มีใครชอบชีวิตในคอร์สปฏิบัติธรรมแบบที่ให้ปิดวาจาบ้างไหม

แสงส่องใจ จาก หนังสือธรรมะใกล้ตัว ฉบับที่ 198 ค่ะ โดยสมเด็จพระสังฆราช (สกลมหาสังฆปริณายก) ข้อว่าด้วยมรรคมีองค์ 8 การตั้งใจฟัง ก็เป็นการอบรมจิตอย่างหนึ่ง ดังจะพึงเห็นได้ในศาสนประวัติว่า พระพุทธสา

-เพื่อนคนนึงเป็นนักปฏิบัติธรรม ชอบไปเข้าคอร์สปฏิบัติธรรมมาหลายต่อหลายแห่ง -อยู่มาวันนึง ชวนเพื่อนๆ ไปเข้าคอร์สที่สวนโมกข์ (ชวนเพื่อนผู้หญิงอีกคนนึงไปด้วย แต่ความคิดไม่ค่อยลงรอยกัน) -พอขากลับ นั่งรถ

@ องค์พระเจ้าฤทธิพ้น........พรรณนา มิทรงเอ่ยตรัสพระวาจา.........จาบจ้วง ฤ ทรงลิขิตชี้ชะตา...............ตก/รุ่ง จริง! จึ่งเจ้าสิเล่ห์ล้วง............รุกล้างล้มกระดาน @ พาล ฤๅ ทาน แน่แล้........เลือกเ

"นอบน้อมแด่ พุทธธรรมสงฆ์ อันเป็นที่พึ่งของข้าพเจ้า" ********** เว้นไว้แต่พระพุทธเจ้าแล้ว ผมเห็นว่าผู้ปฏิบัติธรรมแต่ละท่าน ศึกษาเล่าเรียน​ปฏิบัติธรรมก็เพื่อตัวเอง เพื่อความสุขสงบของตนเอง แต่

16. สํโวหาเรน โสเจยฺยํ กลฺยาณิง ควรเปล่งวาจาดีงาม ให้เป็นที่พอใจ วาจาดีเปล่งแล้ว...........ชื่นบาน งามประโยชน์ผสาน......บ่แคล้ว ไพเราะเหมาะสมกาล....สถานยิ่ง คำพูดจริงใจแล้ว..........เรื่องร้ายกลาย