อยากมาเล่าเรื่องราวความรักของเราและเเฟนเรานะคะ เรากับเเฟนเรา เป็นรถ่นพี่รุ่นน้องในโรงเรียนด้วยกัน คือส่วนตัวเราเองไม่รู้จักพี่เขาเลย ตอนนั้นเราเป็นเด็กใหม่เราเข้าชั้นม.4 เขาอยู่ม.6 เเละเราสองคนไม่เคยรู้จักกันเลย และมีวันนึงเขาได้ส่งยิ้มให้เรา ซึ่งเราเองไม่ชอบขี้หน้าเขาเท่าไหร่ ไม่ถูกชะตางี้ เราก็ถามเพื่อนว่าพี่คนนี้ชื่อไรอ่ะ เราก็รู้จักผ่านเพื่อนงี้ เเละเราเองก็เป็นคนที่ไม่ค่อยพูดนะ
และพอไม่นานเขาก็จบการศึกษาม.6ที่นี่ แบบเราไม่รู้เกี่ยวกับเขาเลย เพราะยังไม่รู้จักกัน รู้จักเเค่ชื่อและหน้าตาแค่นั้น

ต่อมาเราขึ้นม.6 ในห้องเรามีการเรียนพิเศษเกี่ยวกับการทำพอร์ตโฟลิโอ แล้วเราบังเอิญไปเจอพี่เขาในมหาลัยซึ่งมหาลัยนี้รับสอนพิเศษเกี่ยวกับการทำพอร์ตอ่ะนะ
วันเเรกที่เราไปเรียนคือปกตินะ ไม่ได้มีการสนทนาอะไรเลย ส่วนมากพี่เขาจะทักทายเพื่อนๆมากกว่า พี่เขาไม่รู้จักเราด้วยซ้ำนะ
และพอมาวันที่สองของการเรียนพิเศษคอม พี่เขาเรียกชื่อเราเเบบเหมือนสนิทกันเเบบเพื่อนกันอ่ะ คือในใจเรานึกนะว่า เอ้...เขารู้จักชื่อเราได้ไง ในเมื่อเราก็ไม่ได้รู้จักกันโดยส่วนตัวอยู่เเล้ว

พอมาวันที่สาม-สี่ของการเรียนพิเศษคอม พี่เขาเริ่มละ เริ่มเป็นฝ่ายชวนเราคุย ช่วยทำพอร์ตให้ ให้ขนมบ้าง และที่พีคกว่านั้นคือพี่เขาเปิดเพลงๆนึง คือยังจำได้เลย ความรู้สึกเมื่อโดนจีบคืองี้เอง
เเละก็สัปดาห์ต่อๆไปพี่เขาก็ชวนคุยกับเราตลอด จนทำให้ทั้งห้อง รู้ละว่าเขากำลังจีบเรา ทั้งห้องเเซวกันใหญ่

ต่อมาก็มีเพื่อนทักถามเราว่า พี่เขาคนนี้ต้องการชื่อเฟสไลน์สักอย่างนี่เเหละ เราก็ให้เพื่อนไป แล้วสักพักเขาทักหามาคุยกับเราตลอดเลย ที่จริงตอนนั้นเราก็อกหักอยู่นะ แต่เราเองก็คุยกับพี่เขาปกติดี
ตอนนั้นที่คุยกัน ความรู้สึกเราเหมือนคุยกับเพื่อนเลย ไม่เคยขอเป็นเเฟนเลย นะ

คุยเรื่อยๆเกือบ 2 ปี เขาเริ่มขอเป็นเเฟนเเบบทางอ้อม แบบเราเเทบไม่รู้เลยว่าพี่เขากำลังขอเราเป็นเเฟนอ่ะ
พี่เขาเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย บทสนทนาเเรกยังไงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม

พอเราคุยกันเรื่อยๆจนใกล้ปีที่สามที่เราได้รู้จักกัน เขาเริ่มคุยเรื่องอนาคตของเขาเเละเรา และพี่เขาเองก็รู้จักครอบครัวเราจากการที่เขามาบ้านเรา
เขาพูดถึงอนาคต เกี่ยวกับการทำงาน เกี่ยวกับการเเต่งงาน เเม้กระทั่งเรื่องลูกเขายังคิดเเทนเราหมดเเล้ว

อยากถามว่าเขาเป็นจริงจัง จริงใจ มั่นคงกับเราใช่ไหมคะ?