[CR] [รีวิว+วิเคราะห์] ร่างทรง (2021) The Medium | 'ศรัทธา' ฤาจักสู้ 'ความจริง' หนังผีไทยที่ทะเยอทะยานไปไกลมาก [มีส้มป่อย]

เราไปดู ร่างทรง มาแล้วสองรอบถ้วน รอบแรกคือวันที่ 28 ตุลา (วันที่เข้าฉายวันแรก) และวันที่ 16 พฤศจิกา (เมื่อวานนี้) ตอนที่ดูจบรอบแรกเราไม่ได้รู้สึกว่างงหรือสงสัยอะไรในหนังมาก เกือบจะ 100% คือเก็ตว่าหนังเล่าอะไร ประเด็นที่หนังจะสื่อคืออะไร และเนื้อเรื่องทั้งหมดเป็นยังไงกันแน่ แต่เรายังขากจิ๊กซอว์ไปอยู่สองสามตัวในการปะติดปะต่อ Mind map ของเรื่องราวในหนังอยู่ เราเลยตัดสินใจไปดูหนังมาอีกรอบเพื่อหาจิ๊กซอว์ตัวที่หายไป และพอเราดูจบเราก็บรรลุแบบ 100% แล้ว (คาดว่านะ) วันนี้เราเลยจะลองมาเขียนวิเคราะห์หนังว่าเนื้อเรื่องทั้งหมดเป็นยังไง มีประเด็นอะไรแฝงอยู่ในหนังบ้าง

ร่างทรง กำกับโดย พี่โต้ง บรรจง ปิสัญธนะกูล (ผกก. ชัตเตอร๋ กดติดวิญญาณ, แฝด, กวน มึน โฮ, พี่มากพระโขนง, แฟนเดย์..แฟนกันแค่วันเดียว) และร่วมเขียนบทกับ พี่เต๋อ ฉันทวิชญ์ ธนะเสวี (นักแสดงจากเรื่อง กวน มึน โฮ, ATM เออรัก เออเร่อ ฯลฯ) และอำนวยการสร้างโดย Na Hong-Jin (ผกก. The Wailing) แค่ฟังจากชื่อสามคนนี้ก็คงบอกลางๆ แล้วว่าหนังมันน่าจะออกมาปราณีตประมาณนึง (ถึงแม้เราจะไม่ค่อยชอบชัตเตอร์มากมาย แต่ก็เห็นพ้องกับหลายคนว่าหนังเขียนบทได้ดีและดำเนินเรื่องได้น่าติดตามมากๆ) หนังเข้าฉายที่เกาหลีก็ประสบความสำเร็จพอสมควร พอมาฉายไทยก็ทำรายได้ถล่มทลายตั้งแต่วันแรกจนถึงตอนนี้ แม้จะมีกระแสในแง่ลบเยอะมากใน Social ต่างๆ แต่เราก็ไม่ล้มเลิกความคิดที่จะไปดู เพราะเราชอบหนังผี และเมื่อมันเป็นหนังผีของไทยเอง มันย่อมมีเสน่ห์ในตัวอยู่แล้ว ขึ้นอยู่ที่ว่าผกก. จะงัดออกมาใช้งานได้เกิดประสิทธิผลมากขนาดไหน

ภาพรวมของ ร่างทรง อาจจะไม่ใช่หนังที่ดีที่สุดของพี่โต้ง อาจจะไม่ใช่หนังผีไทยที่ถูกใจใครหลายคน แต่สำหรับเรา... นี่คือหนังผีไทยที่น่ากลัวที่สุดเท่าที่เคยดูมาเลย ก่อนดูก็คาดหวังไว้ว่ามันก็คงจะน่ากลัวประมาณนึงแหละ แต่ดูแล้วผิดคาด มันน่ากลัวมากกกกกกกกกก แค่ฉากเปิดที่เป็น Footage บรรยากาศรอบหมู่บ้านในอีสานก็น่ากลัวมากแล้ว เพราะความเรียลและความดิบในบรรยากาศมันทำให้เราหวนนึกถึงบรรยากาศแถวบ้านเกิดเราที่ต่างจังหวัด (เราเป็นคนนครพนม) เหมือนกับว่าเขามาถ่ายที่ซอยบ้านเราเลย บางฉากมันคล้ายมากๆ จนเรารู้สึกขนลุกว่าเขาเก็บรายละเอียดดีจังวะ จนมาถึงฉากสัมภาษณ์ป้านิ่ม เราก็นึกถึงป้าแถวบ้านที่เคยมาทำพิถีเหยาที่บ้านเรา ซึ่งพี่เอี้ยงเล่นดีมากๆๆๆๆ เล่นจนเราเชื่อว่าแกคือป้านิ่ม ร่างทรงแห่งตระกูลนี้จริงๆ หนังใช้เวลาในส่วนนี้ไปประมาณ 10 นาทีก่อนที่จะเข้าสู่เนื้อเรื่องหลัก ซึ่งเราฝากใจไว้กับป้านิ่มเรียบร้อย ปักหมุดไว้ว่าคนนี้แหละ... นาตาชา โรมานอฟของเรื่องนี้

พอหนังเข้าสู่เนื้อเรื่องหลัก มันไปช้าพอสมควร แต่เป็นความช้าที่น่าติดตาม (จุดแข็งของพี่โต้งเลยข้อนี้) ซึ่งเราชอบนะ เราชอบหนังที่ค่อยๆ กัดกินคนดูช้าๆ แบบนี้ รู้ตัวอีกทีคือมาอยู่จุดโกลาหลแล้ว ช่วงกลางจนถึงท้ายเรื่องคือช่วงที่เราแฮปปี้มากๆ หนังทำงานกับเราทุกด้านเลย ที่เด่นๆ เลยคือความน่ากลัวของบรรยากาศที่ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมาก อาศัยมุมกล้องและจังหวะการแสดงของนักแสดงเอา ซึ่งทุกคนเล่นดีมาก โดยเฉพาะ พี่เอี้ยง กับ พี่ญดา สองคนนี้มีสิทธิ์ได้รางวัลทางการแสดงไปครอบครองได้อย่างไม่ยากเย็น เพราะความน่ากลัวส่วนใหญ่ก็มาจากการแสดงของพี่ญดาที่เล่นเป็นมิ้งอยู่แล้ว ถ้าหากการแสดงของเธอไม่แข็งแรงหรือดิบพอ มันจะไม่เกิดผลอะไรเลย น่าทึ่งมากที่จะบอกว่านี่คือการแสดงหนังครั้งแรกของพี่ญดา เพราะชั่วโมงบินเหมือนสะสมมา 10 ปีทั้งที่เล่นละครกับซีรีส์ไปไม่กี่เรื่องเอง ขอชื่นชมและแสดงความยินดีกับพี่ญดาด้วยนะจ๊ะ หลังจากนี้จะมีคนจำชื่อเธออีกเยอะและอีกนานเลย

ช่วงท้ายที่หนังเล่นใหญ่ เราไม่มีปัญหาอะไรมากนะ เราออกจะชอบด้วยซ้ำที่หนังมันระห่ำแบบไม่เกรงใจคนดูแบบนี้ และตอนจบที่หลายคนบ่นว่า "อิหยังวะ" กลับเป็นตอนจบที่เราชอบและประทับใจมาก อยากขอบคุณพี่โต้งมากๆ ที่เอาฉากนี้มาใส่ไว้ตอนจบ มันทั้งตั้งคำถามและตอบคำถามในหนังเกี่ยวกับ 'ความเชื่อ' ซึ่งเป็นประเด็นที่น่าสนใจและสามารถต่อยอดได้อีกยาวไกลในการถกเถียงของคนดูที่ดูหนังจบแล้วอยากพูดคุยเรื่องประเด็นนี้

ต่อจากนี้คือบทวิเคราะห์ในความเข้าใจของเราต่อหนังเรื่องนี้นะ เราจะแยกทีละประเด็นเอาไว้ทีละช่องคอมเม้นท์เผื่อขี้เกียจหา Topic ที่สงสัยก็จะได้ไม่ตาลายเลื่อนอ่านในหน้าเดียว และก็ขอเตือนเลยว่าสปอยแหลกลาญแบบทะลุไส้ทะลุพุงกันเลยทีเดียว ฉะนั้นคนที่ยังไม่ได้ดูหรือ Sensitive กับการสปอย เราขอแนะนำให้ไปดูหนังมาก่อน แล้วค่อยมาพูดคุยกัน หากมีประเด็นไหนที่ไม่เคลียร์หรืองงๆ ก็ลองมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้ หรือว่ามีตรงจุดไหนที่เราพลาดไปก็ท้วงติงกันได้ (อย่าด่ากันก็พอ555)