คือเรื่องเป็นงี้ค่ะ
ตั้งแต่เด็กเลย แม่เราเป็นคนที่ชอบทำบ้านรกอยู่บ่อยๆค่ะ แต่เราก้ไม่คิดว่ามันเป็นปัญหา จนแม่เราแยกทางกับพ่อเราตอนเรา10ขวบ เรามาอยู่กับแม่กับพี่ชาย ซึ่ง บ้านที่มาอยู่เป็นบ้านที่อยู่ในผืนเดียวกัยบ้านยาย เดินถึงกันแค่10ก้าว ใกล้กันมาก
จนแม่เราย้ายของมา ก้เก็บทุกอย่างไว้ในบ้าน พวกของเล่นเก่าๆ เสื้อผ้าเก่าๆ และของเก่าๆอีกเยอะมาก เราก้คิดว่า อ๋อรอเก็บเข้าที่แหละ พอผ่านไป2-4เดือน แม่เราก้ไม่เก็บสักที เราก้เริ่มมีปากเสียงกับแม่เรา เรื่องทำไมไม่เก็บบ้าน แม่เราก้บอกว่าจะเก็บให้ แค่พอแม่เราเก็บ แม่เราจะดูทุกอย่าง และสุดท้ายก้ไม่เปลี่ยนจากเดิม เปรียบเทียบให้จาก100% แม่เราเก็บบ้านไปแค่2-5%เท่านั้น ทั้งความรก ข้าวของที่ไม่ได้ใช้แล้ว เราก้เอือม
จนเราอายุ13 เราก้รู้ว่าตัวเองแพ้ฝุ่น เริ่มแสบจมูก เริ่มคัน เริ่มผดขึ้น เราก้ไปบอกแม่ แม่เราก้เออๆออๆ แต่ก้ไม่แก้อะไร เราก้ทะเลาะกับแม่บ่อยขึ้น แรงขึ้น
จนตอนนี้ เราอายุ16 แท้เรายังคงเป็นแบบเดิม เมื่อเร็วๆนี้ เราก้คุยกับแม่ เราจริงจังมากในการคถย แต่แม่เราเล่นทรศ.ไม่สนใจเราเลย พอเราบอกว่า อาทิตหน้าจะต้องเริ่มทำงานแล้ว จะไม่มีเวลามาก สุขภาพเค้าก้ไม่ได้แข็งแรง เราจะเก็บบ้านนะ จะเก็บของใส่ถุง แล้วไปไว้ที่โรงรถ ให้แม่ไปเลือกเองว่าอะไรตะเก็บอะไรจะทิ้ง ถ้จะเก็บก้ไปเก็บที่ห้องเก็บของ อย่าเอาขึ้นบ้านนะ แม่เราก้บอกว่า'ก้ลองดูสิ' เค้าเลยแบบ อ้าว ทำไมแบบนี้ล่ะ เค้าแค่อยากมห้บ้นเป็ยบ้าน เพราะสภาพบ้านตอนนี้คือทีแต่ขยะ เหม็นมาก มีแต่อึแมว อึหมา น้องถ่ายก้ไม่เช็ดไม่เก็บ ผ้าที่ซักก้ไม่พับเก็บ กองไว้ ให้แมวหมามาถ่ายใส่ เค้าแค่อยากอยู่สะอาดๆ ทำไมถึงพูดใส่กันแบบนี้ เค้าไม่ได้อยากอยู่มนสภาพแบบนี้เลย
ทุกคนพอจะมีทางแก้มั้ยคะ เหทือนแม่จะมองว่าเราเป็นศัตรูไปแล้ว เราพยายามคุยเปิดอกกับแม่แล้วแต่เขาไม่รับฟังเลย ไม่แม้กระทั่งจะสนใจเลยด้วยซ้ำ ฮรือออ
แม่เราไม่ยอมทิ้งของในบ้านเลย เก็บจนรก ทำยังไงดีคะ
ตั้งแต่เด็กเลย แม่เราเป็นคนที่ชอบทำบ้านรกอยู่บ่อยๆค่ะ แต่เราก้ไม่คิดว่ามันเป็นปัญหา จนแม่เราแยกทางกับพ่อเราตอนเรา10ขวบ เรามาอยู่กับแม่กับพี่ชาย ซึ่ง บ้านที่มาอยู่เป็นบ้านที่อยู่ในผืนเดียวกัยบ้านยาย เดินถึงกันแค่10ก้าว ใกล้กันมาก
จนแม่เราย้ายของมา ก้เก็บทุกอย่างไว้ในบ้าน พวกของเล่นเก่าๆ เสื้อผ้าเก่าๆ และของเก่าๆอีกเยอะมาก เราก้คิดว่า อ๋อรอเก็บเข้าที่แหละ พอผ่านไป2-4เดือน แม่เราก้ไม่เก็บสักที เราก้เริ่มมีปากเสียงกับแม่เรา เรื่องทำไมไม่เก็บบ้าน แม่เราก้บอกว่าจะเก็บให้ แค่พอแม่เราเก็บ แม่เราจะดูทุกอย่าง และสุดท้ายก้ไม่เปลี่ยนจากเดิม เปรียบเทียบให้จาก100% แม่เราเก็บบ้านไปแค่2-5%เท่านั้น ทั้งความรก ข้าวของที่ไม่ได้ใช้แล้ว เราก้เอือม
จนเราอายุ13 เราก้รู้ว่าตัวเองแพ้ฝุ่น เริ่มแสบจมูก เริ่มคัน เริ่มผดขึ้น เราก้ไปบอกแม่ แม่เราก้เออๆออๆ แต่ก้ไม่แก้อะไร เราก้ทะเลาะกับแม่บ่อยขึ้น แรงขึ้น
จนตอนนี้ เราอายุ16 แท้เรายังคงเป็นแบบเดิม เมื่อเร็วๆนี้ เราก้คุยกับแม่ เราจริงจังมากในการคถย แต่แม่เราเล่นทรศ.ไม่สนใจเราเลย พอเราบอกว่า อาทิตหน้าจะต้องเริ่มทำงานแล้ว จะไม่มีเวลามาก สุขภาพเค้าก้ไม่ได้แข็งแรง เราจะเก็บบ้านนะ จะเก็บของใส่ถุง แล้วไปไว้ที่โรงรถ ให้แม่ไปเลือกเองว่าอะไรตะเก็บอะไรจะทิ้ง ถ้จะเก็บก้ไปเก็บที่ห้องเก็บของ อย่าเอาขึ้นบ้านนะ แม่เราก้บอกว่า'ก้ลองดูสิ' เค้าเลยแบบ อ้าว ทำไมแบบนี้ล่ะ เค้าแค่อยากมห้บ้นเป็ยบ้าน เพราะสภาพบ้านตอนนี้คือทีแต่ขยะ เหม็นมาก มีแต่อึแมว อึหมา น้องถ่ายก้ไม่เช็ดไม่เก็บ ผ้าที่ซักก้ไม่พับเก็บ กองไว้ ให้แมวหมามาถ่ายใส่ เค้าแค่อยากอยู่สะอาดๆ ทำไมถึงพูดใส่กันแบบนี้ เค้าไม่ได้อยากอยู่มนสภาพแบบนี้เลย
ทุกคนพอจะมีทางแก้มั้ยคะ เหทือนแม่จะมองว่าเราเป็นศัตรูไปแล้ว เราพยายามคุยเปิดอกกับแม่แล้วแต่เขาไม่รับฟังเลย ไม่แม้กระทั่งจะสนใจเลยด้วยซ้ำ ฮรือออ