คนที่ไหลตาย

วันพฤหัสที่ 16 กย. เวลาราว2 ทุ่ม เรานั่งเย็บผ้า สามีก็นั่งคุยโทรศัพท์เรื่องงาน แล้วจู่ๆก็ได้ยินเสียงเหมือนเขากรน เลยหันไปดูว่าสามีหลับตั้งแต่เมื่อไร เพราะเมื่อกี้ยังคุยโทรศัพท์อยู่เลย ค่ะ สามีนั่ง

ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าครับ เหมือนสำนวน "เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม"ครับ

ชาตินี้ผมใช้ชีวิตผิดพลาดพยายามเดินตามทางที่สังคมคิดว่าจะทำให้มั่นคงโดยไม่สนว่าตัวเองจะต้องใช้ชีวิตแบบที่รู้สึกยังไง ผมตัดสินใจเรียนสาขาเกี่ยวกับวิศวะคอม ไม่ใช่ว่าผมทำได้ไม่ดี หรือเกลียดอะไรหรอกนะ แต่ผ

มีความคิดที่อยากจะฆ่าตัวตายอยู่หลายรอบแต่..พอมาคิดดีๆแล้วก็คิดว่าสิ่งที่อยากให้หายไปคือตัวเราหรือแค่บางอยางในตัวเรา

เคยนั่งสมาธิแล้วมีแสงสว่างจ้าวาบเข้ามาในตา ขนลุก น้ำตาไหล เลยไม่กล้านั่งอีกเพราะเคยได้ยินมาว่า ถ้าจู่ๆไปนั่งสมาธิเองเดี๋ยวจิตหลุดไปไม่กลับมาอีก เคยสอบถามในพันทิปครั้งนึงแล้วว่าเกิดจากอะไรก็ได้รับคำตอบ

เราตามใจเพื่อนสนิทคนนึง คือเขาอยากทำอะไร ก็สนับสนุน ไปเป็นเพื่อน คอยช่วยเหลือ แต่พอถึงฝั่งเรา เขาไม่ได้สนับสนุน หรือไม่ได้อยากทำร่วมกับสิ่งที่เราทำ หรือไม่เห็นด้วย รู้สึกน้อยใจนิดๆ แต่ก็เข้าใจว่าทุกคน

“ชีวิตใครหลายๆคน ต่างก็ดิ้นรนให้ตนได้ประสบความสำเร็จ แต่ชีวิตใครบางคน ขอเพียงให้เขาได้ดิ้นรน ให้ได้ผ่านพ้นไปในวันต่อวัน” !!