ผมมีเพื่อนที่รู้จักกันมานานผมเป็นเด็ก2004ผมเรียนก่อนเกณฑ์ครับส่วนเพื่อน2003อายุต่างกันนิดหน่อยแต่รู้จักกันมานานแล้วเรียนศูนย์เด็กมาด้วยกัน เเต่เขาเป็นคนดื้อมากผมเลยเลือกที่จะไม่เล่นด้วยเพราะเรายังเป็นเด็ก ยังไม่เข้าใจเรื่องชีวิตการเป็นอยู่ของเขาไม่รู้สาเหตุของครอบครัวเพื่อนคนนั้น จนเราได้จากศูนย์เด็ก เข้าศึกษาต่อในโรงเรียนต่างสถานที่ ไม่ได้เจอกันนานมาก แล้วได้วนกลับมาเจอกันในชีวิตมัธยม ได้เจอแต่คุยกันน้อยมากในช่วยมัธยมต้นจนเราได้ชอบอะไรที่เหมือนกันเล่นบาสเกตบอลด้วยกันจนถึงช่วยของม.ปลายเราได้มาศึกษาในห้องเดียวกัน ในช่วงม.4 เขาก็ดูตั้งใจเรียนใฝ่เรียน และเป็นเพื่อนที่ดีช่วยผมทุกอย่าง ในช่วงนั้นเขาร่าเริงมีชีวิตวาจนผมได้รู้อะไรหลายอย่างขึ้นเกี่ยวกับตัวเพื่อนในช่วงม.5เพราะเรื่องครอบครัวทำให้เพื่อนรู้สึกแย่ขึ้นเพราะครอบครัวของเพื่อนมีแม่เลี้ยงเดี่ยวแยกทางกับพ่อตั้งแต่ยังเด็กและแม่เป็นคนที่เสพติดบุหรี่และการพนันและเพื่อนเป็นพี่คนโต มีน้องชายคนหนึ่งและทุกครัวก็อาจจะเจอปัญหานี้กันอยู่มากคือการที่แม่รักลูกไม่เท่ากัน เพื่อนเป็นคนผิวสีเป็นคนมีโรคประจำตัวเยอะ มักโดนbullyจากคนรอบข้างจนถึงปัจจุบัน
โดนปัญหาจากครอบครัวทางเรื่องโดนแบ่งแยกจากครอบครัว แม่ด่าที่เหนื่อยจากการทำงานถูกแม่ระบายใส่มาโดยตลอดและได้รับเงินไปโรงเียนวันละ40 ต่างจากน้องที่ได้60 ถ้าในยุคพี่ๆที่แก่กว่าอาจจะมองว่า40บาทมันเยอะมากแต่สำหรับมุมของเพื่อนคือ 1.)บ้านที่ไกลจากโรงเรียนถึง6กิโลเมตร 2.)ข้าวที่โรงอาหาร20บาทซึ่งไม่อิ่มแน่นอนเพราะข้าวเช้าไม่เคยได้กินไม่ได้อะไรจากแม่เลย น้ำฟรีกินได้ แต่คุณก็น่าจะรู้ว่าน้ำฟรีโรงเรียนมันสกปรกแน่นอนว่าไม่มีใครทนได้
3.ค่ารถค่าน้ำมัน6กิโลไปกลับ12กิโลซึ่งน้ำมันก็แพงในยุคแบบนี้ (กลับมาในหัวข้อเดิม)คือเพื่อนไม่ได้รับความรักความอบอุ่นตั้งแต่เด็กถูกกดดันจากสังคมในช่วงชีวิตม.5เริ่มไม่ได้มาโรงเรียนเนื่องจากทะเลาะกับแม่ถูกไล่ออกจากบ้าน ไม่ให้ตังมาโรงเรียน ด้วยเหตุผลที่ว่าเพื่อนจึงเลือกที่จะออกจากโรงเรียนมาทำงานออนไลน์วาดรูปได้ครั้งละไม่กี่บาทแต่ก็ยังถูกแม่ว่าเป็นคนไม่ดีไม่ทำอะไรเลยต่างจากน้อง แต่!!!ในชีวิตจริงที่ผมได้สัมผัสมาคือน้องมีเรื่องทะเลาะขโมยของทุบตีกันเป็นประจำแม่กับรักและไม่จะว่าคราวใดที่พี่น้องทะเลาะกันพี่จะถูกยังไงแต่ก็ยังเข้าข้างน้องเสมอ😅 ตอนนี้ ณ วันที่8/11/21ถูกไล่ออกจากบ้านโทรศัพท์ถูกน้องเอาไปไม่สามารถติดต่อได้ในระยะยาว ไม่มีตังติดตัว ต้องคอยยืมโทรศัพท์เพื่อนที่พอช่วยได้ติดต่อกันบางครั้ง ในหัวข้อนี้มันเป็นปัญหาระยะยาวตั้งแต่เด็กเล็กๆจนปัจจุบันอายุ18ปี ผมอยากทราบว่าจะทำยังไงถึงทำให้แม่ของเพื่อนไม่ปิดกั้นรับฟัง หรือข้อคิดในวันข้างหน้าให้คนที่เข้ามาอ่านและเด็กรุ่นใหม่เข้าใจรวมถึงลดเปอร์เซ็นต์ของเด็กรุ่นใหม่ที่จะโตมาเป็นพ่อแม่ที่ดีให้ลูกไม่ได้
#จังหวัดศรีสะเกษ
ลูกคนโต
โดนปัญหาจากครอบครัวทางเรื่องโดนแบ่งแยกจากครอบครัว แม่ด่าที่เหนื่อยจากการทำงานถูกแม่ระบายใส่มาโดยตลอดและได้รับเงินไปโรงเียนวันละ40 ต่างจากน้องที่ได้60 ถ้าในยุคพี่ๆที่แก่กว่าอาจจะมองว่า40บาทมันเยอะมากแต่สำหรับมุมของเพื่อนคือ 1.)บ้านที่ไกลจากโรงเรียนถึง6กิโลเมตร 2.)ข้าวที่โรงอาหาร20บาทซึ่งไม่อิ่มแน่นอนเพราะข้าวเช้าไม่เคยได้กินไม่ได้อะไรจากแม่เลย น้ำฟรีกินได้ แต่คุณก็น่าจะรู้ว่าน้ำฟรีโรงเรียนมันสกปรกแน่นอนว่าไม่มีใครทนได้
3.ค่ารถค่าน้ำมัน6กิโลไปกลับ12กิโลซึ่งน้ำมันก็แพงในยุคแบบนี้ (กลับมาในหัวข้อเดิม)คือเพื่อนไม่ได้รับความรักความอบอุ่นตั้งแต่เด็กถูกกดดันจากสังคมในช่วงชีวิตม.5เริ่มไม่ได้มาโรงเรียนเนื่องจากทะเลาะกับแม่ถูกไล่ออกจากบ้าน ไม่ให้ตังมาโรงเรียน ด้วยเหตุผลที่ว่าเพื่อนจึงเลือกที่จะออกจากโรงเรียนมาทำงานออนไลน์วาดรูปได้ครั้งละไม่กี่บาทแต่ก็ยังถูกแม่ว่าเป็นคนไม่ดีไม่ทำอะไรเลยต่างจากน้อง แต่!!!ในชีวิตจริงที่ผมได้สัมผัสมาคือน้องมีเรื่องทะเลาะขโมยของทุบตีกันเป็นประจำแม่กับรักและไม่จะว่าคราวใดที่พี่น้องทะเลาะกันพี่จะถูกยังไงแต่ก็ยังเข้าข้างน้องเสมอ😅 ตอนนี้ ณ วันที่8/11/21ถูกไล่ออกจากบ้านโทรศัพท์ถูกน้องเอาไปไม่สามารถติดต่อได้ในระยะยาว ไม่มีตังติดตัว ต้องคอยยืมโทรศัพท์เพื่อนที่พอช่วยได้ติดต่อกันบางครั้ง ในหัวข้อนี้มันเป็นปัญหาระยะยาวตั้งแต่เด็กเล็กๆจนปัจจุบันอายุ18ปี ผมอยากทราบว่าจะทำยังไงถึงทำให้แม่ของเพื่อนไม่ปิดกั้นรับฟัง หรือข้อคิดในวันข้างหน้าให้คนที่เข้ามาอ่านและเด็กรุ่นใหม่เข้าใจรวมถึงลดเปอร์เซ็นต์ของเด็กรุ่นใหม่ที่จะโตมาเป็นพ่อแม่ที่ดีให้ลูกไม่ได้
#จังหวัดศรีสะเกษ