รู้สึกว่ากำลังโดนคุกคามทางเพศค่ะ!

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เราจริงจังมาก ตอนนี้เราอยู่ปี 1 ค่ะ แต่ด้วยสถานการณ์โควิด เรามาเรียนออนไลน์อยู่บ้านแม่(ต่างจังหวัด) แม่เราก็เป็นแม่ค้าขายผักในตลาดนี่แหละค่ะ ตอนนี้อยู่ช่วงปิดเทอม แม่เราก็ขายของทั้งกลางวันกลางคืน แม่เราจะขายตอนกลางคืนแล้วตอนกลางวันจะให้เราเฝ้าร้านแทนค่ะ เริ่มเลยแล้วกันนะคะ มันมีผู้ชายคนหนึ่งเค้าก็เป็นพ่อค้าในตลาดนะคะ อายุน่าจะราวๆ30ต้นๆ มีเมียแล้วค่ะ ย้ำ! มีเมียแล้ว รู้จักกับแม่เรา แรกๆเค้าเดินผ่านเค้าจะทักแม่เราตลอดค่ะ มีทักเราบ้างบางครั้ง เราก็เฉยๆ จนหลังๆมา มันเริ่มมาทักเราบ่อยขึ้นเพราะแม่เราไม่อยู่ร้านในช่วงกลางวันมันเดินมามันก็จะพูดประมาณว่า (น้องปป. ทำไรอยู่คะ ยิ้มแล้วก็ไป น้องปป.!! น้องปป.กินข้าวกับใครคะทำไมน่ารักจัง น้องปป.คะ) แบบนี้อะคะ  มาพูดเฉยๆไม่ได้ต้องการคำตอบแบบนี้อะค่ะ วันหนึ่งมาประมาณสามรอบได้ บอกตรงๆเลยนะคะ เรารู้สึกแย่มาก มันน่ากลัวขยะแขยง คำพูดมันไม่เชิงผู้ใหญ่ถามเด็กอะ มันแซวแบบนี้เลย หนักขึ้นเรื่อยๆ เราคิดว่าด้วยความที่เราร่าเริงระดับหนึ่งเวลาใครเรียกชื่อเรา เราจะยิ้มแล้วหันไปหา แต่พอเห็นหน้าผู้ชายคนนั้น บอกตรงๆค่ะ เรากลัว เรากลัวทั้งหน้าตา ทั้งเสียง ทุกอย่างเลย คำพูดแค่สามคำทำเรารู้สึกแย่ไปทั้งวันอะ บางทีเราเก็บไปคิดร้องไห้ด้วย เราคิดในใจว่าทำไมไม่ตะโกนถามออกไปเลยว่าเป็นโรคจิตหรอ เป็นเหี้-ไร เรียกชื่อทำค-ยไร อย่างน้อยเราจะได้รู้สึกดีขึ้นมาบ้าง แต่เราทำไม่ได้ มันได้แต่เงียบแล้วก็ชักสีหน้าแสดงออกแค่ไม่พอใจแค่นั้น เราเคยบอกแม่ ว่าอย่าไปพูดคุยกับเขา เลิกคบไปเลยยิ่งดี แม่เราก็บอกว่ารำคาญเหมือนกันแต่ทำไรไม่ได้เพราะเมียผู้ชายคนนั้นเป็นน้องเจ้าของตลาด เราก็ทน ทนมาเป็นปีๆมันเหมือนเราโดนคุกคามทางเพศทุกๆวัน เรารู้สึกแย่จริงๆ บางทีเราโกรธแบบจิกมือจนเลือดไหลอะ ทุกคนคิดว่าคำพูดแค่นั้นมันปกติไหมคะ ถ้าทุกคนเป็นเราจะทำยังไงดีคะ หรือเราคิดมากไปเองกับคำพูดแบบนี้ หรือเราเป็นบ้าไปเอง ช่วยบอกเราทีนะคะ เราจะบ้าตายอยู่แล้วทุกคน หรือเราควรไปพบจิตแพทย์😭 มันเป็นความผิดเรารึเปล่าคะ😭