ลูกชายเป็นสมาธิสั้น ตรวจพบตั้งแต่ 8 ขวบ รักษาเริ่มแรกกับ รพ.เอกชน ในกรุงเทพ  ต่อมาไม่มีแพทย์ เลยย้ายมารักษา รพ.สระบุรี ใกล้บ้าน  เมื่อลูกต้องไปเรียนหนังสือที่กรุงเทพฯ อยู่ รร.ประจำ เลยย้ายไปรักษากับคลีนิคคุณหมอ แถวนนทบุรี   รักษามาต่อเนื่องยาวนานมาก ตอนมัธยมต้นได้ส่งให้ลูกชายเรียนพิเศษเสาร์-อาทิตย์ กับคลีนิคคุณหมอ ที่มีครูสำหรับเด็กพิเศษ  การเรียนลูกชายเรียนไปได้ปานกลาง  ก้อมีการปรับยาบ้าง บางช่วง  แต่สังเกตุว่าเริ่มอายุ14-15 มีอาการก้าวร้าวรุนแรงมาก เป็นเฉพาะกับ แม่ และน้องสาว ขั้นทำร้ายร่างกาย  ปรับยาแล้ว ก็เป็นๆ หายๆ 2-3เดือน จะอาละวาดรุนแรงสักครั้ง  แต่ปัญหาการซื้อของใช้โดยไม่จำเป็น  ทุกๆ อาทิตย์  ไม่ว่าจะสั่งซื้อของจากชอปออนไลน์ หรือเซเว่น ร้านค้าต่างๆ ใกล้บ้าน   และมีอาการชอบรื้อค้น น๊อต สายชาร์จไฟ  อุปกรณ์เครื่องมือต่างๆ ในบ้าน  เละเทะเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย    ยิ่งตอนนี้อยู่ม.5 ยิ่งต้องเคี่ยวเข็ญให้เรียนออนไลน์ เข้าเรียนเพียง30% ที่เหลือคืออารมณ์วัยรุ่น นั่งเล่นกีต้าร์ ร้องเพลง  หาซื้อตู้ปลาและอุปกรณ์  ดูคลิปยูทูปไปวันๆ ขี่รถมอเตอร์ไซด์ออกนอกบ้านทุกวัน ไม่สนใจอะไรเลย  เหมือนถอยหลังลงคลอง ทั้งการเรียน อารมณ์  หนักกว่าตอน ประถม มัธยมต้นอีกค่ะ  บางครั้งพูดกันไม่รู้เรื่อง เวลาเขาโมโหอาละวาด จนแม่เหนื่อยท้อ ว่าลูกเป็นหนักขนาดต้องส่งสถานบำบัดทางจิตเวชมั้ย หวังให้เรียนจบแค่ มัธยมปลาย  แต่ตอนนี้ไม่รู้จะไหวมั้ย กว่าจะจบม.5 ไปได้  คุณหมอที่รักษาอยู่ก็บอกว่าไม่ต้องถึงขั้นไปอยู่รักษาที่โรงพยาบาลจิตเวช  และทานยาต่อไป  งดสิ่งเร้า (โทรศัพท์ หรือ น้องสาวอายุ 12) ที่จะมากระตุ้น เผชิญหน้ากันออกไป  และปล่อยให้เขาได้ปลดปล่อยกับการเล่นดนตรีที่ชอบ จะได้ไม่มาก้าวร้าวอาละวาดใส่คนในบ้าน  แต่ก็เกิดปัญหา การสั่งซื้อของพร่ำพรื่อ ทั้งรับไว้ และยกเลิกคำสั่งซื้อ เดือนละเป็น 10 รายการ
    แม่เคยคิดจะพาไปฝึกนั่งสมาธิ  วัดไกลๆ บ้าน   แต่กลัวเขาจะไปรบกวน และ ก้าวร้าว ใส่พระ ให้เป็นบาปไปอีก   เหนื่อยทุกๆ วัน  ยิ่งโตยิ่งพูดไม่รู้เรื่องค่ะ  เลยตัดใจว่า ถ้าไม่ไหวต้องส่งไปรักษากับสถานพยาบาลทางจิตเวชรึปล่าว  
   ขอคำแนะนำพี่ๆ เพื่อนๆ ด้วยค่ะ   ขอบคุณมากค่ะ