ผู้คนมากกมายแต่กลับไม่กล้าจะเชื่อใจใครสักคนได้เลย

สวัสดีค่ะ เราอายุ18ปี รู้สึกว่าผู้คนรอบข้างเรามีเยอะมากขึ้นทุกวัน แต่เราไม่สามารถที่จะไว้ใจใครได้เลย แม่กับย่า ก็ด่าเราว่า อีต*แหล เป็นคำพูดที่เราได้ยินตอนเด็กๆ ส่วนย่าเรา เราบอกว่าเราไปทำรายงานที่บ้านเพื่อน เราบอกทุกอย่างเลย และมันก็จำเป็นจริงๆ แต่สิ่งที่เราได้มาคือ อีก*หรี่ เราไม่รู้ว่าคำพวกนี้ ทำไมเราได้ยินมาจ้าคนที่เป็นครอบครัว และเป็นสิ่งแรกที่เรานึกถึง พอเรามีแฟน แฟนก็กลายเป็นเซฟโซนที่เราอยู่ด้วยแล้วอุ่นใจ พอเลิกกันไปก็กลับด่าเราว่า เราก*หรี่ เพียงเพราะเเค่เราชื่นชอบ หมากปริ ผู้คนรอบข้างกายเรามีเยอะ แต่คนข้างใจเราเทียบไม่เหลือใครสักคน เราไม่ค่อยกล้าเล่าเรื่องครอบครัว หรือว่าเรื่องอื่นๆให้เพื่อนฟังเลยค่ะ ยิ่งอยู่ด้วยกับเพื่อนมานาน เรายิ่งไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง เหมือนเจอธาตุเเท้ของเพื่อนอ่ะค่ะ ในพันทิปก็เลยกล้ายเป็นพื้นที่ที่เรารู้สึกว่าปลอดภัย พอท้อหรือดาว เราก็จะมาระบายในพันทิปนี้แหละ พยายามมองโลกในแง่ดีมากๆเลยนะคะ จริงๆเราไม่สามารถที่จะไม่แคร์คำพวกนั้นได้หรอก เพราะยิ่งเป็นคำที่มาจากคนที่เรารัก