เรามีปัญหากับพ่อมานานแล้ว เราเลยเลือกที่จะแก้ปัญหาโดยวิธีการต่างคนต่างอยู่ เลือกที่จะไม่คุยกันเลย ปัญหาคือเราแค่ออกไปข้างนอกกับพี่ชายแท้ๆแต่ไปยันสว่างไม่กลับมานอนบ้านเพราะพี่ชายกับพ่อทะเลาะกัน เราเลยออกไปเป็นเพื่อนพี่ พอตอนเช้าเรากลับมาถึงบ้าน ก็มาถามว่าเราไปไหน เราเลยบอกว่าอยากไปไหนก็จะไป  แล้วเราก็เดินหนี แล้วพ่อก็ตะโกนด่าเราว่า อีสันดานหมา โคตรแม่เอ้ย อี สารพัดที่เขาจะด่า เราก็เลยเถียงไปว่า สันดานหมาแล้วไงมันก็ลูกหมาไง ชั่วสุดก็หนูนี่แหละ โคตรอะไรก็โคตรแม่หนูนี่แหละ  หลังจากนั้นล่าสุดพ่อหาของไม่เจอมาถามหาก็บแม่ แม่ไม่เห็นเลยมาถามหากับเราอีก เราเลยบอกไปว่าไม่รู้ไม่ได้ใช้นานแล้ว แล้วพ่อก็ตะโกนขึ้นมาว่าไม่เห็นแล้วหมาตัวไหนมันเอาไป  เราก็คอบกลับไปว่า หนูจะไปรู้กับหมาตัวนั้นไหมล่ะ 

เรื่องที่เล่ามาทั้งหมดแค่น้ำจิ้ม ยังมีเรื่องที่หยาบกว่านี้อีกเยอะที่พ่อเอาไปพุดลับหลัง อยากรู้ว่าที่เราเถียงกลับไปแบบนี้มันบาปไหม เรามีความรู้สึกว่าถ้าเขาไม่ด่าเราแบบนี้ เราก็คงไม่เถียงพ่อกลับไปแบบนั้น  แล้วเขาก็เอาไปพูดกับคนในหมู่บ้านว่า ลูกด่าว่าเขาหมา อย่างงั้นงี้ เป็นไปได้อยากถามพระพุทธเจ้าว่า ยุติธรรมแล้วหรือที่คนเป็นลูกเถียงพ่อแล้วจะต้องบาปเสมอไป  ด้วยคำที่ว่ายังไงเขาก็เป็นพ่อ  ขอความคิดเห็นจากชาวพันทิป ด้วยนะคะ