเมินและทำเหมือนเป็นอากาศ
 
ผมแน่ใจอย่างหนึ่ง คือ การถูกเลี้ยงดูแบบไข่ในหิน อยู่ในกรอบ ภายนอกดูเรียบร้อยแต่ภายในยับเยิน
 
ประวัติการฆ่าตัวตายในครอบครอบครัว
-ตาผมผูกคอตาย

และหลังจากช่วงเหตุการณ์ที่ผ่านมา มีอาการมาเรื่อยๆ สลับกัน
- เครียด นอนไม่หลับ ร้องไห้บ่อย / นอนมาก เพ้อ และชอบจมอยู่ในความฝัน 
- ทำร้ายตัวเองให้รู้สึกเจ็บ เพื่อให้รู้สึกมีชีวิต
- ไม่กลับมาทำสิ่งที่เคยชอบทำ หมดpassion
- ขาดความเชื่อใจ ไม่ไว้ใจ และรู้สึกแยกคนไม่ออก
 
ผมขอเรียกมันว่า อาการหลอน
- หวาดระแวงเหมือนมีคนจะมาทำร้าย ผมชอบพกอาวุธ
- บางครั้งเวลามองกระจก จำหน้าตัวเองไม่ได้ หรือ แม้แต่คนในครอบครัว รู้สึกว่าเป็นคนแปลกหน้า 
- นานๆ เป็นครั้ง นอนในห้องตัวเองแต่รู้สึกว่า มีอะไรเดินรอบห้อง ทางเดิน เช่น ไดโนเสาร์ หมาป่า สัตว์ประหลาด สัมผัสได้ถึงความกลัวจนไม่กล้าออกห้อง
- หูแว่ว ตอนเดินผ่านคนจำนวนมาก หรือได้ยินเสียงที่พวกเขาคุยกัน จะเป็นคำนินทา ตอนแรกผมคิดว่าเป็นเรื่องจริง แต่พอนานๆ เข้า ผมถามเพื่อนว่าได้ยินเหมือนกันไหม แต่ไม่มีใครได้ยิน ผมนึกว่าอาการนี้จะหายไป แต่เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา ออกนอกบ้าน ได้ยินพนังงานในร้านอาหารคุยกัน ผมได้ยินคำนินทาเรื่องครอบครัวผม
- ภาพหางตา คือ จะรู้สึกว่ามีคน หรือ สัตว์ อยู่ด้านหลัง พอหันไปมองก็จะหายไป

และที่น่ากลัวที่สุด คือ ตอนแรกผมอยากฆ่าตัวตาย(แต่ทำไม่ได้ ยังรู้สึกเศร้า แค่รู้สึก) และ ผมเคยอยากฆ่ายาย ภาพในหัวคือเอาหมอนกดหัว ตอนยายหลับ และอยากฆ่าลูกของลูกพี่ลูกน้องตอนไปเล่นน้ำ ผมได้ดูแลน้อง อยากเอาน้องกดน้ำ แต่ผมไม่ได้ทำ มันเป็นความคิดที่อยู่ๆ ก็ออกมา แต่ครั้งหลังๆ เวลามีคนทำให้ผมโกรธ รำคาญ ผมจะจินตนาการอยากฆ่าคนคนนั้นซ้ำ ๆ เหมือนผมได้ทำจริง ๆ เมื่อประมาณ 2 อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมทำสวนอยู่ใกล้ประตูบ้าน มีคุณป้าคนหนึ่งจอดรถหน้าบ้านเพราะทำของตก ในมือผมกำลังถือมีดเล่มยาว ตอนนั้นถ้าคุณป้าเดินเข้ามาในบ้าน ผมต้องฆ่าเธอแน่ๆ แต่โชคดีที่เธอรีบเก็บของแล้วขี่ออกไป เหมือนผมจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ ช่วงไหนที่เป็นหนักๆ ผมรู้สึกอยากฆ่าใครก็ได้ ขอแค่ได้ฆ่า ตอนนี้ผมเริ่มกลัวตัวเองแล้วเหมือนกัน

ขออภัยกับการเรียบเรียงครับ
ผมควรทำยังไงกับความรู้สึกพวกนี้ดีครับ มันทั้งปนเปและสับสน