รู้ว่าผิด แต่..อยากให้เข้าใจหนูบ้าง

สวัสดีค่ะ จากกระทู้ก่อนหน้านี้ ที่หนูบอกว่าหนูรู้ว่าพี่เขามีครอบครัวแล้ว ในช่วงที่คบกันแรกๆ

แล้วก็ใช้ชีวิตปกติ ทำเป็นไม่รู้เรื่องอะไร วันนี้หนูจะมาต่อเรื่องราวหลังจากตอนนั้น

หลังจากวันนั้นหนูก็เสียใจ ร้องไห้ ฟูมฟาย รู้สึกน้อยใจ กับสิ่งที่ผู้ชายที่รักและไว้ใจ ทำกับหนูแบบนี้ แต่ด้วยความรัก หนูเองก็รักเขามาก จึงทำให้หนูตัดสินใจเลือกที่จะปิดหูปิดตา ทำเป็นอือ ออ กับการกระทำของเขา และในทุกๆเดือน เขาต้องกลับบ้าน หนูเองก็ทำเป็นไม่ได้สงสัย ไม่ได้อะไร เพราะถึงแม้ว่าเขาจะกลับบ้านอยู่กับครอบครัว เขาก็ยังแอบติดต่อหนูได้อย่างแนบเนียน พอเขากลับมา เขาก็ทำตัวปกติ โกหกนุ้นนี่ มีข้ออ้างสารพัด แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น หนูก็จำใจเชื่อเขา (รู้มั้ยว่าในขณะที่เขาพูดกับหนู โกหกหนู แล้วหนูรู้ทุกอย่างอยู่แล้ว มันทำให้หนูแทบกลั้นน้ำตาไม่อยู่ เวลาที่มองเขา หนูผิดหวังในตัวเขามาก) แล้วมันก็เป็นอยู่แบบนี้มาเรื่อยๆ หนูก็รักเขามาเรื่อย เพิ่มขึ้นมากทุกวันๆ จนมาถึงวันนี้

"วันที่เขาสารภาพทุกอย่างกับหนู"

ก่อนวันเกิดของเขา ในปีแรกที่คบกัน หลังจากที่เรากลับจากร้านเหล้า เขาเริ่มพูดกับหนู

โดยการถามหนูว่า "หนูรู้แล้วใช่มั้ย?" หนูตอบกลับ "รู้อะไร? เรื่องไหน? แอบกิ๊กสาวใช่มั้ย"

ทำเป็นไม่รู้เรื่อง แล้วในขณะที่พูด น้ำตาหนูมันเริ่มไหล กอดเขา แล้วร้องไห้ออกมา

ภาพวันนั้นยังจำได้ดี เราสองคนกอดกันแน่นที่สุด เท่าที่เคยกอดกันมา แล้วพี่เขาก็พูดว่า

"พี่ขอโทษ" เราเริ่มคุยกัน เปิดใจกันในทุกๆเรื่อง รับฟังความรู้สึกของกันและกัน ในการคุยครั้งนั้น

เราทั้งสองเลือกที่จะสานความสัมพันธ์กันเหมือนเดิม และไปต่อ

วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ หนูก็อยู่ในพื้นที่ของหนูมาโดยตลอด เราก็เป็นแฟนกันเหมือนคู่ทั่วไป

ก็มีทะเลาะกันบ้าง มีหึง มีหวง เริ่มมีความรู้สึกนึกคิดน้อยใจ หลายอย่างที่ผู้หญิงเป็น เมื่อเวลามีแฟน

**แล้ววันนึงพี่เขาได้ย้ายที่ทำงานไปต่างจังหวัด (ในปีแรกอยู่ด้วยกัน แต่ปีที่2ไม่ได้อยู่ด้วยกัน)

หนูเริ่มรู้สึกระแวงเรื่องผู้หญิง เพราะตอนที่อยู่ด้วยกัน เรื่องผู้หญิงก็มีเข้ามาตลอด หนูกลัวว่าพี่เขาจะทำ

แบบที่เขาทำกับเมียของเขา คือการมีคนอื่นเพิ่มเข้ามา

หลังจากที่พี่เขาย้ายไปแล้ว ก็เหมือนเดิม ใช้ชีวิตปกติ หนูเรียน พี่เขาก็ทำงาน แต่เราก็ยังทะเลาะกันเหมือนเดิม

เรื่องเล็กๆน้อยๆ หนูเป็นคนอารมณ์ร้อน ขี้โมโห หงุดหงิด จู้จี้จุกจิก เวลาไปไหน ทำไรก็ต้องบอก ต้องรายงาน

เลิกงานต้องเป๊ะ แต่เรื่องนี้มันเป็นปัญหามาอย่างยาวนาน ตั้งแต่คบกัน2ปี หนูต้องรู้เองทุกอย่าง จากการสืบด้วยตัวเอง

ด้วยนิสัยของพี่เขา พี่เขาเป็นคนใจเย็น ยอมหนูในเรื่องที่ยอมได้ เข้าใจในสิ่งที่หนูทำที่หนูตาม แต่ก็อย่างว่า

พี่เขาไม่เคยทำให้หนูสบายใจได้ด้วยตัวพี่เขาเอง

+++สุดท้ายเรื่องมันก็เกิดขึ้นเพราะอารมณ์ของหนู เกิดขึ้นด้วยความไม่ทันคิด ว่าสิ่งหรือผลที่ตามมาจะเป็นยังไง

วันนั้นหนูคุยกับพี่เขาเป็นปกติ พอถึงตอนเลิกงานพี่เขากลับหายไปเลย ไลน์ไปไม่ตอบ โทรไปไม่รับ ติดสายบ้าง ตัดสายทิ้งบ้าง แต่ไม่อ่านไลน์

หนูยอมรับว่าตอนนั้นหนูโมโหมาก และหนูดื่มด้วย มันทำให้หนูคิดว่าทำไมวะ ปัญหาเดิมๆที่ไม่เคยแก้ไข ต้องมาทะเลาะกันอยู่แบบนี้

สุดท้ายรู้ว่าพี่เขาไปนั่งชิลล์กับพนักงานที่ร้าน เรื่องแค่นี้เอง แต่ทำไมไม่บอกไม่พูด เพราะทุกครั้งถ้าเวลาไปไหนมาไหนแล้วบอก

ปัญหานี้มันจะไม่เกิดขึ้น หนูไม่ตาม ไม่ถามให้มากความ

ตอนนั้นไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ แอดไลน์เมียพี่เขาไป แล้วสารภาพทุกอย่างในเรื่องที่มันเกิดขึ้น เรื่องระหว่างหนูกับพี่เขา จากที่หนูไม่เคยคิดว่าจะเปิดเผย

หรือจะโผล่มามีตัวตน มันทำให้หนูเลือดขึ้นหน้า แล้วเริ่มพูดความจริงกับเมียพี่เขา ในบทสนทนา ระหว่างหนูกับเขา มันเป็นของเรื่องผู้หญิง

ที่ต่างคนก็ต่างหมดความอดทนกับเรื่องนี้ หนูกับพี่เขาไม่ได้มีปัญหาหรือติดใจ โกรธเกลียดอะไรกันเลย