ขอกำลังใจและปรับmindsetให้คนไม่อยากไปทำงาน เพราะไม่มีเพื่อนสนิทที่ทำงานหน่อยค่ะ

คือเราเป็นคนที่จริงๆเราก็มีเพื่อนนะคะแบบก็เป็นเพื่อนทั่วไปเอาจริงๆเราไม่กล้าเรียกใครว่าเพื่อนสนิทเลยเหมือนแต่ละคนที่ผ่านเข้ามาก็จะสนิทกันแค่ชั่วคราวแล้วเขาก็ดูจะมีเพื่อนที่เขาสนิทอยู่แล้วหลังๆก็ค่อนข้

เป็นคนมีเพื่อนนะ...มีเยอะเลย..หลายกลุ่ม ทั้งเพื่อนที่เรียนมัธยม มาด้วยกัน เพื่อนตอนเรียน ป.ตรี เพื่อนตอนเรียน ป.โท เพื่อนตอนไปเรียนที่ญี่ปุ่น เพื่อนตอนทำงานพาทไทม์ แต่ ... รู้สึกไม่สามารถเรียกใครซักคน

สังคมที่เราทำงานอยู่ตอนนี้ มันไม่น่าอยู่เลย รู้สึกอยากจะลาออกวันละหลายรอบ เรามีเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้แค่ 1 คน  1.ผู้จัดการกับผู้ช่วยผู้จัดการไม่ลงรอยกัน และผู้จัดการไม่ลงรอยกับลูกน้องแม้แต่คนเดียว

เราเป็นเด็กต่างจังหวัดที่มาทำงานอยู่ กทม ก็จะมีกลุ่มเพื่อนประถม มัธยมที่มาทำงานกทม เหมือนกัน ถือว่าสนิทไหม ก็ค่อนข้างสนิทเพราะคบกันมาตั้งแต่เด็ก แต่จะเน้นเป็นการพบปะเพื่อ Hangout หรือท่องเที่ยวกันมากก

พอดีเราย้ายงานใหม่ เข้าไปคนเดียว คนอื่นเค้าสนิทกันอยู่แล้ว อยู่มาสักพักแต่ยังไม่มีเพื่อนสนิทเลย หมายถึงว่า ไม่มีเพื่อนที่จะระบายหรือคุยเรื่องอื่นๆได้เลย นอกจากเรื่องงาน แต่เพื่อนร่วมงานก็ไม่ได้แย่ใส่

อยากมีเพื่อนสนิทที่คุยได้ทุกเรื่องคะขอคนอายุ30+คะ เราอาจจะเป้นคนอินโทรเวดละมั้ง ชวนคุยไม่เก่ง เพื่อนส่วนนึงก้มีครอบครัวไปแล้วส่วนเราเหงาๆบอกไม่ถูกอ่ะ ไม่รุ้จะมีคนเป้นแบบเรามั้ยที่พอจะเข้าใจในส่วนนี้

คือเราไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรเรารู้สึกโดดเดี่ยวมากค่ะตอนนี้เรียนอยู่ปี1อยู่หอพักคนเดียวตอนแรกก็พอจะอยู่ได้ค่ะ พอตอนนี้เทอมสองแล้วรู้สึกท้อหมดกำลังใจดูไม่มีที่พึ่งเหมือนขาดอะไรไปเวลากลับจากเรียนก็เอาแต่นอ

ผมก็พอหาอ่านของหลายๆคนกันแล้ว และก็รู้แล้วด้วยว่าควรทำใจ แต่มันก็แค่รู้สึกแย่เท่านั้นเองครับ อย่างของกระทู้นี้หลายๆคนก็ให้ข้อคิด คำแนะนำดีๆมาเยอะเหมือนกัน https://m.pantip.com/topic/35005838?sc=G4cNiG

ลาออกจากโรงเรียนมาสอบเทียบแต่เหงามากๆเลย เพื่อนก็ไม่รู้สึกว่าสนิท ไม่มีใครที่อยากทักไปเพราะทักไปแล้วเขาก็ไม่ตอบกัน อ่านไปตอบคำเฉยๆ หรือดองแชทไปเลยไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อคนที่เคยสนิทก็ไม่รู้สึกสนิทแล้ว

อยากถามถึงคนที่ไม่มีเพื่อนสนิท ไม่มีสังคม ใช้ชีวิตยังไงที่ทำให้ไม่รู้สึกเหงา เคว้ง หรือโดดเดี่ยวบ้างคะ