เค้าบอกเลิกเพราะเค้าบอกอยากใช้เวลากับเพื่อนให้เต็มที่ก่อน ยังไม่อยากมีเเฟนหรือมีความสัมพันธ์ 
อยากมีอิสระเต็มที่ เพราะเค้าบอกว่าถ้ามีเราเค้าก็ต้องเกรงใจเเฟน เเคร์เเฟนเวลาจะทำอะไร เลยทำอะไรไม่ได้เต็มที่
เเต่เวลาเค้าไปไหนทำอะไรเราไม่เคยห้ามเลย จะไปไหนกับเพื่อนหรือยังไงก็ได้ เเค่บอกไว้ก่อนก็ได้
เค้าเป็นคนติดเพื่อนมาก เพื่อนชวนไปไหนไปหมด จะยังไงก็เเล้วเเต่ เพื่อนคือต้องมาก่อน เเล้วก็จะชอบโพสอะไรประมาณว่ามีอิสระมีเพื่อนดีที่สุด
อะไรเเบบนี้อะค่ะ ทั้งๆที่เราก็ยังคบกัน เราก็ไใ่รู้ต้องคิดยังไง
เเต่เค้าบอกว่ายังอยากที่จะคุยกับเราอยู่ คุยกันไปก่อน เป็นคนคุยกันไปก่อน เต็มที่เเล้วเค้าจะกลับมา
เราก็อยากคุยนะคะ อยากรู้ว่าเค้าทำอะไร เป็นยังไง ยังอยากอยู่ข้างๆ เเต่เราก็ต้องห้ามใจค่ะ เพราะมันเหมือนมีเส้นกั้นไว้เเล้ว
ว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน เราจะคุยกับเค้าเหมือนเเฟนไม่ได้นะ เเต่เค้าก็คุยกับเราปกติเลยค่ะ เเต่ไม่ได้โทรหากันเหมือนตอนที่เป็นเเฟนกัน
เค้าพูดอะไรเหมือนเดิม เเต่เราทำไม่ได้ค่ะ เพราะเหมือนพอเราพูดเหมือนเดิมไปพูดเเบบไม่มีกำเเพงอะไร เค้าก็จะถอยห่าง พูดเเบบเหมือนไม่อยากคุย
เราก็ท้อค่ะไม่รู้ต้องทำยังไง ทำอะไรได้บ้าง หรือต้องพูดยังไง พอเราพูดเเบบที่กั้นกำเเพง พูดห้วนๆ  เหมือนที่เราพูดกับคนทั่วไปในชีวิต พยายามถอยห่างเพราะพอเราพูดเเบบดีๆเค้าก็ถอยห่าง (คือเราพยายามมากเลยค่ะที่ต้องพูดกับเค้าเเบบนั้นทั้งๆที่เราอยากคุยกับเค้าเเบบที่คุยกันในเเบบที่มีเเต่ความรักเต็มไปหมด) เเต่มันคงพูดเเบบนั้นไม่ได้เเล้ว เราเลยต้องกั้นกำเเพง พอเราพูดเเบบนั้นเค้าก็จะพูดเหมือนเป็นเเฟนกันพูดน่ารักๆเหมือนเดิม มาพูดกับเราเยอะๆ เหมือนจะง้อหน่อยๆว่าทำไมพูดเเปลกๆ พูดห้วนๆ เราพยายามไม่เจอ พยายามไม่ให้เค้าเห็นว่าเรามองเค้าอยู่ เเต่เค้าก็มองเราอยู่ตลอด เราก็หนีไปตรงอื่น เค้าก็เดินตามมาพูดด้วย
คือเราไม่รู้จะทำยังไงเเล้วจริงๆค่ะ ไม่รู้ต้องพูดอะไร ไม่รู้ต้องเเสดงท่าทางยังไง เหมือนเราทำอะไรไม่ได้เลย