อย่าพึ่งด่านะคะ อย่าพึ่งด่าา คือตัวเรารู้จักกับคนนึงมาเป็นจะสองปีๆ เราคุยกับเรามาจะปี สักพักเขาเริ่มหายไป แล้วเขาก็กลับมา สิ่งเดิมๆที่เราได้คือเขาขอโทษขอโอกาสจากเรา ใจคนรออะเนอะรอแค่เขาอะมันก็ให้โอกาสมาตลอด เรายังรอเขาอะซึ่งเราเองก็ไม่รู้ทำไมถึงรอ มันรู้สึกดีทุกครั้งที่เขากลับมาตรงนี้ เราเองพยายามที่จะออกมาจากตรงนี้ยิ่งเราจะออก เขาก็กลับมาดึงเราเข้าไปวังวนนั้นทุกครั้ง ตัวเราเองอยากออกจากตรงนี้ เพราะเข้าใจว่าเรารอก็ไม่รู้ได้อะไรยิ่งทำให้ตัวเขาเองได้ใจเกินไปหรือเปล่า เราเคยคิดว่าเขาจะดีขึ้นกว่าเดิมเราถึงให้โอกาสแต่สุดท้าย มันก็จบลงตรงที่เขาบอกเราไม่เข้าใจเขาบอก พูดจาแรงๆใส่เรามาตลอด เราเคยทำทุกอย่างที่เราทำแล้ว ทั้งเมิน ทั้งไม่สนใจ สุดท้ายเราก็เป็นหมาเหมือนเดิม ทักเขาไปเองเหมือนเดิม เราไม่รู้ว่าข้อความนี้เขาจะมีโอกาสได้อ่านมันบ้างหรือเปล่า แต่เราไม่อยากให้เขาอ่านเราไม่อยากอ่อนแอกับเขา เพราะทุกครั้งที่เราอ่อนแอมันไม่เคยมีอะไรดีขึ้นเลย เขาเองเป็นคนที่ใจร้ายมาก มากที่สุดเลยคนนึง จะว่าโลกส่วนตัวสูงก็ไม่ได้ เพราะโลกแต่ละใบของเขา ให้แต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน 😂 เราเองก็ยังคิดถึงเขาอยู่ทุกวัน โลกที่เขาให้เรามันทำไมใจร้ายกับเราขนาดนี้ " จะไปไหนก็เรื่องของผม ผมโตแล้ว " " ไม่ได้รู้สึกอะไรกับคนนี้ " โลกของเราทำไมมันแย่ขนาดนี้ทั้งที่เราทำมันหมดแล้วทุกอย่างที่เราพอจะทำได้