คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
คุณ จขกท ใจเย็นๆ ตั้งสติก่อนค่ะ
มี keyword อยู่คำหนึ่งที่คุณพิมพ์มา คือ
"...เราไปยึดติดกับเขา..."
คุณรู้ตัวว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา 6 ปี คุณเอาตัวเองและชีวิตคุณทั้งชีวิตไปผูกมัดไว้กับเขา
ความสัมพันธ์ที่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่ยึดติดหรือพยายามทุ่มเทมากกว่าอีกฝ่าย
เมื่อความสัมพันธ์มีเหตุให้ต้องจบลง ฝ่ายที่พยายามก็จะเจ็บกว่าเสมอ
"ดูแลเขา ในแบบของเรา
จัดการเรื่องเอกสาร (เกือบทุกเรื่อง เรื่องเรียน,สมัครงาน..,)
เตรียมอาหารเช้า หาอาหาร
ตื่นมาขับรถให้เขา...รอรับกลับ
เลือกที่จะทำงานเสริมใกล้ที่ทำงานเขา เพื่อที่จะพอเลิกงาน ได้ขับมารับเขาได้"
ทั้งหมดที่คุณเล่ามานี้และคงมีอีกหลายสิ่งอย่างที่คุณเคยทำให้เขา
มันเป็น routine คุณคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณไปแล้ว
เมื่อวันหนึ่งคุณต้องเลิกทำ เพราะไม่มีเขาอยู่ในชีวิตอีกต่อไป
มันเลยทำให้คุณตัดใจไม่ได้ ทำใจไม่ได้ เหมือนขาดอะไร ชีวิตไปต่อไม่ถูก สับสน ว่างเปล่า
สิ่งเดียว ณ เวลานี้ คือ คุณควรยอมรับความจริงให้ได้เสียก่อน ว่า
เขาไม่ได้รักคุณอีกแล้ว
คนหมดรัก หมดใจ...ตอนนี้เขาเดินจากไป เลือกคนอื่น ที่ไม่ใช่คุณ
อย่ารั้งเขาไว้ แม้ในความรู้สึกในจิตใต้สำนึกของคุณเอง
ปล่อยเขาไปตามทางของเขา
ที่ผ่านมาเขานอกใจคุณ คุณเจ็บที่สุด
และที่คุณลองทำ checklist ทบทวนดูแล้วว่าเขาก็ไม่ได้ดีกับคุณ
คุณถามว่า
"ข้อเสีย เขาเยอะขนาดนี้ แต่เราทำไมยังอยากอยู่ยังรักผู้ชายคนนี้ เพียงแค่เขาดูแลดี.. และทำไมยังลืมไม่ได้สักที"
เป็นเพราะ คุณยอม คุณยอมที่จะให้เขาทำแบบนี้กับคุณ
คุณอาจคิดว่า คุณมีเขาคนเดียว อยู่ด้วยกันมาตลอด
คุณเลยอยู่ในวังวนที่คุณสร้างมันขึ้นมา ไม่หลุดพ้น
พูดง่ายๆคือ คุณออกมาจากตรงนั้น ตรงที่คุณคุ้นเคยไม่ได้
คุณลองมองรอบๆตัวคุณให้กว้างๆ
เปิดใจกับตัวเอง ว่า โลกมันไม่ได้มีแค่นี้ แค่จุดที่คุณยืนอยู่
ไม่ได้มีแค่เขา
..คนที่ไม่ซื่อสัตย์ นอกใจไปคุยกับคนอื่น ยังมาบอกผู้หญิงคนนั้นมีวุฒิภาวะ ดีทุกอย่าง สบายใจกว่า
..คนที่โกหกเพียงอ้างว่า กลัวคุณคิดมาก แต่ความจริงคือ เขาขี้ขลาดที่จะพูดความจริง
..คนที่ทำร้ายร่างกายคุณ (ตบหน้า อย่าบอกเผลอ) จะให้ร้ายแรงแค่ไหนก็ไม่ควรใช้ความรุนแรง
..คนที่ไม่ให้เกียรติคุณโดยการเปรียบเทียบ ผู้หญิงคนนู้นคนนี้ ปกป้องคนอื่น
..คนที่ไม่ใส่ใจดูแลหัวใจคุณ และครอบครัวคุณ ละเลยความรู้สึกคุณวันที่คุณต้องการเขาข้างๆกลับไม่มี
..คนที่เห็นแก่ตัว ทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิด
(อย่าบอกไม่ผิดเพราะหมดรักนานแล้ว) ยังไงอันนี้ก็เรียกว่า ผิด ที่นอกใจ
จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ที่ถูกต้องคือ เลิกกันจบความสัมพันธ์กันไปให้ได้ก่อน
ถึงตอนนั้นเขาจะไปมีใคร คุยกับใครก็ไม่ผิด
..และอื่นๆ
นี่ไม่ใช่ checklist แต่เป็นการย้ำเตือนว่า ในชีวิต มันไม่ได้มีแค่วงจรนี้ที่คุณต้องอยู่ทน
จังหวะชีวิต ธรรมชาติของเรา มันจะทั้งคัดกรอง ดึงดูด และผลักไส สิ่งที่ใช่และไม่ใช่ออกจากชีวิตเราเอง
เมื่อบางสิ่งบางอย่างพลิกผัน แปรเปลี่ยนไป ชีวิตคนเราก็ยังต้องดำเนิน ก้าวต่อไปข้างหน้า
มันยังคงมีสิ่งอื่นๆ สิ่งใหม่ๆ ที่คุณอาจต้องพบเจออีกมากมาย
คุณลองก้าวออกมา แล้วคุณจะพบว่า มันดีแล้วที่เขาจากไปในวันนั้น
มันดีแล้ว ที่คุณรู้ตอนนี้ ดีกว่าสายไปกว่านี้
คุณถามว่า "...ควรต้องจัดการตัวเองอย่างไร ไม่มีเขาแล้วเขวไปหมด"
ตั้งสติ แล้วเริ่มต้นใหม่ค่ะ
บางอย่าง ลืมไม่ได้ ก็ไม่ต้องดิ้นรนพยายามลืม
ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
เวลาจะช่วยบรรเทา และเยียวยาจิตใจคุณ
คุณต้องเข้มแข็ง ทิ้งอดีตไป ปล่อยวาง
คิดเสียว่า ต่างคนต่างเดินคนละเส้นทางไปแล้ว
คุณก็ต้องเลือกทางของคุณเอง
หากคุณหมดกำลังใจ... คุณก็สร้างกำลังใจให้ตัวเองขึ้นมาใหม่
จำไว้ว่า... "ตัวเราเองต้องอยู่รอด ถึงแม้จะไม่มีเขา"
สิ่งสำคัญคือ เชื่อมั่นในตัวเองเสมอว่า คุณต้องทำได้ แล้วคุณจะทำมันได้ดีกว่าเมื่อวาน
มี keyword อยู่คำหนึ่งที่คุณพิมพ์มา คือ
"...เราไปยึดติดกับเขา..."
คุณรู้ตัวว่า ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา 6 ปี คุณเอาตัวเองและชีวิตคุณทั้งชีวิตไปผูกมัดไว้กับเขา
ความสัมพันธ์ที่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งที่ยึดติดหรือพยายามทุ่มเทมากกว่าอีกฝ่าย
เมื่อความสัมพันธ์มีเหตุให้ต้องจบลง ฝ่ายที่พยายามก็จะเจ็บกว่าเสมอ
"ดูแลเขา ในแบบของเรา
จัดการเรื่องเอกสาร (เกือบทุกเรื่อง เรื่องเรียน,สมัครงาน..,)
เตรียมอาหารเช้า หาอาหาร
ตื่นมาขับรถให้เขา...รอรับกลับ
เลือกที่จะทำงานเสริมใกล้ที่ทำงานเขา เพื่อที่จะพอเลิกงาน ได้ขับมารับเขาได้"
ทั้งหมดที่คุณเล่ามานี้และคงมีอีกหลายสิ่งอย่างที่คุณเคยทำให้เขา
มันเป็น routine คุณคิดว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตคุณไปแล้ว
เมื่อวันหนึ่งคุณต้องเลิกทำ เพราะไม่มีเขาอยู่ในชีวิตอีกต่อไป
มันเลยทำให้คุณตัดใจไม่ได้ ทำใจไม่ได้ เหมือนขาดอะไร ชีวิตไปต่อไม่ถูก สับสน ว่างเปล่า
สิ่งเดียว ณ เวลานี้ คือ คุณควรยอมรับความจริงให้ได้เสียก่อน ว่า
เขาไม่ได้รักคุณอีกแล้ว
คนหมดรัก หมดใจ...ตอนนี้เขาเดินจากไป เลือกคนอื่น ที่ไม่ใช่คุณ
อย่ารั้งเขาไว้ แม้ในความรู้สึกในจิตใต้สำนึกของคุณเอง
ปล่อยเขาไปตามทางของเขา
ที่ผ่านมาเขานอกใจคุณ คุณเจ็บที่สุด
และที่คุณลองทำ checklist ทบทวนดูแล้วว่าเขาก็ไม่ได้ดีกับคุณ
คุณถามว่า
"ข้อเสีย เขาเยอะขนาดนี้ แต่เราทำไมยังอยากอยู่ยังรักผู้ชายคนนี้ เพียงแค่เขาดูแลดี.. และทำไมยังลืมไม่ได้สักที"
เป็นเพราะ คุณยอม คุณยอมที่จะให้เขาทำแบบนี้กับคุณ
คุณอาจคิดว่า คุณมีเขาคนเดียว อยู่ด้วยกันมาตลอด
คุณเลยอยู่ในวังวนที่คุณสร้างมันขึ้นมา ไม่หลุดพ้น
พูดง่ายๆคือ คุณออกมาจากตรงนั้น ตรงที่คุณคุ้นเคยไม่ได้
คุณลองมองรอบๆตัวคุณให้กว้างๆ
เปิดใจกับตัวเอง ว่า โลกมันไม่ได้มีแค่นี้ แค่จุดที่คุณยืนอยู่
ไม่ได้มีแค่เขา
..คนที่ไม่ซื่อสัตย์ นอกใจไปคุยกับคนอื่น ยังมาบอกผู้หญิงคนนั้นมีวุฒิภาวะ ดีทุกอย่าง สบายใจกว่า
..คนที่โกหกเพียงอ้างว่า กลัวคุณคิดมาก แต่ความจริงคือ เขาขี้ขลาดที่จะพูดความจริง
..คนที่ทำร้ายร่างกายคุณ (ตบหน้า อย่าบอกเผลอ) จะให้ร้ายแรงแค่ไหนก็ไม่ควรใช้ความรุนแรง
..คนที่ไม่ให้เกียรติคุณโดยการเปรียบเทียบ ผู้หญิงคนนู้นคนนี้ ปกป้องคนอื่น
..คนที่ไม่ใส่ใจดูแลหัวใจคุณ และครอบครัวคุณ ละเลยความรู้สึกคุณวันที่คุณต้องการเขาข้างๆกลับไม่มี
..คนที่เห็นแก่ตัว ทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิด
(อย่าบอกไม่ผิดเพราะหมดรักนานแล้ว) ยังไงอันนี้ก็เรียกว่า ผิด ที่นอกใจ
จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ ที่ถูกต้องคือ เลิกกันจบความสัมพันธ์กันไปให้ได้ก่อน
ถึงตอนนั้นเขาจะไปมีใคร คุยกับใครก็ไม่ผิด
..และอื่นๆ
นี่ไม่ใช่ checklist แต่เป็นการย้ำเตือนว่า ในชีวิต มันไม่ได้มีแค่วงจรนี้ที่คุณต้องอยู่ทน
จังหวะชีวิต ธรรมชาติของเรา มันจะทั้งคัดกรอง ดึงดูด และผลักไส สิ่งที่ใช่และไม่ใช่ออกจากชีวิตเราเอง
เมื่อบางสิ่งบางอย่างพลิกผัน แปรเปลี่ยนไป ชีวิตคนเราก็ยังต้องดำเนิน ก้าวต่อไปข้างหน้า
มันยังคงมีสิ่งอื่นๆ สิ่งใหม่ๆ ที่คุณอาจต้องพบเจออีกมากมาย
คุณลองก้าวออกมา แล้วคุณจะพบว่า มันดีแล้วที่เขาจากไปในวันนั้น
มันดีแล้ว ที่คุณรู้ตอนนี้ ดีกว่าสายไปกว่านี้
คุณถามว่า "...ควรต้องจัดการตัวเองอย่างไร ไม่มีเขาแล้วเขวไปหมด"
ตั้งสติ แล้วเริ่มต้นใหม่ค่ะ
บางอย่าง ลืมไม่ได้ ก็ไม่ต้องดิ้นรนพยายามลืม
ค่อยๆเป็นค่อยๆไป
เวลาจะช่วยบรรเทา และเยียวยาจิตใจคุณ
คุณต้องเข้มแข็ง ทิ้งอดีตไป ปล่อยวาง
คิดเสียว่า ต่างคนต่างเดินคนละเส้นทางไปแล้ว
คุณก็ต้องเลือกทางของคุณเอง
หากคุณหมดกำลังใจ... คุณก็สร้างกำลังใจให้ตัวเองขึ้นมาใหม่
จำไว้ว่า... "ตัวเราเองต้องอยู่รอด ถึงแม้จะไม่มีเขา"
สิ่งสำคัญคือ เชื่อมั่นในตัวเองเสมอว่า คุณต้องทำได้ แล้วคุณจะทำมันได้ดีกว่าเมื่อวาน
แสดงความคิดเห็น
ลืมไม่ได้ ตัดใจไม่ได้สักที เพียงแค่เขาดูแลดี
ด้วยนิสัย เขาเป็นคนที่ชอบความอิสระ
ไม่ผูกมัด ซึ่งต่างจากเราที่เป็นคนติดแฟนมากๆ
เราไปยึดติดกับเขา ไปตี.กรอบให้เขามากไป
อยู่ที่ไหน ต้องบอกนะ เพราะเราเป็นคนขี้หึงมากๆ พอเขาได้มีโอกาสเปิดโลกทำงานจริง กลายเป็น ไปเจอสังคมใหม่ๆเจอคนใหม่ ได้มีโอกาสชั่งน้ำหนักว่า อยู่กับอีกคนจะสบายใจกว่า…จนมาจับได้ว่าเขาแอบไปคุย ไปตามจีบหัวหน้าที่ทำงานที่อายุมากกว่าเขา 4-5 และจีบติดด้วย… พอจับได้เขา ก็ได้แต่บอกว่าที่เกิดเหตุการณ์นี้ เพราะเขาหมดรักกับเราไปนานแล้ว และเราเป็นคนรั้งเขาไว้ / ครั้งนี้ทะเลาะกันหนักมากๆ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขานอกใจ
เพราะช่วงที่เขาเริ่มทำงาน ด้วยความที่ที่ทำงานไกลมาก (1 ชั่วโมงครึ่งจากบ้าน) เราก็เป็นเตรียมอาหาร ตื่นก่อนเขาตื่นมาขับรถให้เขา ให้เขาได้นอนในช่วงเวลานั้น และรอรับกลับ
และเราเลือกที่จะทำงานเสริมใกล้ที่ทำงานเขา เพื่อที่จะพอเลิกงาน ได้ขับมารับเขาได้
แต่พอมารู้ทีหลัง ก็เจ็บสุดๆเลยค่ะ
ที่ผ่านมาเรา ก็ดูแลเขา ในแบบของเรา
ของเราจะเป็นแนวลงแรง ลงใจ มากกว่าลงเงินค่ะ.. เราจัดการเรื่องเอกสาร (เกือบทุกเรื่อง เรื่องเรียน,สมัครงาน..,) คอยเตรียมอาหารเช้า หาอาหารให้ ทำงานบ้าน ฯลฯ ค่ะ
ส่วนเขาด้วยความที่ฐานะทางบ้าน และการงานเขาดีกว่าเรา ก็จะดูแลเราทางด้านการเงิน มีเงินเดือนให้ ไม่เคยต้องให้เราขัดสน.. มีความรับผิดชอบ (ซึ่งถ้าเทียบกับแฟนก่อนหน้านี้) ไม่มีตรงส่วนนี้เลย… ถึงแม้ตอนนี้ ตกลงเป็นเพื่อนกันแล้วละนี่คือข้อดีของเขา ที่ทุกวันนี้เรายังไม่มีวันลืมเขา และตัดใจได้เลย
ส่วนด้านล่างนี้ เราก็ได้ทำ Checklists มานะคะ
ตลอดเวลาที่คบกัน สิ่งที่เขาทำกับเรา มีอะไรบ้าง
แต่แปลกมากๆที่ ทำไมเราถึงลืมเขาไม่ได้ 😭
ตั้งแต่คบกันแทบจะไม่เคยพูด คำว่า ขอโทษ สักครั้ง 90% มีแต่โทษ ว่าเราผิด ว่าเรางี่เง่า ไม่เข้าใจ ไม่เคยทำให้สบายใจสักครั้ง เขาบอกว่าจะพูดออกมาแต่ละครั้งต้องกลั่นกรอง ทุกคำพูด เพราะกลัวเราจะคิดมาก
โกหก เพราะกลัวเราคิดมาก
ไม่เคารพ พ่อแม่ เราเหมือนที่เราเคารพ พ่อแม่เขา
ไม่เปิดตัว ไม่บอกที่ทำงาน เพราะที่บริษัทเขา มีคนที่ชอบอยู่แล้ว กลัวผู้หญิงคนนั้นคิดมาก
เผลอตบหน้าเรา ตอนที่ทะเลาะกัน
อารมณ์ร้อน ในบางครั้ง เช่น เวลาทำอะไรไม่ถูกใจ ไม่รอบคอบ
ล่าสุด ตามที่บอกค่ะ เขาแอบไปคุย ไปจีบหัวหน้าที่ทำงาน ไม่มีความซื่อสัตย์ / ได้แต่บอกว่าที่เกิดเหตุการณ์นี้เพราะหมดรักกับเราไปแล้ว เพราะเราเป็นคนรั้งเขาไว้
พอจับได้ว่ามีคุยกับคนอื่น เขาเลือกที่จะปกป้องผู้หญิงของเขา ทั้งๆที่ผู้หญิงคนนั้นพยายามเขาแทรกตลอด แต่ไม่เคยปกป้องเราแม้แต่ครั้งเดียว บอกว่าก็ไม่ผิดที่จะมีคนอื่น เพราะหมดรักนานแล้ว
โทรหา โทรขอโทษกับผู้หญิงคนนั้น.. บอกว่าผู้หญิงคนนั้นเขามีมุฐิภาวะพอ เขาดีทุกอย่าง
วันที่รู้สึกโดดเดี่ยวที่สุด แต่เขาไม่เคยเคียงข้าง เช่น ตอนที่ไฟไหม้(ด้านหลังบ้าน) ที่ด้านหลังบ้านเป็นที่เก็บของพอดีอยู่ต่างประเทศนะคะ* ตอนนั้นเขาเลือกงานมากกว่า ไม่มาอยู่กับเราหรือให้การกับเจ้าที่ด้วยกัน โดยให้เหตุผลว่าถ้าไม่มีเงิน ถ้าไม่ไปทำงานจะเอาที่ไหนดูแล และไฟไหม้แค่นั้นเรื่องเล็ก. (ถ้าทราบ ที่ต่างประเทศเรื่องไฟไหม้นี่เรื่องใหญ่มาก)
ไม่เคยแสดงให้เห็นว่า ปกป้องเราอย่างไร มีแต่เราออกหน้าตลอด อย่างมีครั้งนึงเคยทำงานที่เดียวกัน ละหัวหน้ากดขี่เขามาก เราก็จะเป็นฝ่ายปกป้องแฟนตลอด
ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบ ชั่งน้ำหนักกับ แฟนเก่า และผู้หญิงคนใหม่เสมอ
เขาไม่เคยรอได้ แบบที่เรารอเขา ทำทุกอย่างเพื่อเขา รอที่ รร. รอระหว่างเรียน โดยที่เราไม่ได้บ่นเลยสักนิดเดียว เพราะทำด้วยใจ
ข้อเสีย เขาเยอะขนาดนี้ แต่เราทำไมยังอยากอยู่ยังรักผู้ชายคนนี้ เพียงแค่เขาดูแลดี.. และทำไมยังลืมไม่ได้สักที 😭
ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ว่าควรต้องจัดการตัวเองอย่างไร ไม่มีเขาแล้วเขวไปหมด
มันหมดกำลังใจที่จะอยู่ต่อ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ